Chapter 66

Atarah's POV

HINDI ako makasagot sa sinabi niya dahil parang bigla nalang akong napipi na animo pinutol ang dila ko dahil sa nakikita ko ngayon kung gaano siya ka miserable.

Nakakapangsisi na sinisi ko s'ya sa lahat na nangyari saamin ng anak ko noon. Ang sama sama ko na pinagbintangan ko siyang

manloloko at papatay sa anak ko. Kasalanan mo talaga lahat 'to Atarah, galit na galit ang puso mo noon habang siya durog na durog.

"Sorry.." lagi nalang sorry ang tinutugon ko kahit alam ko namang hindi sapat ang sorry ko sa lahat ng sakit sakaniya. Ang akala ko pinaka masakit at mahirap na ang pinagdaanan namin pero mali ao dahil saaming dalawa ni Rare ay siya ang mas nahirapan pero hindi 'to sumuko.

"I've always been good at fixing and healing things or people. I fixed you, I heal your broken heart every time it shattered into pieces and once I