Chapter 14: Anger is no good
"Where's President Guzman?"
Napatunghay ang babaeng sa front desk at tumingin sa akin. Tumitig s'ya sa akin sandali at mahahalata mo namang kilala n'ya ako.
"Attorney Perez, good morning." bahagya s'yang nag-bow sa akin kaya tinanguhan ko lang s'ya.
"Ang about President Guzman, you can't talk to him right now." mahinahong saad nito kaya napakunot ang noo ko.
"What? I mean, hindi ba pwede? This is really urgent. I need to talk to him for a certain case."
Kailangan kong makausap iyon. Hindi ako mag-aaksaya ng oras na sadyain s'ya dito sa kompanya kung hindi naman mahalaga ang ipinunta ko rito.
"I'm really sorry. But you need to set an appointment with meet Mr. Guzman. Alam kong alam mo iyon dahil isa kang abogado. I'm really sorry, we need to obey the rules."
Napaungol ako out of frustration. Umiinit ang ulo ko sa babae sa aking harapan pero alam kong trabaho lang n'ya ito kaya s'ya sumusunod kaya napailing na lamang ako.
"Okay. Then set an appointment for me."
Tumango na lamang ako at napairap nang tumalikod. This is bullshit! Naikuyom ko na lamang ang aking kamao at tumungo na sa sasakyan.
Napatingin sa akin si Galand at nahalata naman siguro n'yang hindi maayos ang mood ko kaya natahimik na lamang s'ya at nagmaneho pauwi sa condo.
---
Naalimpungatan ako at napatingin sa orasan. It's already 7 pm. Napahikab ako at kaagad na bumangon ng biglang tumunog ang cellphone ko.
Zero ♥♡♡ calling...
Napailing na lamang ako at sinagot iyon. Hindi ako ang nagpalit ng pangalan na 'yan. Saka bakit pa s'ya tatawag kung nasa kabilang kwarto lang naman s'ya? Bobo.
("Mikaela? Hoy nasa bahay ako nina ate Kim ha!")
Napalayo ako sa cellphone dahil sa pagsigaw n'ya.
("Huwag mo na ako hintayin sa pagkain ha. Kakain na rin ako dito. Natutulog ka kasi kanina at mukhang masama ang lagay mo kaya hindi na kita ginising.")
"Sige."
Kaagad ko s'yang pinatayan ng tawag at mabilis na bumangon at nagbihis.
Paglabas ko ng condo ay bumungad sa akin ang maraming tao na nagpapasok ng gamit sa katabi kong kwarto. Mukhang may bagong lipat. Napailing na lamang ako at akmang sasakay na ng elevator nang biglang may tunawag sa akin.
"Attorney Perez!" napakunot ang noo ko at kaagad na umikot.
Napaayos ako ng tayo ng makita si Former Attorney Soriano. May dala s'yang ilang gamit kaya napakunot muli ang noo ko.
"Ikaw ang bagong lipat?" tanong ko nang makalapit s'ya sa akin.
"Wow. Dito ka rin?! Saan?" saad nito kaya itinuro ko ang katabi ng kwarto n'ya.
"D'yan." wika ko.
"Wow! Kung sineswerte ka nga naman! Katabi pa ng kwarto ko ang kwarto ng isang magaling na Attorney sa bansa!" napatawa na lamang kami sa sinabi n'ya at napailing.
"Sa'n nga pala ang punta mo Attorney Perez? At saka... bakit wala si Zero?"
"Ah kakain lang ako sa labas. Pumunta si Galand sa bahay ni ate e." ani ko.
"Kakain ka? Hindi pa din ako kumakain e. Mind if I join you?"
Hindi ko na tinanggihan si Former Atty. Soriano dahil wala naman akong dahilan para gawin iyon. Atsaka wala din naman akong kasama. Noon, ay wala lang sa akin kung may kasama ba ako o wala. But things have changed no'ng dumating si Galand. I think it's awkward to eat alone.
"So kailan ka pa sa condo na 'yon, Attorney?" tanong n'ya matapos umorder ng pagkain. Napagdesisyonan namin na dito na lamang sa Jollivee kumain. Malapit at mura.
