Chapter Thirty-one

CHAPTER 31

DAY

“Why does he want to talk to me?” gulat kong tanong sa kanya. Nagkibit balikat siya, tinitigan ko siya na ani mo’y pinagloloko niya lang ako. Hindi ko alam, knowing his cousins and his brothers. Na nakukuha ng pinagtripan ako, malay ko kung ngayon lang sinapian si Rezoir at pag tripan rin ako. “Iyong totoo?” nguso ko.

“What?” natatawa siyang bahagya. “I’m not joking baby, his really looking for you.” matagal ko pa siyang tinitigan. Sa huli, naniniwala na rin ako. Hindi ko maiwasang hindi matawa dahil isang salita lang naman niya okay na ako, siguro nito lang na ma trust issue na ako dahil na rin sa mga pasaway niyang mga pinsan at kapatid. Ang seryoso nga nilang tignan, pero tama pala ang sinasabi nila na mahirap na kung ang mga seryosong tao ang laging nagpra-prank sa’yo.

Pagdating ko sa bandang sala, ayon abala pa rin sila. May mga ilang gamit pa rin silang nililigpit, sa isang kasambahay ako nagtanong kung nasaan nga si Don Sebastian. Sinabi namang nasa garden kaya do