CHAPTER 09 ALAM KO “Do you fucking know that woman?” tanong nito pagkatapos ako nitong bulyawan na pumasok sa opisina niya. Tumaas ang kilay ko at walang kangiting ngiti na sinagot ang tanong niya. “Yes sir, probably one of your girls.” “My girls? Really miss Tacata, are you sure about that?” galit na sabi niya na siyang mas ikinabuwiset ko. Gagawin pa akong tanga, anong tawag mo sa nangyari kanina. Ano? Naglalaro sila ng minnie my ni moo? Nagkibit balikat ako at nasa name plate pa rin ang aking mata habang sinasagot siya. “Or probably not. If you’re insisting that she’s not one of your girls then sir, I don’t have a say to that.” madiin na sabi ko at alam ko na halata nito ang pagkakadiin ko sa mga salitang binibitawan ko sa kanya. “You don’t need to provoke her miss Tacata, you know how I am loyal right?” Jerk! “Alam ko. Marami na rin akong nababasang one night stands sa mga libro sir, hindi ko lang inakala na mae-experience ko pala. Pero huwag po kayong mag-alala, expert ri
CHAPTER 10 SIYA ANG HANAP Nung pumasok ako at nakaharap ko si Rezoir, naaalala ko ang pagtawag nito kagabi. Maybe he got my number through my resume, hindi ko inaasahan na tatawag siya kagabi. May halo nga lang ng alak ang sistema, pero kahit naninibago ako sa pagiging tahimik nito. Mas mabuti ang gano’ng trato namin sa isa’t isa, at least kahit papaano naman ay nag sink in ‘ata rito ang mga binitawan kong salita. Ngayon nasa cafeteria nga ako hindi ko alam kung may balak ba itong kumain. Ang sabi nitong mga kasama ko ay hindi pa talaga ito napaparito sa cafetaria since day one para kumain, kung hindi sa fast food o sa kilalang restaurant lang ang kinakain nito. Minsan hindi na daw talaga kumakain ng tanghalian. Anong silbi kong sekretarya niya kung hindi ko siya aasikasuhin. Kaya kahit walang kasiguraduhan, bumili na ako ng pagkain dito sa cafetaria para sa kanya. Pag pasok ko sa opisina nito sakto namang nasa banyo ang boss ko, base na rin sa ingay ng shower. Kaya nilagay ko na l
CHAPTER 11MARRIEDTodo hiyaw ako sa bawat pagkasira nito sa damit na suot ko. Ginamit nito ang kutsilyo para sirain ang aking kasuotan, kahit anong pamamakaawa ko walang awa sa akin ang matanda. Todo ilag at piglas ako sa bawat subok nitong hawakan at halikan ako.Napahagulgol ako ng husto nang masira na ng tuluyan ang suot. Nanunuot ang lamig sa aking katawan, wala akong ginawa kundi magtawag ng pangalan. Sana narito ang mga ito para protektahan ako, napa igik ako sa sakit nung sinuntok ako nito sa tiyan.“Tangina ang kulit mo naman! Sinabi ko na nga na matutuwa tayong dalawa e’!”“M-Manong…maawa po kayo sa akin! kung ginagawa nyo lang ‘to dahil sa pera…may sapat na pera po ako. Kahit kunin niyo na po lahat…maawa kayo sa akin manong!” umiiyak kong aniya. Gigil ako nitong sinabunutan.“Tangina mukhang kailangan ko ba ng pera ha! Kanina mo pa ako iniinis e’, puta naman! Baka gusto mong patayin n akita pagkatapos ko sa’yo anu?!”“Maawa kayo manong…may pamilya pa po ako, huwag niyo naman
CHAPTER 12 TUMAKBO Gano’n ang naging set up. Ginagawa ko pa rin ang mga trabaho ko bilang isang sekretarya niya, umabot ang ganitong set up sa loob ng tatlong linggo. Sa pagsasama namin ni Rezoir ramdam ko na parang totohanan na talaga ang mga nangyayari, ang mga pinsan ko si Theo lang ang may alam sa nangyari. Hindi ko alam kung anong alibi ang sinabi nito kila Red at Lucas, miminsang napapatawag sa akin ang dalawa. Ang malamang walang kaalam alam si papa sa nangyari sa akin, mali man na itago ito sa kanya. Mas mabuti kung hindi na ito mag-aalala. Ayos naman na ako, may konting takot pa rin na nararamdaman. Kung magpapatalo ako sa takot sa huli ako rin ang mahihirapan, nagpatingin na rin ako sa doctor sa kagustuhan na rin nila Theo at Rezoir. Nakatulong naman ang mga payo ng doctor sa akin sa kung anong dapat kong gawin. So far, masasabi kong kuntento na ako sa ganito. Gusto ko sanang bumalik na sa trabaho pero hindi pa rin ako pinayagan ni Rezoir, nahihirapan akong kumbinsihin si