Napatingin ako kay Former Attorney Soriano. Ngayon ko lang narealize na may hitsura pala ito at mukhang mas matanda lamang sa akin ng dalawa o isang taon. Matangos ang ilong nito at mayroong deep brown eyes. No wonder marami ang nagkakagusto sakan'ya sa kompanya. He's a real good catch.
"Attorney?" nabalik ako sa ulirat ng kumaway s'ya sa harap ng mukha ko.
"P-Pardon Former Attorney Soriano?"
Napatawa s'ya bigla kaya nangunot ang noo ko.
"Masyado naman yatang mahaba ang Former Attorney Soriano 'no? Drop the formalities. You can call me by my name. I'm Sean. By the way, tinatanong kita kung kailan ka pa sa condo mo?"
"Ah-h 3 years?"
"Not sure?" muli s'yang tumawa kaya napangiti na lamang ako at napailing. Ang hilig nito tumawa.
"Matagal ka na pala do'n. Sana noon pa ako lumipat 'no?" biro nito na hindi naman masyadong nakakatawa.
"Ah. Attorney Perez... are you perhaps.. living with..."
"Zero?" dugsong ko sa tanong nito. Naiilang naman itong napatango kaya umiling ako.
Hindi na ako magtataka dahil iyon ang alam sa loob ng kompanya. I didn't bother to correct that gossip, wala naman iyon sa akin.
Saka kapag itinama ko iyon, nandyan pa rin ang hindi maniniwala. They'll believe what they want to. Sayang lang ang laway ko. Hindi ko nga din alam kung bakit ang hilig nilang pag-usapan ang personal na buhay ng ibang tao. Ibang klase.
"Ah ganon ba? I thin--"
"Hindi s'ya nakatira kasama ako but he's living across my room." ani ko.
"Saka ikaw din. Drop the formalities. I'm Mikaela."
Napangiti naman s'ya sa sinabi ko at tumango. Maya-maya lang ay dumating na ang inorder namin.
"Ikaw ba, Mikaela. Wala ka bang itatanong sa akin? Hindi mo man lang ba itatanong kung bakit ako lumipat ng condo? Kanina pa 'ko tanong nang tanong e." ani'to.
"Hindi na. Hindi naman ako interesado."
Napangiwi ako ng lumawak ang ngiti nito. "Wow. Straight to the point huh?"
Napailing na lamang ako at nagsimulang kumain kaya ganoon rin s'ya.
"Mikaela, hindi ka ba busy ngayon? Wala ka bang hinahawakan na kaso? Usually kasi kapag may hawak kang case ay gabi ka na umuuwi."
"Alam mo pala 'yon?" tanong ko kaya bahagya s'yang natigilan at parang nahihiyang tumingin sa akin.
"O-Ofcourse. We are working in the same building before."
"Ah. Oo, wala ako ngayon e. Alam mo na, maraming nangyari this past few months."
Binalewala ko na lamang ang dahilan n'ya.
"Sabagay. When do you plan to go back at work officially?"
"Kahit bukas pa. Kayang-kaya na."
Napatawa s'ya sa sinabi ko kahit na hindi naman iyon nakakatawa. Hayaan na, baka happy person lang talaga si Sean.
Mabilis kaming natapos sa pagkain at napagdesisyonan na bumalik na sa condo. 'Yon lang naman talaga ang plano ko, ang kumain sa labas.
Nadatnan ko si Galand na binubuksan na ang condo n'ya.
"Mikae--Sean?"
Napatigil s'ya sa pagbukas ng pinto ng makita n'ya kami. Napakunot ang noo n'ya at lumapit sa akin.
"Nag-date kayo?"
Napairap ako sakan'ya. I'm expecting him to ask kung saan kami nanggaling. Ano namang pumasok sa kukote nito?
"Bobo. Kumain lang kami sa labas." ani ko at iniabot sakan'ya ang bag ko na kinuha n'ya naman.
Narinig ko ang pagtawa ni Sean sa tabi ko. "Oo. Kumain lang kami sa labas ni Mikaela."
"A-Ano?! M-Mikaela?! Hindi na Attorney Perez?!"
Ngali-ngali kong suntukin si Galand nang sumigaw ito. Ano naman kung Mikaela? Pangalan ko yun ah?
"Pangalan ko yon, Galand. At pwede ba? Hinaan mo ang boses mo. Ang ingay." irap ko.
