Chapter 26 TAMA “Azeria hija…I’m still mad the stunt my son did, but were still thankful that you and my apo are perfectly fine. I lost your…mom,” pait itong napangiti. “hindi ko kakayanin…mawala ka sa piling ng anak ko at isang tao na naman ang may gawa nito.” Suminghap siya para pigilan ang luha nito, pero nagsibagsakan sila. “Para akong binalik sa araw na ‘yon nang, tumawag siya sa akin at sinabing na kidnap kayo…” hinigpitan ko rin ang pagkapit sa mga kamay niya. “I’ll make sure that bastard will rot in hell!” ngayon ay galit na lamang ang mas nangingibabaw sa kanyang mukha. Napatingin ako sa pinto nang bumukas ito, si Papa Horace ang pumasok. Nilapitan niya si Mama Serena na nasa aking tabi, pinatakan niya ng isang halik sa tuktok ng kanyang ulo ang asawa. Kumalma naman si Mama Serena. “Let’s go baby, you need to rest.” Masuyong bulong ni Papa Horace sa asawa. “How about Azeria?” nag-aalalang wika ni Mama Serena. Sa sinabi niya ay napatingin sa akin si Papa Horace. “Rezoir’s
Chapter 27 HACIENDA "Do you want to lay in bed already baby?" pag kausap ko kay Rayver. Nasa may sala kaming dalawa, agad ko munang ipinahinga ang katawan ko sa sopa. "Kung ano ang itsura nang iwan ko ito, gano'n pa rin ang pwesto." wika ko. Malinis naman talaga ang bahay niya mag mula no'ng una, ngayon na nakabalik na ako rito. Plain naman na talaga, simple lang kumbaga. Pero ngayon nilibot ko ang mata ko, walang kabuhay buhay ang bahay. "Now that's is too quiet, I wonder...will he be able to sleep at night?" pait akong mapangiti. Napabuntong hininga ako at tumayo na, sa master bedroom ako pumunta. Nilagyan ko ng unan side by side ang kama, bago ilapag si Rayver. "Are you comfortable baby?" he yawned. Hinalikan ko muna siya, bago binalikan ang mga bagahe sa sala. Habang pababa ng hagdan, hindi ko mapigilang hindi mapatigil nang mapansin ang bukas na pinto. Sadyang hindi nasara o hindi lang talaga sinasara. Pag pasok ko, natuod ako sa kinatatayuan ko. Kahit saan ko ibaling ang m
Chapter 28 TEARS "Why don't you stay longer at Romblon, Red?" nakangising saad ni Theo. Kung ano na naman siguro ang nasa isip niya kaya nakangisi na naman. Na para bang ikakasaya niya kung pagbibigyan siya ni Red. "Why would I do that?" taas na kilay na sagot ni Red sa kanya. Nagkibit balikat si Theo. Nanliit ang mga mata ni Red bigla. "What's with the smirk face jerk? Don't tell me your still thinking I'm hooking with that nerd?" inis na sabi niya. Itinaas ni Theo ang kanyang kamay sa ere, na ani mo ay sumusuko. "Wala naman akong sinabi ah, hindi ba pwedeng gusto ko lang na magpahinga ka muna sa villa? Issue ka ah!" "I don't like her okay, hindi ako pumapatol sa bata lalo na sa nerd." masungit na saad ni Red. "Who's her?" ako na naguguluhan na naman sa mga pinag-uusapan nila. Kahit hindi naman nagsasalita si Lucas kung titignan ay para bang, alam niya o may ideya siya sa pinag-uusapan ng dalawa. Mahirap talaga intindihin minsan ang mga lalaki, lalo na pinag-uusapan nila. Napa
Chapter 29AWAREPagkatapos kong ayusin ang gamit nito. Maingat akong tumabi sa anak ko, mahimbing pa rin ang tulog nilang mag-ama. Nang iwan ko sila kanina, ay gising pa ang anak ko. Huma hagikhik, pikit na ang mata ni Rezoir nang iwan ko sila kanina. Kaya alam kung tulog na o marahil gising ang diwa, pero hinihila na ng ka antokan. Ngayon kasi ay knockout na ang dalawa. Parehas ng nakanganga, bumangon ako sa pagkakahiga. Hindi naman puwedeng hindi ko kuhanan sila ng larawan, because they are really cute together. Mana sa ama. Malawak ang pagkakangiti ko nang makuhanan ko na sila ng litrato, this is my first time to be activated to my social accounts. I posted the photos in i*******m, agad dinagsa ng mga ka kilala ang larawan. May mga iba na hindi pa makapaniwala na may boyfriend na ako, at may anak pa! Hindi ko naman sila masisisi. Hindi naman talaga ako typically mapag share sa kung anong nangyari sa buhay ko, pero may tendency naman na may mga iba paring aware sa mga pinaggagawa
