Hi everyone, I'm back again. Humihingi po ako sa inyo ng suporta sa story ko po para makatulong po sa college expenses ko. Sana tulungan niyo po akong ma boost to para pandagdag baon ko po kung sakaling maka sweldo na. Para po sa mga readers ko, nakakahiya man pero pwede po bang humingi ng opinion niyo about sa story ko. Kahit sa comment niyop nalang po ilagay if may pangit at maganda kayong nabasa. Na mo-motivate po kasi ako as a writer kung may nakakaappreciate sa work ko po. Thank you everyone, have a blessed day.
“Nay, may tawag po sa cellphone niyo.” Sabay bigay ng anim na taong gulang kong anak.“Salamat ‘nak ha, balik kana sa kwarto tatapusin lang ni nanay ang labahan ko.” Ani ko ng nakangiti to assure him that I am okay. I was about to take the call when I noticed that his still standing there and waiting for me.Yumuko ako upang punasan ang butil ng pawis sa noo niya. Siguro kailangan ko na talaga na bumili ulit ng electricfan. I can’t help to remember his father everytime I’ll look at him, grabe walang tinapon ang batang ‘to.“Sige na Vince, I promise to sleep with you and Vayn once I take this call saka walang kasama ang kapatid mo doon anak.”“Goodnight nanay,” ani’ya kahit mukhang nag-aalangan pa sa pag-alis. Agad kong nakita sa screen ang number ni madame, kaya naman saglit akong pumunta sa may sala upang sagutin ang tawag.
“Nanay aalis ka agad?” malungkot na tanong ni Vince.“Oo ‘nak eh, sorry, hayaan mo babawi si nanay next time. Bye bye!” sabay halik sa noo nito.Tulog pa ang kambal nito dahil sa kakapanood kagabi ng barbie na siya ring nagpapuyat sa akin. Naku siguradong late ako nito sa trabaho ko ngayon. ‘Di ko rin matanggihan dahil alam bihira ko lang din silang makasama.Napatingin ako sa relo ko at napagtantong na 30 minutes na akong late sa trabaho kaya sigurado akong nagsisimula na ang mga iyon na mag agahan kaya lalo kong pinabilisan ang tricycle dahil nakakahiya naman na unang araw sa pagbalik nila ay agad akong late. Dali-dali kong tinakbo ang backdoor at dahan-dahan akong pumasok ngunit ‘di ko inaasahan na andun si chance at umiinom ng tubig.“Late employees shouldn’t be tolerated, hindi namin kayo pinapasweldo para maging batugan sa trabaho. Better be responsible n
“Happy Birthday to you, happy birthday to you, happy birthday, happy birthday Ivy!”“Yehey!”“Cheers to legal age!”“Happy birthday nak, dalaga na ang baby namin ng mama niya.” Emosyonal na sambit ni papa habang yakap ako.“Ang ganda mo nak, kaya habang lumalaki ka ay natatakot kami ng papa mo dahil alam namin na balang araw ay isa sa mga nakapaligid sayo ay baka hingin na ang kamay mo.”“Mama naman eh, birthday ko ngayon tapos tapos paiiyakin mo ko. Ano ba, wala pa ‘yan sa isip ko pero pag may dumating man syempre ‘di ko kayo iiwan. Kayo ata ang best partner in life ko.” Natatawang sabi ko.Napatingin ako sa handa ko. Masasabi ko talaga na pinag-iponan nila mama ‘to. Lahat ng naging kaklase ko ata andito. Thankful rin ako kasi kahit hindi ako mayaman ay diko naramdaman maging iba sa kanila. It’s get
Its Christmas eve, kaya naman andito kami sa mansion ng mga Revalde dahil busy sila mama. Lalo na at dito nagpasko ang iba pa nilang kapamilya, kumbaga reunion ata nila ‘to. Andito rin ako sa kusina at tumutulong kila mama, hindi man sa pagluluto at least sa paghuhugas may pakinabang ako. ‘Tsaka birthday rin ni Chance ngayon.“Anak ihatid mo pala ‘tong chips sa kwarto ni Chance. Nag-iinuman ata sila ng mga pinsan niya, bumalik la agad,” utos ni mama sa akin, ang bata pa nun ah, tapos nag-iinum-inom na. ‘Di bale pagsasabihan ko ‘yun sa susunod.“Sige ma, una na ako.”Grabe damang-dama ko talaga ang pasko sa mga dekorasyon ng bahay nila. Mula sa daanan, bintana, muwebles at chandelier paskong-pasko talaga. Ang sakit ng paa ko sana pala gumamit ako nung elevator nila. Kakatok na sana ako sa kwarto niya ng biiglaan itong bumukas.“Hi! Miss? Sabay lahad
Summer na, kaya the Revalde are preparing for a vacation outside the country. Kaya nag-iimpake na ako nang gamit ni Chance, pa'no ang tamad. Tinawagan pa tuloy ako ni ma’am at sir dahil ayaw ni Chance ipagalaw ang mga gamit niya sa iba. “I’ll be gone for 2 months; I will miss you,” he said, and sight. “I’m gonna miss you too.” I’m currently working as a waitress and I didn’t know that it was owned by the sister of Dame. So basically, my days were not that bad because I have someone that I could talk to. Ang swerte ko nga kasi nag-iisa lang ang coffee shop na to dito sa province. “Where’s Chance? I haven’t seen him with you this days.” He asked. 
