CHAPTER 24 KIDNAP Apat na araw ang inabot namin sa hospital. Ngayon ang araw ng labas namin, hinihintay ko si Rezoir dahil nagpaalam ito saglit. Napatingin ako sa kasambahay ng mga Hillarca, napatingin ako sa wall clock na nakasabit sa dingding. "Sinabi ng sir mo?" naninigurado sabi ko. "O-Opo ma'am, ang sabi niya ay mauna na raw tayo. Kasi may aasikasuhin pa ito." aniya. Hindi pa naman ako nakapunta sa hacienda Hillarca, kaya ito ang unang pagkakataon nakita ko ang kasambahay. Kahit may pag-aalangan, tumango ako sa kanya. Pero dahil na rin sa sinabi nga niya na bilin ni Rezoir, hindi na ako nagtanong. At lumabas na nga sa kwarto, sa parking lot kami pumunta. Doon ay naghihintay nga ang aming sasakyan, hindi ko na tinanaw ang mukha ng driver. I feel exhausted. Nang tingnan ko ang anak ko ay mahimbing pa rin ang tulog nito. Kaya hindi ko maiwasang hindi mapangiti. “Tara na!” sa sigaw na ‘yon ng kasambahay ay naalimpungatan ang anak ko. Nagulat marahil sa sigaw, matalim ang pag
Chapter 25 DEMON Ang maisip na ganito ang naranasan ng aking ina sa mga halang na kaluluwa ng mga taong narito. Hindi ko kaya…hindi ko kaya ang sakit at bigat na nararamdaman niya habang nasa ako ay nasa sinapupunan niya. Ngayong kasama ako ang anak…naiintindihan ko si Mama. Kapag naging isang tunay ka ng isang ina, ang anak mo lang ang ‘yong inuuna. Matinding galit ang nararamdaman ko habang kaharap ko ang taong pumatay sa aking…ina. Matinding ngisi ang nakapaskil sa kanyang labi. Na para bang ikinatuwa niyang husto na narito ako, titig na titig siya sa mukha there is a bit longing at his face. Na siyang ikinataas ng mga balahibo ko. “Kamukhang mukha mo si Midori,” wika niya. Kuyom ang kamao ko, how dare him to called my mother’s name! “Kuhang kuha mo sana lahat sa kanya, ngunit ang ‘yong mga mata.” Nababaliw siyang natawa na parang may naaalala. “Matang siyang ikinakagalit ko ng husto,” tumayo ito at nilapitan ako. Itinaas niya ang baba ko gamit ang kanyang daliri. “mana sa ama
Chapter 26 TAMA “Azeria hija…I’m still mad the stunt my son did, but were still thankful that you and my apo are perfectly fine. I lost your…mom,” pait itong napangiti. “hindi ko kakayanin…mawala ka sa piling ng anak ko at isang tao na naman ang may gawa nito.” Suminghap siya para pigilan ang luha nito, pero nagsibagsakan sila. “Para akong binalik sa araw na ‘yon nang, tumawag siya sa akin at sinabing na kidnap kayo…” hinigpitan ko rin ang pagkapit sa mga kamay niya. “I’ll make sure that bastard will rot in hell!” ngayon ay galit na lamang ang mas nangingibabaw sa kanyang mukha. Napatingin ako sa pinto nang bumukas ito, si Papa Horace ang pumasok. Nilapitan niya si Mama Serena na nasa aking tabi, pinatakan niya ng isang halik sa tuktok ng kanyang ulo ang asawa. Kumalma naman si Mama Serena. “Let’s go baby, you need to rest.” Masuyong bulong ni Papa Horace sa asawa. “How about Azeria?” nag-aalalang wika ni Mama Serena. Sa sinabi niya ay napatingin sa akin si Papa Horace. “Rezoir’s
Chapter 27 HACIENDA "Do you want to lay in bed already baby?" pag kausap ko kay Rayver. Nasa may sala kaming dalawa, agad ko munang ipinahinga ang katawan ko sa sopa. "Kung ano ang itsura nang iwan ko ito, gano'n pa rin ang pwesto." wika ko. Malinis naman talaga ang bahay niya mag mula no'ng una, ngayon na nakabalik na ako rito. Plain naman na talaga, simple lang kumbaga. Pero ngayon nilibot ko ang mata ko, walang kabuhay buhay ang bahay. "Now that's is too quiet, I wonder...will he be able to sleep at night?" pait akong mapangiti. Napabuntong hininga ako at tumayo na, sa master bedroom ako pumunta. Nilagyan ko ng unan side by side ang kama, bago ilapag si Rayver. "Are you comfortable baby?" he yawned. Hinalikan ko muna siya, bago binalikan ang mga bagahe sa sala. Habang pababa ng hagdan, hindi ko mapigilang hindi mapatigil nang mapansin ang bukas na pinto. Sadyang hindi nasara o hindi lang talaga sinasara. Pag pasok ko, natuod ako sa kinatatayuan ko. Kahit saan ko ibaling ang m