**************** Hello! I been so busy this past few weeks, Hindi ko inaasahan na meron magbabasa sa story nina Aze at Rezoir, but thank you so much for reading this books. This is not an update, however, I will try my best to update...but not for now. Because I'm still busy with acads. Thank you so much for patiently waiting, I will really try my best if I have the time or space to write. I hope you miss the update about Aze and Rezoir's, I miss writing too huhuhu, but I have plenty on my plate for now, but anyway still were in a pandemic. Be safe everyone, goodnight :)
Chapter 30TALK"Now that I learn that today is his birthdate, I feel so sorry for not being great to him early." nanghihinayang kong saad. "And the fact he was not in the mood right now," ngiwi ko. Natawa naman si Ravier. "Nah, don't be so sorry about it. It's his fault for making you found out, kahit alam naman niyang ganito ang outcome. He knows it Azeria, believe me." napa buntong hininga ako. "I'll go ahead then, I will talk to your cousin." "Sure, see you later." "See you later." tumango siya kaya naman lumakad na ako para batiin na nga si Rezoir. Mapapatigil nga lang dahil sa mga bisitang ka kilala. Palingon lingon ako at hinahanap ang bulto niya pero hindi ko makita. Saan ba siya nagpunta? Iniwan ko naman siya kanina sa sala! Natanaw ko si Nanay Selma kaya sa kanya ako pumunta. "Nanay Selma!" tawag ko nang makitang may pupuntahan pa siya. Mabuti na lamang at narinig ako ni Nanay. "Oh, Azeria hija! Bakit?" "Nakita niyo po ba si Rezoir Nay?" napatingin ito sa bandang kali
CHAPTER 31DAY“Why does he want to talk to me?” gulat kong tanong sa kanya. Nagkibit balikat siya, tinitigan ko siya na ani mo’y pinagloloko niya lang ako. Hindi ko alam, knowing his cousins and his brothers. Na nakukuha ng pinagtripan ako, malay ko kung ngayon lang sinapian si Rezoir at pag tripan rin ako. “Iyong totoo?” nguso ko.“What?” natatawa siyang bahagya. “I’m not joking baby, his really looking for you.” matagal ko pa siyang tinitigan. Sa huli, naniniwala na rin ako. Hindi ko maiwasang hindi matawa dahil isang salita lang naman niya okay na ako, siguro nito lang na ma trust issue na ako dahil na rin sa mga pasaway niyang mga pinsan at kapatid. Ang seryoso nga nilang tignan, pero tama pala ang sinasabi nila na mahirap na kung ang mga seryosong tao ang laging nagpra-prank sa’yo.Pagdating ko sa bandang sala, ayon abala pa rin sila. May mga ilang gamit pa rin silang nililigpit, sa isang kasambahay ako nagtanong kung nasaan nga si Don Sebastian. Sinabi namang nasa garden kaya do
CHAPTER 32 AT NIGHT Pinagmasdan ko siyang umupo sa gilid ng fountain, ni hindi alintana kung natalsikan man siya ng tubig. Agad niya akong sinulyapan, at bahagyang tinatapik ang hita niya. Lumakad na ako papunta sa kanya, at ayon na rin sa gusto nito...ngayon ay kandong na niya ako. Agad niyang pinag pahinga ang kanyang mukha sa aking balikat. Out of nowhere ay na itanong niya bigla ang ganito. "Do you prefer the serious type of me or the sweet of me?" "What?" natatawa kong aniya. "Seriously? What's going on with you?" hindi ko mapigilang hindi matawa dahil sa mga inaasal niya. Well, we are together in a few seconds, minutes, weeks, and months. Pero never ko pang narinig ang ganitong boses niyang sobrang lambing. Oo, naiisip ko rin na sana maging ganito siya. Pero ngayong ganito na nga siya, hindi ko maiwasang hindi matawa! Hindi ako sanay. At kung patuloy man siyang magiging ganito, hindi talaga ako magiging sanay! Ramdam ko ang pagkibit balikat niya. "Just asking, I hea