"Yeah. Haha. We've already talk about dropping formalities. Any problem with that? Saka masyadong mahaba ang Former Attorney Soriano na tawag n'ya sa akin." muli na namang tumawa si Sean.
"S-Saka sa'n kayo kumain? Anong oras pa kayo doon?"
Napatingin naman si Sean sa relo n'ya. "Sa Jollivee lang sa Highway. Mga 7:30 pa kami do'n. Bakit?"
"Ano? E...9:30 na ah? Bakit ang tagal n'yo? Do'n lang ba kayo nagpunta? Saka bakit kayo magkasabay?"
Tinulak ko ang mukha ni Galand. "Alam mo, ang daldal mo. Basta kumain kami sa labas okay?"
Nabaling naman ang tingin namin kay Sean.
"You're still into that thing Zero?" napatingin kami sa umiilaw na kwintas nito.
"Anong pake mo? Saka share ko lang, d'yan ako nakatira." itinuro n'ya ang katapat ng condo ko.
"Ah. Haha. Sige. Dito ako nakatira. Just sharing." itinuro ni Sean ang katabi ng kwarto ko.
Napakunot naman ang noo ni Galand at hinawakan ako sa pulsohan.
"May multo sa kwartong 'yan. Kaya kung ako sayo, lumipat ka na lang. Tara na nagugutom ako."
Halos madapa ako sa biglang pagkaladkad ni Galand sa akin palabas at patungo sa gilid ng kalsada.
"Hoy! Ano ba?! Akala ko ba kakain ka kina ate? Ba't gutom ka ngayon?!" iwinaksi ko ang kamay ni Galand.
"E sa gutom ako e. Samahan mo na lang ako."
Nanatili akong nakatitig sakan'ya.
"Ano? Titingnan mo na lang ako? Bakit pag si Sean, sinasamahan mo ha?!"
Napahilot ako sa sintido. Nakakabanas naman ang batang 'to.
"4 months na tayong gabi-gabi kumakain ng magkasabay tapos binibig-deal mo itong isang beses? Tumahimik ka nga Galand."
Natahimik naman s'ya sandali. "Oo nga 'no? Pero samahan mo pa din ako ngayon."
Akmang babatukan ko s'ya nang bigla n'ya akong niyakap palapit. Nanlamig ang katawan ko nang maramdaman ang pagdaan ng isang van sa likuran ko.
"Shit! Mabubunggo ka Mikaela!"
Natigilan ako at tila narinig ang bilis ng tibok ng sariling puso. That was damn close. Ewan ko pero this past few months parang malapit ako sa kamatayan at pakiramdam ko mas lumalapit pa ito sa akin.
Naitulak ko si Galand at bakas sa mukha n'ya ang pag-aalala at takot kaya winaksi ko ang mukha n'ya.
"U-Umayos ka na. Ayos lang ako."
Nanginginig ko s'yang iniwan doon at pumasok muli sa condo.
Chapter 15: The starting pointI'm currently waiting for a client here at my office. Ang kliyenteng ito ay nag-set ng appointment sa akin noon pang isang araw pero ngayon ko lang s'ya makikilala.Pinalabas ko na rin ng office si Galand dahil baka makialam na naman s'ya. Mabuti naman at pumayag at pumunta na lamang sa canteen sa baba.Akmang tatayo ako at kukuha ng tsaa nang bigla na lamang sumakit ang ulo ko."Argh!"Kaagad akong napa-upo sa swivel chair ko at hinilot ang sariling sintido. Lumipas pa ang ilang minuto bago ito tuluyang nawala.Napabuntong-hininga na lamang ako sa nangyari at ipinagsawalang-bahala na. Maya-maya lang ay nakarini
Chapter 16: Won't talk about it"Sabi ko na nga ba e! Kaya mo 'yon. Alam mo bang nagdadalawang-isip pa ako kanina na itulak ka para tulungan 'yong babae?"Nakatitig lang ako kay Galand habang ipaglalandakan n'ya sa mukha ko ang nagawa ko kanina."Ang galing mo talaga! Mukha kang superhero do'n ha!" tumatawang saad nito."Nadedevelop na ang kakayahan mo Mikaela. You're starting to be a real heroine."Ipinadyak-padyak ko lang ang paa ko habang pinapakinggan s'ya."Alam mo bang kinakabahan talaga ako na baka hindi kita mapilit na magbago? Buti na lang!"Bakas ang saya sa mukha n'ya
Chapter 17: Proving innocence while fighting for justice"..ipinapangako kong katotohanan ang lahat ng aking sasabihin. Walang dagdag, walang bawas. Kapag ako ay nagsinungaling at nahuli, malugod kong tatanggapin na ako ay kasuhan ngperjury."Nakamasid lamang ako sa nagsisimula nang trial. This is the time that I need to prove Hugo's innocence. Honestly, nakakapanibago. All this time, pagsisinungaling lamang ang ginagawa ko sa harap ng batas. Iba ngayon, I don't need to make him innocent, but I have to prove his innocence."Prosecutor, start with the interrogation."Mabilis na tumayo ang Prosecutor na naghawak sa kaso ni Hugo. She look confident. Parang siguradong maipapanalo n'ya ang kaso.