Chapter 28 TEARS "Why don't you stay longer at Romblon, Red?" nakangising saad ni Theo. Kung ano na naman siguro ang nasa isip niya kaya nakangisi na naman. Na para bang ikakasaya niya kung pagbibigyan siya ni Red. "Why would I do that?" taas na kilay na sagot ni Red sa kanya. Nagkibit balikat si Theo. Nanliit ang mga mata ni Red bigla. "What's with the smirk face jerk? Don't tell me your still thinking I'm hooking with that nerd?" inis na sabi niya. Itinaas ni Theo ang kanyang kamay sa ere, na ani mo ay sumusuko. "Wala naman akong sinabi ah, hindi ba pwedeng gusto ko lang na magpahinga ka muna sa villa? Issue ka ah!" "I don't like her okay, hindi ako pumapatol sa bata lalo na sa nerd." masungit na saad ni Red. "Who's her?" ako na naguguluhan na naman sa mga pinag-uusapan nila. Kahit hindi naman nagsasalita si Lucas kung titignan ay para bang, alam niya o may ideya siya sa pinag-uusapan ng dalawa. Mahirap talaga intindihin minsan ang mga lalaki, lalo na pinag-uusapan nila. Napa
Chapter 29AWAREPagkatapos kong ayusin ang gamit nito. Maingat akong tumabi sa anak ko, mahimbing pa rin ang tulog nilang mag-ama. Nang iwan ko sila kanina, ay gising pa ang anak ko. Huma hagikhik, pikit na ang mata ni Rezoir nang iwan ko sila kanina. Kaya alam kung tulog na o marahil gising ang diwa, pero hinihila na ng ka antokan. Ngayon kasi ay knockout na ang dalawa. Parehas ng nakanganga, bumangon ako sa pagkakahiga. Hindi naman puwedeng hindi ko kuhanan sila ng larawan, because they are really cute together. Mana sa ama. Malawak ang pagkakangiti ko nang makuhanan ko na sila ng litrato, this is my first time to be activated to my social accounts. I posted the photos in i*******m, agad dinagsa ng mga ka kilala ang larawan. May mga iba na hindi pa makapaniwala na may boyfriend na ako, at may anak pa! Hindi ko naman sila masisisi. Hindi naman talaga ako typically mapag share sa kung anong nangyari sa buhay ko, pero may tendency naman na may mga iba paring aware sa mga pinaggagawa
**************** Hello! I been so busy this past few weeks, Hindi ko inaasahan na meron magbabasa sa story nina Aze at Rezoir, but thank you so much for reading this books. This is not an update, however, I will try my best to update...but not for now. Because I'm still busy with acads. Thank you so much for patiently waiting, I will really try my best if I have the time or space to write. I hope you miss the update about Aze and Rezoir's, I miss writing too huhuhu, but I have plenty on my plate for now, but anyway still were in a pandemic. Be safe everyone, goodnight :)
Chapter 30TALK"Now that I learn that today is his birthdate, I feel so sorry for not being great to him early." nanghihinayang kong saad. "And the fact he was not in the mood right now," ngiwi ko. Natawa naman si Ravier. "Nah, don't be so sorry about it. It's his fault for making you found out, kahit alam naman niyang ganito ang outcome. He knows it Azeria, believe me." napa buntong hininga ako. "I'll go ahead then, I will talk to your cousin." "Sure, see you later." "See you later." tumango siya kaya naman lumakad na ako para batiin na nga si Rezoir. Mapapatigil nga lang dahil sa mga bisitang ka kilala. Palingon lingon ako at hinahanap ang bulto niya pero hindi ko makita. Saan ba siya nagpunta? Iniwan ko naman siya kanina sa sala! Natanaw ko si Nanay Selma kaya sa kanya ako pumunta. "Nanay Selma!" tawag ko nang makitang may pupuntahan pa siya. Mabuti na lamang at narinig ako ni Nanay. "Oh, Azeria hija! Bakit?" "Nakita niyo po ba si Rezoir Nay?" napatingin ito sa bandang kali