CHAPTER 13 CARRYING “Azeria hija! Heto na ang mangga, hindi ba at naghahanap ka nito nung makalawa?!” Hinanap ko ang boses si manang Luleng at namataan ko naman siya na nasa tindahan ni aling Iming. Marahan nitong iwinagayway ang supot na dala, base nga sa sigaw niya ay mangga. Marahan kong hinahaplos ang aking tiyan, akala ko mag-isa lang ako no’ng pinasya kong manatili nga sa isla. Ngunit sa aking sinapupunan ay ang sanggol na siyang magpapaalala sa kanyang ama, sa bawat araw at linggo ay heto… heto na ang bunga kung saan minsan ay masasabi mong naging isa kaming dalawa. “Hay naku Azeria! Sinabi ko na sa’yong masama sa buntis ang magkaroon ng sama ng loob. Gusto mo ‘ata na maging suplado ang anak mo e’!” sermon na naman ni aling Luleng. Pag ka litaw niya sa harap ko, walong buwan na rin ang nakalipas. Ang bilis ng takbo ng panahon at oras, nasa pangalawang linggo pa lang ako no’n dito sa isla ng malaman kung ako’y buntis pala. Sa una hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, natatak
Chapter 14 Love Hindi na humupa ang kaba ko magmula pa kanina. Kahit pa nasa sariling cabin na hindi ko pa rin magawang kumalma, nanlalamig rin ang mga kamay ko na kahit anong hugot ko ng hininga para sana kahit pa paano’y kumalma. Pero mas lumalala lang kapag aking ginagawa. Wala sa hinagap ko na sa islang ito ay nakaharap ko ang mga kamag-anak ni Rezoir. Ilang buwan na rin ang nakalipas, at ang mas malala pa ay natuklasan ng mismong kapatid nito na buntis nga ako. Napahilamos ako sa mukha, anong gagawin mo ngayon Azeria? Kung tumakbo kaya ako? Hindi, napailing ako. Hindi puwede, hindi ko pwedeng ipahamak ang anak ko. Kung gano’n ay idadaan ko na lang siguro sa masinsinang usapan si Reign, gagawin ko lahat para maintindihan nito ang mga bagay bagay kung bakit ko ginawa ito. Iyon nga ang nasa isip ko na aking gagawin kaya naman muli ay lumabas ako, para sana harapin ulit si Reign pero bumungad sa aking mata si aling Luleng. Ayon nga sa kanya nagpapahinga nga ang mga bisita, kaya w
Chapter 15 ESCAPE Pagod na akong tumakbo, takbuhan ang totoo. “K-Kung papayag ako…anong kondisyon ang inilathala mo?” Hindi ko na dapat sinabi ang mga salitang ito sa kanya, dahil sa totoo lang kahit meron o walang kondisyon. Alam ko, papayag na ako sa oras na ito. Pero gusto ko lang makasigurado, gusto ko ng kalkula lahat ng galaw ko. “M-Marry me. Pakasalan mo ako A-Azeria.” Hindi ko pa rin maiwasang hindi mamangha sa tuwing tinatawag ako nitong ‘Azeria’. I know it a stupid thing to use a different name, na kahit alam kong mali ay ginawa ko pa rin dahil na rin sa kagustuhan ni lolo at itanggi ko man. Naisip ko rin na paraan rin ‘yon para mag lie low, pero ngayong natatawag na ako nito sa totoo kong pangalan. Naging magaan sa akin ang lahat. Pero ngayong inaalok muli ako nito ng kasal, bigla ay natigilan ako. Nang malaman kung buntis ako ay alam kong hindi pa ako handa kahit nasa tamang edad na, pero sa tuwing sipa ng anak ko sa nagdaang buwan. Do’n pa lang tiyak kong handa na
CHAPTER 16 HANDS Hindi ako ‘yong tipong bastang magpapabitag ng ganun na lamang. Ang kagustuhan kong manatili sa Manila para sa pang sariling interes, alam ko maraming pang unawa ang ginawa ng aking pamilya. Hindi ako perpektong tao. I do lot of mistakes too, alam ko. Oo, nung una talaga napagtanto kung masyado akong nagpatangay na naman sa pang sariling interes. Sa nangyari sa aming dalawa ni Rezoir. Sa tipong nagawa kong takbuhan lahat, siya na ama ng aking dinadala at ang aking…pamilya. Pamilya na walang ginawa kundi ako ay suportahan lagi, age doesn’t matter between younger and older lover. I know. Sa estadong meron kami, lahat ng mga taong nagtangkang kunin ang loob ko. Sa huli, hindi rin sila nagtagumpay. Dahil alam ko na, alam kong sa huli gusto lang nila akong gamitin. Nang matagpuan ko si Rezoir sa lugar na hindi ko inaasahan, pangyayaring hindi ko lubos maisip na aking gagawing kalaunan. Hindi na ako bata. Hindi niya kasalanan at hindi ko rin kasalanan. Hindi dahil hi