CHAPTER 2.1

KHEENE'S POV

At Sean's Resto.

30 MINUTES na kaming naghihintay dito nila mama't papa, medyo nabo-bored na din ako. Hindi ako sanay maghintay!

"Hon, dadating pa ba sila Mr. Siqua?" tanong ni mama kay papa.

Dad nodded. "Yes. On the way na daw sila. Mag-order na tayo."

Yumuko na lang ako at pinakiramdaman ang sarili. Ba't gano'n? Hindi man lang ako kinakabahan?

Bakit ba ako nagtataka pa? Maraming beses na din akong ini-arrange-marriage ni papa kung kani-kanino, pero lagi namang hindi natutuloy. Kaya panatag ako na hindi na naman matutuloy ito.

Maya-maya lang ay dumating na ang mga Siqua. Kahit hindi ako mag-angat ng tingin ay naririnig ko sila.

"Kanina pa ba kayo? Pasensya na ah." Dinig kong sabi ni Mr. Siqua.

"Nagka-aberya kasi sa bahay. We're sorry," paumanhin naman ni Mrs. Siqua.

"Nah. It's okay. Take a sit," sabi ni mama.

Hanggang ngayon ay nakayuko pa din ako. Ayaw kong makita ang itsura ng lesbiang mapapangasawa ko kuno.

"By the way, this is Ashlee Siqua. Our one and only daughter but sometimes... our son." Pagpapakilala ni Mrs. Siqua sa anak niya… na magiging asawa ko.

Kinukutkot ko lang ang kuko ko mula sa ilalim ng mesa. Nakikiramdam sa babaeng naka-upo sa harap ko.  

"Oh, she's pretty! Hindi halata sa kaniya na ano siya…" Hindi na itinuloy ni mama ang sinasabi niya.

"A lesbian, pero malay natin... Baka maging straight na babae ito kapag na kasal sila ni Kheene. Right, Kheene?" biglang banggit sa akin ni Mr. Siqua.

Agad akong nag-angat ng ulo sa kanila... na gusto kong pagsisihan dahil ginawa ko pa. Nabaling ang tingin ko sa babaeng tahimik na nakaupo sa harap ko. Nakayuko lang din siya at walang imik, pero naramdaman niya ata na nakatingin ako sa kaniya kaya nag-angat din siya ng tingin sa akin.

Bigla akong inatake ng kaba nang tumititig siya sa akin, pero huli na ng mapagtanto ko na...

"Ikaw?!"

"Ikaw?!"

Sabay naming naisigaw. Nangunot ang noo niya at ganoon rin ako.

"Anong ginagawa mo dito?!"

"Anong ginagawa mo dito?!"

Sabay naming naitanong... ulit.

Nanlaki ang mata ko, nanlisik naman yung sa kaniya. Ilang beses akong napalunok habang nakatingin sa kaniya.

Siya yung babae kanina, yung muntik ko nang masagasaan! Yung manloloko! Sh*t!

Nag-umpisang gumana ang isip ko at nag-isip ng mga maaaring posibleng mangyari sa gaganapin na dinner na ito, pero hindi ko pa rin inaalis ang tingin sa kaniya.

Alam kaya ng magulang niya na isa siyang mang-gagantyo? Na kasapi sa budol-budol gang? Mukhang delikado kami dito ng pamilya ko 'pag nagkataon na hindi nagkaunawaan ang magulang ko at ang magulang niya… Aatras na ba 'ko? Napalunok na lang ako habang isa-isang iniisip ang mga posibilidad na mangyari sa dinner na ito.

"Hijo, ayos ka lang ba? Ba't namumutla ka?"

Nabalik ako sa reyalidad nang may humawak sa balikat ko. Si mama. Tumango lang ako at muling tumingin sa babaeng nasa harap ko.

Fvck! Sana naman hindi mangyari ang ganoon.

"Magka-kilala na kayo?" Singit ni papa. Si Ashlee ang sumagot.

Umiling siya. "Hindi. Pero siya lang naman ang dahilan kung bakit masakit ang kanang binti ko ngayon!" sabi ni Ashlee at masamang tumingin sa akin.

"What do you mean, hija?" si mama naman ang nag-tanong.

Pinag-krus muna ni Ashlee ang mga braso niya bago siya magsalita. "Kaninang umaga, may isang kotse na muntik na akong masagasaan. Mabuti na lang at mabilis iyong tumigil at binti lang ang natamaan sa akin," aniya habang titig na titig pa rin sa akin.

"God! Ba't hindi mo sinabi sa amin?" Nag-aalalang tanong ni Mrs. Siqua sa anak niya. "Nakita mo ba kung sino yung driver?"

Tumango naman si Ashlee. "Oo naman. Lumabas pa nga e," sarkastikong anito.

"Namukhaan mo ba? Sino 'yon at nang ma-demanda natin," sabi naman ni Mr. Siqua na nagpa-kaba sa akin.

