Napahigpit ang kapit ko sa pader at humugot ng malalim na hininga. Muli akong nag-angat ng tingin sa harap ng main entrance ng Ferrell Building. Mariin kong pinikit ang aking mga mata at pinakiramdaman ang sarili. I can feel the heart of my core pulsating. Nanghihina pa rin ang tuhod ko sa nangyari sa opisina ni Mr. Ferrell.
“Tangina, Chloe. Muhka kang tanga.” Lihim kong kinutusan ang aking sarili.
Mabuti na lang at pagkatapos niyang gawin 'yun ay pumayag siyang umuwi na ako. Bukod sa may trabaho pa akong hahabulin bilang janitress dahil sayang ang sweldo, gusto ko na ring umalis muna dahil hindi ko kaya ang presensiya niya. He's too much to handle.
Wala sa sarili akong napahawak sa 'king labi at tulalang tumingin sa kawalan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang wala na ang virginity ng labi ko at may iba pang nakahawak sa pagkababae ko. Like, I aware of this but it didn't know
“You don't have a boyfriend?” he asked.In fairness, ang daldal ni Mr. Ferrell ngayong gabi, ah. Ito ba ang resulta ng nangyari sa amin kanina? E dapat nga magreklamo siya kasi sa halip na siya ang pagsilbihan ay ako pa ang inaano niya. Hay.Tumango ako rito at humikab. Hindi ko alam kung anong oras na. Napapahaba na ang aming usapan. Actually, ako lang ang nagkukwento at nakikinig at nagtatanong lamang siya ng mga bagay-bagay.“But you do have feelings for someone?” tanong nitong muli habang sumisimsim sa hawak niyang baso ng vodka.Sa tanong niya ay bigla kong naisip si Hector. Hindi ko alam kung bakit bigla siyang sumulpot sa isipan ko. Siguro tama nga si Ate May. May 'crush' ako kay Hector. Ang gwapo rin kasi nu'n, e. Kahit alam kong mas guwapo si Mr. Ferrell, hindi naman maipagkakailang gwapo talaga si Hector.“You're smiling,”
“Sabi ko na nga ba, e!” Pasimple akong siniko ni Cheryl at nginuso ang mesa nila Mr. Ferrell. “Magkaibigan pala sila. Sabi ko sa 'yo, e. Kaya pala pamilyar siya.” Sumulyap ako sa pwesto nila Hector at Mr. Ferrell. Seryoso ang mga mukha nito na parang may seryosong pinag-uusapan. Nakasuot si Mr. Ferrell ng business suit nito at may kulay dark blue na necktie, habang si Hector ay nakauniporme. He's a personal security guard according to him, hindi ko lang alam kung sino ang pinagsisilbihan niya. “Order for table eighteen!” anas ni Jane. Agad akong gumalaw at tinanggap ang order para ihatid sa mesa ni Maya. Parang nagising ang buong diwa ko nang makita ko si Mr. Ferrell. Hindi naman na siguro siya magtataka kung bakit nandito ako, sinabi ko naman na sa kaniya na nagtatrabaho rin ako bilang waitress slash cashier, e. “Here's your order, Maya!” masigla kong bungad at inilapag ang kaniyang or
Hawak ang dibdib akong naglakad papasok ng Ferrell Building. Kahit wala na ako sa bahay ni Mr. Ferrell ay ramdam ko pa rin ang naiwang bigat na awra nito sa katawan ko. He's blunt. Hindi ko tuloy maiwasang isipin kung gaano siya karahas pagdating sa kama.Pinilig ko ang aking ulo at sinuri ang aking katawan. Nagbihis na ako ng isang kulay orange na tshirt dahil sa takot na baka sakaling biglang sumulpot si Mr. Ferrell sa kaniyang opisina. Para pa namang kabute 'yun.“Chloe!” Tumili si Jayjay nang makita niya akong papalapit. “May chika ako!”My forehead creased. “Ano 'yun?”Kumindat-kindat ito na ipinagtaka ko. I tilted my head, trying to figure out what she's about to say. Nagiging manghuhula talaga ako kapag nangbibitin ang taong nagkukwento sa 'kin.“Wala, kinilig lang ako.” Humalakhak ito. “Alam mo ba, hi
