ASHLEE'S POVNagising ako sa isang kuwarto na bago sa aking paningin. Dahan-dahan akong bumangon para maka-alis kung nasaan man ako ngayon nang makaramdam ako nang sakit ng ulo. Argh! Pesteng hang-over 'to!Muli akong napahiga dahil sa sobrang hilo.Kung kanino mang kuwarto ito, malas niya dahil pinatuloy niya ako rito...Napatingin ako sa pinto nang bumukas iyon. Iniluwa no'n si Kheene na may dala-dalang tray ng pagkain. Nahihilo man ay bumangon ulit ako at sumandal sa headboard nitong kama."Kanina ka pa gising?" tanong niya at lumapit sa 'kin. Inilapag niya ang tray sa tabi ko at umupo sa tabi nun."Kagigising ko lang. Balak ko pa sanang matulog ulit, kaso dumating ka e." Sagot ko, ngumiti lang siya.Umayos ako ng upo nang inayos niya sa harap ko ang
ASHLEE'S POVKinaumagahan. Nagising akong ako na lang ang nakahiga sa sofa. Wala na si Kheene. Agad akong napatayo at hinanap siya.Nagtungo ako sa kusina, umaasa na sana na doon siya upang makapag-usap kami, ngunit wala akong nakita doon kahit anino lang niya. Napatingin ako sa orasan.7:45 pa lang. Imposibleng naka-alis na agad iyon...Naisipan ko na pumunta sa kuwarto ni Kheene. Magbabaka-sakali na nandoon pa siya. Gusto kong malaman kung bakit siya nagpaka-lasing at kung galit pa ba siya sa akin. Hindi kasi ako mapakali kapag sobrang tahimik niya habang nasa paligid ako. Hindi ako sanay na ganoon siya.Pagbukas ko nang pinto ng kuwarto ni Kheene, saktong nagsu-suot na siya ng pantalon. Mabuti na lang at hindi siya naka-harap sa akin kaya likod lang niya ang nakikita ko.
KHEENE'S POVIsang araw ko ng hindi kinikibo si Tiburcio. Isang araw at isang gabi na din akong hindi makatulog ng maayos. Sa tuwing pipikit ako, galit na mukha ni Tiburcio ang agad na pumapasok sa isip ko, kaya muli akong didilat at iisipin siya ulit. Inaabot ako ng alas dose sa pag-iisip, tapos makakatulog ako at magigising ng alas kuwatro ng umaga dahil sa hindi ko malaman na dahilan. Ang sakit na nga ng ulo ko!Hanggang sa panaginip ay hindi ako tinantanan ni Tiburcio. Galit pa rin siya at sinisigawan ako. Kapag ginagawa niya iyon, I feel so guilty...and sorry. Ako ang dahilan kung bakit siya galit at sumisigaw, kasalanan ko kung bakit niya ginagawa iyon sa akin.Dahil sa narinig kong sinabi niya na 'hindi niya ako mahal', hindi ko siya kinibo. Nagtampo ako sa kaniya. Hindi ko siya sinasagot kapag may
"Teka. Hindi ba sinabi sa 'yo ni Kheene na may event sa kumpanya nila ngayon? Launching ng bago nilang product, kailang nandoon siya.""Siya lang naman pala ang kailangan, bakit kasama pa ako?"Malakas akong napa-igik nang batukan ako ni Makky."Timang! Malamang asawa ka, hahanapin ka din doon!" Singhal niya.Sinamaan ko siya ng tingin habang hinihimas ang ulo ko."Ewan. Hindi ako sasama sa kaniya. Bahala siya sa buhay niya!" sabi ko at naupo sa kama. Nanatili namang nakatayo ang dalawa."Ash, kung nabu-bwisit ka man ngayon sa asawa mo, pwede ba na isantabi mo muna 'yan? Kailangan ni Kheene ang kooperasyon mo ngayon, maaari ba na makisama ka muna?" sabi ni Makky."Ayoko, mabo-bored lang ako doon.""Bakla!
ASHLEE'S POVPagpasok namin sa loob ng reception hall, bumungad sa amin ang malamyos na musika. Marami-rami na rin ang tao at halos lahat ay puro may mga masasabi sa mundo ng business.Well, ano pa ba ang aasahan ko?Nagtungo kami ni Kheene sa isang mesa sa harap ng stage, kung saan nakaupo ang mag-asawang Cuenco."Ma... Pa..." Tawag ni Kheene sa mga ito.Agad naman silang napatingin sa amin saka tumayo. Mabilis na lumapit sa akin ang ina ni Kheene at mahigpit akong niyakap. Naiilang man ay yumakap rin ako sa kaniya pabalik.Bahagya siyang dumistansya at tignan ako mula ulo hanggang paa. "My ghad! You look so beautiful on that dress. Sabi ko na nga ba't babagay sa iyo 'yan, si Kheene lang 'tong ayaw maniwala sa akin," sabi nito, saka pa lamang
"Hi, miss?" sabi nito.Miss? E, kung bigwasan ko kaya 'to?Doon ko pa lang siya nilingon at sinamaan ng tingin— na agad din naglaho nang makilala kung sino ito."S-Sir Nigel?"Napakunot man sng noo nito pero ngumiti pa rin. "Y-You know me?""Yes naman, sir." Inilihad ko ang kamay ko sa kaniya at muling nagpakilala. "Ashlee Siqua, sir. Employee niyo po dati."Mukha namang naalala na niya ako dahil nawala ang pagkakakunot ng noo nito."Oh, Ashlee Siqua... Naalala ko na," inabot niya ang kamay ko at nakipag-kamay sa akin"Kamusta na, sir? Nakabalik na pala kayo galing Europe," sabi ko."Well, I'm fine. And yes, nung nakaraang linggo lang." Anito't ngumiti. "By the
ASHLEE'S POV Kagabi, hindi ko na alam kung anong oras talaga ako nakatulog. Basta ang alam ko lang ay nakatulog na ako dahil sa kakaisip sa mga nangyari kahapon. Kaya ngayon, nagulat na lang ako nang magising ako alas dies na ng tanghali. Napa-sarap masiyado ang tulog... Hindi muna ako bumangon dahil tinatamad pa ako. Sa halip, tumagilid ako ng higa at nagtalukbong ng kumot. Pipikit ulit sana ako nang may maramdaman akong matigas na bagay sa paa ko. Tuluyan kong idinikit ang paa ko sa bagay na iyon. Ano 'to? Bakit malamig? tanong ko sa isip ko. Inilikot ko ang aking paa sa bagay na iyon. Para siyang paa dahil may naramdaman akong mga daliri, kaso nga lang malamig. Tumigil ako sa paglikot nang m
Nang makabawi sa pagkagulat, patakbo akong lumabas ng building para habulin sila. Ngunit huli na ako, nakaalis na sila. Mabilis kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Tiburcio, pero cannot be reach iyon. Ilang ulit ko pa siyang tinawagan pero parehong boses lang ang sumasagot sa akin.Dali-dali akong lumapit sa sasakyan ko at pinaharurot iyon pauwi sa bahay. Para akong nakikipag-karera sa bilis ko magpatakbo. Mabuti na lang at hindi masiyadong traffic kaya nakauwi agad ako.Hindi ko na inayos ang pagkaka-park ng kotse ko. Kinuha ko lang ang susi nun at pumasok na. Humahangos pa ako habang hinahanap ng mata ko si Tiburcio."Ashlee!" sigaw ko habang nililibot ang buong sala papunta sa kusina. "Tiburcio!"Mas lalong tumindi ang kabang nararamdaman ko nang wala akong makitang tao sa sala man o sa kusina.&n