S
"Congratulations, Ija.” Maluha-luhang bati kay Ash ng kanyang Auntie Tess.
Two weeks ago, ay sinurprisesa siya ni Nich nang ipakilala siya kay Auntie Tess, isa sa natitirang kamag-anak ng namayapa niyang nanay. Hindi niya alam kung paano nahanap ng asawa si Auntie Tess pero maluha-luha siya nitong niyakap. Matapos ikwento na matagal na siya nitong hinahanap. Napalayo kasi ang Aunti Tess niya sa kanyang ina matapos makapag-asawa ng amerikano. Kaso hindi naging maganda ang pagsasama ng dalawa dahil sinasaktan ang tita niya at ilang buwan na ikinulong sa bahay nito sa Amerika. Mabuti na lamang ay may tumulong sa tiyahin niya kaya nakatakas ito mula sa sadistang asawa. At simula nga noon ay hinanap na siya nito nang malaman na namayapa na ang kanyang mga magulang.
“Salamat po, Auntie.” aniya saka niyakap ang tiyahin.
“No. No. No. Ash, stop crying masisira ang make-up mo.” saway
The Beginning of their Love Story -Nich POV “Nich, pare sino ba ang tinitigan mo d’yan?” iniiwas ni Nich ang tingin sa babaeng kanina pa niya tinititigan nang tapikin siya ni Torence sa balikat. “Huwag ka ngang maingay diyan. Mamaya palayasin tayo ni Ms. Toledo ang sungit pa naman noon.” Tukoy niya sa sa masungit na librarian. Nasa loob sila ng library. Hindi nga niya alam kung anong pumasok sa isip niya kung bakit niya niyaya itong gagong kaibigan sa library. Sabagay wala naman kasi siyang ibang mahihigit dahil wala sila Craig at Cllive na maagang umuwi. So, no choice kung hindi pagtyagaan niya ang isang ito. “Tsk! Ano ba kasi ang trip mo at bakit dito pa tayo tumambay hindi mo naman binabasa iyang libro na iyang hawak mo.” reklamo nito sa kanya. He just gave h
Ashtrid was holding back her tears and temper. She was holding back all she could, so she would remain calm as fuck. She knew she should. They were three in the unit. She was with Tina and Nich, who were both quietly sitting in the sofa. Ash stared at them and waited for the two to explain. She waited them to say sorry or at least tell her their reason. She waited... And waited. Pero halos kalahating oras na ang nakalilipas. And they weren't speaking at all. Walang nagpapaliwanag sa kanya kung anong nangyari o kung ano na ang mangyayari. Pero para saan pa nga ba ang mga paliwanag o paghingi ng sorry ng dalawa sa kanya? Mababago ba ng paliwanag ang lahat? It's no use. She'd seen enough. She knew how to read between 'Nich and Tina kissing each other like there's no one who might get hurt'. Kulang na lamang ay sabihin ni Nich sa mukha niya na nakikipaghiwalay na ito sa
Nanlulumo si Astrid habang hila-hila ang maleta. Wala siyang nagawa kung hindi ang umalis sa apartment na tinutuluyan. Mahigit dalawang taon na rin siyang nangungupahan sa apartment na iyon at wala naman s’yang naging problema kaya hindi niya maintindihan kung bakit s’ya bigla pinalilipat ng may-a*i. Oo nga't paminsan-minsan ay na-la-late siya sa pagbabayad pero hindi pa*in sapat na dahilan iyon para bigla na lamang siya nito paalisin in short notice. Naalala pa niya ang sinabi nito, uuwi raw ang balikbayang pamangkin nito at doon na manunuluyan sa apartment niya. Like she cared if balikbayan o kahit sa'ng planeta pa ito nanggaling. Pero ang unfair naman na paalisin siya. Nang magreklamo siya ay ibinalik nito ang one-month advance maging ang deposito para sa buwan na ito. Tapos ay humingi ng pasensya sa kanya. Pero nang pumayag siya ay kaagad-agad siyang pinag-empake dahil nagmamadali raw na makalipat doon ang pamangkin. Nang muling magreklamo a
Hila-hila ni Ashtrid ang may kalakihan na maleta papunta sa entrance lobby ng Elite Condominium Building. Sa bungad pa lamang ay sumisigaw na ang karangyaan ng condominium na iyon. Napalilibutan iyon ng makapal na salamin at sa bawat kanto ay kapansin-pansin ang naglalakihang Ionic pillar kaparehas ng sa mga Greek. Nangingibabaw din ang gold, silver at white na mga palamuti at mga kagamitan sa loob, mula sa naglalakihang mga banga hanggang sa iba’t ibang uri ng mga bulaklak na palamuti. Maging ang nilalakarang puting marmol na may kulay abo na mga batik ay agaw pansin din. Kaagad sila binati ng nakangiti’t magandang receptionist. Matapos pumirma ng ilang dokumento ay dumiretso na sila sa elevator. Kasunod niya ang abogado na hindi siya tinutulungan sa dala. Busy ito sa pag-tetext kung kanino man. Pawis na pawis s’ya nang makarating sa harap ng unit na sinasabi ng lalaki. Tumigil muna siya sa harapan ng pi