Fvck! Anong gagawin ko? Mukha naman kasi siyang ayos kanina e…

"Edi siya!" Malakas na sabi ni Ashlee at sabay turo sa akin. "'Yang mokong na 'yan ang nakasagasa sa akin. Bukod sa hindi niya ako tinulungan, sinabihan pa niya akong manloloko at kasapi ng budol-budol gang!"

"What?!" Sabay-sabay na sabi ng mga magulang namin. Napabuntong-hininga na lang ako at napahilot sa sentido ko.

"Look, hindi ko naman sinasadya iyon. 'Tsaka, mukha ka namang okay kanina e. Nakakatayo ka pa nga ng maayos at nahabol mo pa ang kotse ko. Kaya sa tingin ko wala ka namang natamo na kahit ano," paliwanag ko sa kaniya.

"Ang sabihin mo, ayaw mo lang gumastos. Iniwan mo 'ko sa daan na masakit ang binti dahil irresponsable ka—" Natigil sa pag-sasalita si Ashlee nang magsalita ang ina niya.

"Ashlee, watch your words." Saway ni Mrs. Siqua sa kaniya. Natahimik na lang kami.

Tch. What a coincidence? Sa dami ng babaeng pwede kong pakasalan, ito pa talagang babaeng 'to?

Maya-maya ay dumating na ang mga in-order ni papa kanina. Isa-isa iyong inilapag sa harap namin.

"Here's your order, ma'am and sir. Enjoy your dinner!" Magiliw na sabi nung waitress at umalis na.

Mabuti naman at dumating na. Kanina pa ako nagugutom. Hindi kasi ako nag-tanghalian para dito. Saka marami rin ginagawa sa opisina kaya nakaligtaan ko ng kumain.

Nakangisi kong hinarap ang pagkain ko, pero akmang hahawakan ko na ang kutsara at tinidor nang biglang...

*witwiw!*

Nanlalaki ang mata ko na nag-angat ng tingin kay Ashlee. Nakita kong nakangisi siyang nakatingin sa waitress— sa binti ng waitress na nag-serve sa amin.

Tss. Ibang klase!

Napailing na lang ako at nagsimula ng kumain. Habang kumakain, tahimik lang akong nakikinig sa usapan ng magulang ko at ng mag-asawang Siqua.

"So, let's talk about their wedding." Panimula ni Mr. Siqua.

Tumango naman si mama, "Yeah. Sure. Kailan niyo sila gustong ikasal?"

Kumunot naman yung noo ko pero patuloy pa rin sa pagkain. Bakit sila ang nagde-desisyon?

"By next week na sana. Kung okay lang sa inyo," ani Mr. Siqua sabay tawa.

Sumang-ayon naman ang mga magulang ko sa sinabi ni Mr. Siqua. "Yeah, sure. So, simulan na natin ang pagpa-plan—"

Natigil sa pagsasalita si mama nang tumaginting ang tunog ng ibinagsak na kubyertos sa pwesto namin. Pare-pareho kaming napatingin kay Ashlee na siyang may gawa no'n.

"Bakit kayo ang nagde-desiyon? Eh kami naman yung ikakasal?" Walang emosyong tanong niya habang nakatingin sa labas.

Sumang-ayon naman yung isip ko sa sinabi niya. Tama! Dapat kami ang nagde-desisyon, hindi sila.

Hinarap naman siya ni Mrs. Siqua. "No, baby. Parents knows best. Kami na ang bahala. Basta, ang kailangan niyo lang gawin ay pumunta sa kasal at mag-I do." Masayang sabi nito.

"Tss."  Mahinang asik ni Ashlee saka umiling.

Nag-umpisa nga silang mag-plano para sa kasal namin. Nakinig lang ako sa usapan nila, minsan ay ngumingiti at tumatango na lang ako.

Inabot kami ng ilang oras sa pag-uusap. Panay tawanan ang pareho naming magulang ni Ashlee, habang kaming dalawa ay tahimik na humihigop ng kape.

"Mauna na kami." Paalam ni Mr. Siqua, nasa labas na kami ngayon ng restaurant. "Ingat kayo sa byahe." 

"Sige, mag-ingat din kayo!" sabi ni papa, ngumiti lang ako sa kanila.

Tinignan ko naman si Ashlee pero mabilis siyang pumasok sa kotse nila. Tss.

Hinintay muna naming maka-alis ang mga Siqua bago ako nagpaalam sa magulang ko.

"Mauna na din po ako. Ingat po kayo." Paalam ko, tumango lang sila at pumasok na sa sasakyan.

Lumapit na rin ako sa kotse ko at pumasok. Huminga muna ako malalim bago nagmaneho pauwi.

Hanggang sa makarating ako sa bahay ay okupado pa rin ang isip ko tungkol sa kasal. Sobra akong binubulabog ng isiping lesbian ang pakakasalan ko. Hindi ko magawang makatulog ng mahimbing dahil sa tuwing pipikit ako, iyon agad ang pumapasok sa utak ko. Kung bakit ba naman kasi… Napabuntong-hininga na lang ako.

Lord. Please, 'wag naman po sanang matuloy ang kasal ko sa lesbian na 'yon!

***