Chapter 18: Justice, please shine"Witness, does punching someone on the abodomen can cause death?"Ang testigong doktor naman ang kaharap namin ngayon. Kilala ko ang doktor na ito dahil minsan ko na s'yang nakakwentuhan sa salu-salo ng mga doktor. Isinama ako ni ate. Her name is Caizel. Kasalukuyan s'yang kinakausap ng Prosecutor."Yes. But this case is very rare. Yes, being punched on the abdomen causes someone to have a difficulty in breathing and it also causes severe pain that'll gone afterwards. Death from being punch on the abdomen is very rare."Napangisi ako sa likod ng utak ko. That was a wrong move, Prosecutor. That was in favor with my team."So it is possible, right?"
Chapter 19: Destroy.... what? "Ba't di ka nagdala ng payong? Dapat lagi mong dala 'yon!" bahagyang sigaw sa akin ni Galand kaya inambahan ko s'ya ng suntok. "Alam mo? Hindi naman ikaw yung mababasa e. Ang dami mo pang sinasabi." inis na saad ko at akmang bababa na ng sasakyan ng hawakan n’ya ang siko ko. "Oo na, oo na. Ihahatid muna kita bago ako dumiretso sa 7/21 d'yan sa malapit." Napairap na lang ako nang bumaba s'ya at umikot. Ewan ko ba dito, malapit lang naman pero parang ayaw pa ako ihatid dahil pupunta raw s'yang 7/21. Palibhasa, s'ya lang ang may dala ng payong. Binuksan n'ya ang pinto saka inilahad ang kamay sa akin. "Tayo na."
Chapter 20: We can't, you can "Ang bagyong Himalaya na natagpuan sa loob ng Philippine Area of Responsibility ay inaasahang tatama sa lupa. Inaasahan na magdudulot ito ng pagbaha at malakas na hangin kaya itinaas na ang signal no. 1 sa..." Nakatulala lang ako habang nakatitig sa balita. That's why it's raining so hard yesterday. Mukhang nalipasan na ako ng balita. Kanina pa ako nakaupo rito sa sala. If this typhoon is worth thinking, the thing on my mind is confusing. "M-Mikaela... it's g-getting late.. we're getting late... they'll d-destroy us... pleas
Chapter 21: Let's talk about authority"W-We need your help."Nakatayo ako sa harapan ng isang sundalo. I'm here outside their base because it is forbidden to enter that one. I'm wearing a capote while holding an umbrella to prevent my body from getting wet."Anong ginagawa mo rito? Hindi mo ba alam na ipinagbabawal na pumunta sa lugar na ito ang kung sino lang?" anito sa akin.Napailing ako. "We really need your help. We need help from your battalion."Tumawa-tawa ito ng ilan pang segundo bago hindi makapaniwalang umiling."Mali ang pinuntahan mo, miss. Hindi ito lugar n
Chapter 22: Something right that looks wrong Damn that President! He's so persistent! Dinadaan n'ya ako sa talino! Lahat ng bagay na lumalabas sa bibig n'ya ay makabuluhan at ang hirap ng lusutan! Isang araw na ang nakalipas simula ng makausap ko ang Presidente at hindi na ako mapakali dito sa condo ko. Maging si Sean at Galand ay ganoon din. If I am the old me, I'll rather choose to run away with ate and Shzane without hesitations. But this is different! I can't just run away and sleep peacefully while my co-citizens are dying. Kunot-noo kong pinapadyak ang paa ko sa s