I’m in my college journey right now, I take up Business Management because that’s what the Revalde wanted for me. Good thing classmate pa rin kami ni Eyia, parehas kasi kami ng kinuhang course. Its lunch time already kaya as usual diritso na kami sa cafeteria, tinawag kami ni Dame kaya doon narin kami umupo. Siya narin ang kumuha ng order, kaya itong si Eyia todo sundot sa tagiliran ko. Pilit niyang tinuturo ang nasa dulong lamesa, pagtingin ko ay ang grupo pala ni Chance. Agad kong linipat ang mata ko sa papalapi na si Dame habang nasa likod niya ang tumutulong sa pagdala ng mga order namin. We never talked for the whole month, lalong iniiwasan kona rin ang pagpunta sa kanila. I know were not okay, but I think its better this way. Hindi rin naman nakakahalata sina mama kasi sabi ko busy lang kaming dalawa. Im happy for him to be seen with other gir
These following weeks has been tough to me, kinakamusta pa rin naman ako ni mama at papa pero sa mga tawag na lang. I understand, busy sila pareho at valid naman ang reasons nila. Ako na ngalang halos natutulog mag-isa sa bahay kasi si papa lagging kailangan nila sir, kahit siguro umayaw si papa ay wala siyang magagawa dahil kapos kami sa pera ngayon. I offered the half of my allowance to mama, at first ayaw niya, pero kalaunan ay tinanggap rin niya. Iyong ipon ko binigay ko na rin kay mama at papa, tulong ko na 'yon sa kanila para na rin sa pagpapagamot ni Lola. Tumatanggap na rin ako ng labahan para na man may pandagdag kita, pero syempre patago lang, I don’t want them to be worried about me, kaya ko naman ang sarili ko. Shit! Ang sakit ng mga sugat-sugat sa kamay ko, washing machine naman ang gamit ko pero kung halos gabi-gabi ay nabababad ang kamay ko sa sabon kaya siguradong bibigay rin.&nbs
“Mom, we’re home!” bungad niya kahit nasa pintuan palang kami. Sabagay kailangan talagang lakasan ang boses dahil sa laki ba naman ng mansion nila eh aba dika talaga maririnig.“Good evening madame,” bati ko sa kaniya habang papalapit kami sa dining area. Sakto at tumayo naman ito para bumeso at yumakap sa amin.“Hey hija! Its good to see you again. Magtatampo na talaga ako kung dika pa nadala ni Chance ngayong gabi. Umupo na kayo at baka lumamig pa ang pagkain.”Grabe she’s still beautiful despite of her age. Hindi naman raw siya nag model or pumasok sa showbiz pero lagi siyang invited sa mga social events sa Manila. Dati kasi ay nakasama na ako sa mga panmayayaman na party nung bata ako dahil kay Chance. Pano kasi eh ayaw sumama dahil wala raw siyang kalaro dun, eh di naman pwede na hindi siya sumama dahil celebration yun ng company nila.“Oh hija buti nakapunta ka. 'Di na kasi kita napansin na dumal