“Teka lang! Puputulan niyo buhok ko?” I stopped the girl.Tumango ito at pinakita ang dala niyang gunting. “Ang dami mong split ends, Sis. We need to trim it. At isa pa, trust us, okay? Hindi kami kukunin ni Mr. Ferrell kung hindi kami professionals. At pwede rin bang h'wag ka nang umangal. May oras tayong hinahabol, gaga.”Hindi ko maiwasang mapairap. Hindi na ako hinayaan ni Mr. Ferrell makaangal kanina. Matapos niya akong tanungin ay kinaladkad niya na ako papasok ng kotse at nagmaneho patungo rito sa salon na pagmamay-ari raw ng kaniyang pinsan. Halata namang may ibubuga ang may-ari, e. May nakita pa akong artista kanina na nagpapa-manicure.“Ang ganda mo naman, pero 'yung kilay mo hindi inaahit. Hindi ka ba marunong? O wala ka lang oras? Ang kapal na, oh.”Sinimangutan ko na lang ito at hindi na nagsalita pa. Hindi ko pa natatawagan si Clein,
Naglibot ako ng tingin. Maraming mga dumalo at bumati kay Damien, siya pala ang may-ari ng negosyong nagdiriwang ng anibersaryo ngayon. Hindi ko tuloy maiwasang mailang. Tuwid na tuwid ang aking pagtayo sa tabi ni Mr. Ferrell. Lagi ako nitong sinisita na h'wag yuyuko. Nakikita raw ang aking cleavage. Lahat na lang napapansin niya. Napalingon ako kay Mr. Ferrell—este Cameron nang pisilin nito ang beywang ko. Nagtataka ako itong tinignan. “Bakit?” “Don't drink too much. Maglilinis ka pa ng floor ko,” he said. Napaawang ang aking labi sa narinig. Napansin niya yata 'yun nang bahagyang umangat ang isang sulok ng labi nito. I pouted and rolled my eyes at him. At dahil sa pag-irap ko, nahagip ng paningin ko ang dalawang taong naglalakad palapit sa gawi namin. “Good to see you here, Mrs. Scott,” wika ni Cameron sa malamig na tinig. Nagtaka ako nan
“Hector?” Namilog ang aking mga mata. Pakiramdam ko ay biglang nawala ang kasalasingan sa 'king katawan nang makita ko si Hector. Hindi ito nakasuot ng kaniyang uniform. Sa halip, nakaputing v-neck shirt ito at maong shorts. Mahahalata mong kakagaling lang sa lakad o gagayak pa lamang. Nilingon ako ni Cameron. “You know him?” Napakurap-kurap ako at napahilot sa 'king sintido nang makaramdam ako ng pagkahilo. I nodded my head and was about to tell him he's my crush I met in coffee shop when Hector spoke. “Ihahatid ko na po siya, Mr. Ferrell. Enjoy the rest of your night,” anas ni Hector at nilapitan ako. Tumambol ang aking puso habang pinapanood siyang palapit sa gawi ko. I can feel Cameron's eyes looking at us, or should I say observing us like a hawk. Inakay ako ni Hector sa pamamagitan ng paghawak sa 'king braso at inalalayan akong makapasok sa backseat ng sasak
“Inom ka muna ng tubig, Hija.” Inabot sa 'kin ng isang ginang ang isang baso ng maiinom na tubig. Tinanggap ko ito at agad na ininom. Hanggang ngayon ay nanginginig pa rin ang aking katawan. Pinagpapawisan ako ng malamig at parang gusto ko na lang lamunin ng lupa ngayon ora-mismo. “S-Salamat po,” I whispered. Nginitian lang ako nito at nagpaalam na aalis muna. Hindi ko alam kung saan ako dinala si Cameron, ngunit masasabi kong utang ko sa kaniya ang aking buhay. Dumugo pa ang leeg ko na hindi ko namalayang nasugatan pala kanina kung hindi ito ginamot ng ginang. May naglahad ng panyo sa 'king harapan at nang mag-angat ako ng tingin, mas lalo akong naiyak. Nanaig sa isipan at katawan ko ang takot kanina. Hindi ko alam. Baka nga kung hindi siya dumating kanina ay patay na ako o 'di kaya ay na-kidnap na sa pag-aakala nilang girlfriend ako ni Mr. Ferrell. “Stop crying,” he said.
Hinamig ko ang aking sarili habang naglalakad palabas ng skwater area bitbit ang isang payong. Tirik na ang haring araw kaya masakit na sa balat ang init nito. Kahit kakaligo ko lang sa bahay ay pinagpapawisan ako.I already texted Ate May Ann that I'll be late today. Alas singko na ako nakauwi kanina at natulog ako saglit. Mabuti na lang at tulog pa si Clein kanina. May pera pa rin ako kaya pinagbili ko muna siya ng uulamin niya mamayang tanghali. At dahil nga nagastos ko na ang pera ko kanina, maglalakad ako patungong café ngayon.“Chloe!”Napalingon ako sa isang tricycle na pumara sa gilid ko habang naglalakad ako sa gilid ng kalsada. “Po?”“Tirik na tirik ang araw naglalakad ka, saan ka ba pupunta? Ihahatid kita,” wika nito.Mabilis akong umiling sa suhestiyon nito at ngumiti. “Ayos lang ako, Mang Efren. Pumasada na po kayo. Wala rin po