Masakit ang ilong at humahapdi ang magkabilang pisngi ni Nich nang imulat ang mga mata. Nanlalabo pa ang paningin niya habang pinipilit na maupo sa sofa. Napapiksi siya nang kumirot ang pisngi na hinawakan niya. ‘Fucking shit! What happened?!’ aniya sa isip habang pilit binabalikan ang mga nangyari. Pabalikwas siyang tumayo when he remembered what happened. His wife. Ashtrid. Back pack. The punched. Shit! Bumungad sa kanya ang mukha ni Jakob nang iginala niya ang mga mata. "Are you okay?" tanong nito. Sa tanong ng kaibigan ay naramdaman niya ang sakita sa panga. "I felt like hell! Why are you here anyway?" he asked while touching his nose as he felt the pain. Ang huli niyang na-a-alaala ay dalawa lamang sila ni Ashtird sa loob ng unit. "Saving your ass,"
Madilim pa nang magising si Ashtrid mula sa mahimbing na tulog. Kung tutuusin wala na siyang ma-irereklamo sa kuwarto na iyon— malawak at kompleto sa mga kagamitan— kaso hindi maipagkakaila na hindi siya komportable na makasama si NIch sa unit na iyon. Masusumbatan lamang niya ito dahil sa nakaraan nila. Pino ang mga kilos niya habang naghahanda sa pag-alis. Sinulyapan niya ang maleta at back pack sa tabi ng queen size bed bago tuluyang tumayo’t hinigit ang maleta papalabas ng kuwarto. Palabas na sana siya ng unit nang maramdaman ang paghapdi ng sikmura. Hindi pa nga pala siya kumakain. Feeling her hunger, she halted from walking, went in the kitchen instead, and immediately inspected the refrigerator. Nanubig ang bagang niya nang makita ang blueberry cheesecake sa ref. Pwede ana siguro iyon. Maingat at walang tunog na nagsalin siya ng brewed coffee sa tasa saka walang pag-aalinlangan na umupo at nagmamadaling kumain. Habang kumakain ay na
Ala-syete na ng umaga nang makarating si Ashtrid sa apartment ni Ayesha. Sinalubong siya ng dalaga na nakapang-opisina na. Manager ng isang Chinese restaurant ang kaibigan niya. 5’5 lamang ang height nito, singkit ang mga mata, maganda at maputi dahil na rin siguro sa Chinese blood nito sa father side. College classmate niya ang dalaga sa nilipatang unbersidad. Nang mangyari kasi ang paghihiwalay nila ni Nich ay kinailangan niyang lumipat ng unibersidad dahil sa mga pang-bu-bully sa kanya. Nakilala niya sa nilipatan si Ayesha, mabait ito kaya madali niyang nakasundo, ito rin lang ang pinagkakatiwalaan niyang kaibigan maliban kay Apolinario na sa Mindanao ngayon naka-destino. “Ashtrid. I’m so sorry now ko lang kasi na-check ang mga messenges sa phone ko. Anong nangyari? Are you okay?” maagap na kinuha nito ang maleta niya saka siya iginaya papasok sa bahay nito. Isang palapag lamang ang bahay at sakto ang laki para sa
Hindi bumaba ang lagnat ni Ashtrid kinagabihan. Pabalik-balik si Nich sa bathroom para palitan ang towel na binabad sa malamig na tubig na nakapatong sa noo ng dalaga para pababain ang temperatura nito. Nag-aalala niyang tinitigan ang mukha ni Ashtrid nang umungol ang babae. She looked so fragile yet beautiful. Bumuntong hininga muna siya bago maingat na dinampian ng bimpo ang mga braso nito maging ang maamong mukha nito pababa sa makinis nitong leeg. He gulped when he reached her neck. Pinagpawisan siya ng hindi sinasadyang mailapat ang daliri sa mapang-akit na leeg nito. At nang akmang pupunasan na niya ang panga nito ay biglang nabuhay ang hindi dapat mabuhay sa ibaba niya nang bahagyang umungol ang babae. Fucking shit! Mabilis niyang ibinaba ang bimpo sa plangganita at sinabunutan ang sarili. ‘Shit! Calm down man.’ This is not the right time. Ipagpatuloy na lamang