Kabanata 4

C4 HH

“Mom, Dad, papasok na po ako,” paalam ko sa kanila habang nasa mesa pa sila at kumakain ng almusal. Kahit ilang buwan na na wala rito si Ate Jezz ay hindi ko pa rin mapigilang malungkot dahil na-miss ko siya, palagi kasi kaming magkasama kapag pumasok kami sa paaralan, ngayon kasi ay may asawa na siya at doon na siya nakatira kay Kuya Caleb. kahit hindi ako masyadong pinapansin ni Kuya ay ginagalang ko pa rin siya.

“Anak Jell, bakit ang aga mo naman pumasok, hindi ka ba kakain?” tanong ni Mommy sa akin.

“Sa canteen na lang po ako kakain Mom, marami po kasi akong gagawin gawin sa school,” sabi k okay Mommy habang h*****k ako sa kanyang pisngi pati na rink ay Daddy.

“Mag-aral ka ng mabuti Jell. Kailangan mong gayahin ang ate mo. Humanap ka rin ng mayaman na mapapangasawa katulad ni Jezz.” pinili ko na lang na hindi sagutin si Daddy dahil sa kanyang sinabi. Ayoko rin na matulad kay Ate na ikinasal sa lalaking hindi niya naman mahal. Ni hindi nga siya pinakasalan ni Kuya sa simbahan, ang sabi niya nagtatrabaho lang siya roon, pero sabi ni Daddy kinasal na sila ni Kuya Caleb. 

“Aalis na po ako Dad,” wika ko na lang kay Daddy at mabilis na tumalikod. Gusto ko kasing pumasok ng maaga para hindi ako makita ni Ansel. Matalik naman sana na magkaibigan si Ate Charlotte at Ate Jezz pero hindi ko alam bakit lagi akong binu-bully ni Ansel pwede naman sana kaming maging magkaibigan din katulad ng mga Ate namin, pero iba yata talaga ang ugali niya.

Nang maihatid na ako ng driver namin sa school ay nakahinga ako ng maluwag ng makitang wala pang gaanong studyante na nandito. 

Gusto ko kasi silang iwasan dahil nahihiya ako sa kanila lalo na sa tuwing pinapahiya ako ni Ansel sa harap nila, gusto ko na rin sanang lumipat sa ibang paaralan pero natatakot akong magalit si Daddy dahil alam kong ayaw niyang pumayag na lumipat ako. isa kasi ang pinasukan ko sa mga sikat ng eskwelahan dito sa Maynila at mga mayayaman ang lahat ng nag-aaral dito.

Pumunta muna ako ng canteen para mag-almusal bago ako pumasok sa classroom namin.

Nang matapos akong kumain ay agad na akong pumasok, pero nang makarating ako sa pinto ay napahinto ako ng makitang nandito na si Ansel. Bakit ba ang aga niyang pumasok.

Nang tumingin siya sa akin ay agad na may sumilay na nang-aasar na ngiti sa kanyang labi.

Yumuko ako at hindi siya pinansin, dahan-dahan akong naglalakad papunta sa aking upuan.

“Tsk, hoy! Pangit. Bakit ang tagal mo ha? Saan ka galing?” tanong niya habang umupo siya sa mesa na nasa aking harapan. Hinawakan niya ang aking buhok kaya inalis ko ang kanyang kamay, pero bigla niyang hinawakan ang aking braso ng sobrang higpit.

“A-Ansel, ano ba,” naiiyak ko nang wika sa kanya, dahil sa higpit ng pagkakahawak niya sa akin.

“Ayos ah! Marunong ka na pala lumaban ngayon.” wika niya habang  pilit na ini-angat ang aking mukha. Umiling naman ako sa kanya.

“Matapang ka na pala ngayon Jell,” ngiting wika niya sa akin. habang ang mga ka-klase namin ay pinagtatawanan nila ako.

“H-hindi naman ako lalaban sa’yo eh,” naiiyak kong wika sa kanya.

“Talaga?” tumango ako sa kanya, habang nanalangin na sana dumating na ang profisor namin.

Pinaalis niya naman ang katabi ko sa kanyang upuan at siya ang umupo rito. Napahawak din ako sa aking balikat ng bitawan na niya ito. 

“Ayo sang suot mong bra ah, kulay itim,” namilog ang aking mga mata dahil sa kanyang sinabi kaya tinakpan ko ang aking dibdib sa aking dalawang braso.

Ang sama na nga ng ugali niya isa pa siyang manyak. Saan kaya siya nagmana, dahil mabait naman si Ate Charlotte.

“Bakit mo ‘yan tinatakpan? Hindi mo ba alam na akin ‘yan,” Napalingon ako dahil sa kanyang sinabi.

“Bastos!” hindi ko mapigilang napasigaw dahil sa sinabi niya sa akin. napatingin naman sa amin ang mga kaklase namin.

“Tsk, sasampalin mo ako?” tanong niya ng itaas ko ang aking kamay para sampalin sana siya, pero napigilan niya ito.

“Wala naman akong ginawang masama sa’yo ah!” iyak ko nang sabi sa kanya habang kunot-noo siyang tumingin sa akin at hinigpitan na nang husto ang pagkakahawak sa aking kamay.

“Alam mo ba kung ano ang bastos.” mariin niyang wika sa akin, habang umiling ako sa kanya.

“Ganito.”

“Ansel ano ba!” sigaw ko sa kanya ng hawakan niya ang aking dibdib.

Ang mga kaklase namin na nandito sa loob ay parang wala lang at hindi man lang nila ako tinulungan.

“Bitawan mo ako.” galit kong wika sa kanya habang ang isa kong kamay ay hinahampas siya.

“Ayos ah, lumalaban ka na,” ngiting wika niya habang inalis na niya ang kanyang kamay sa aking dibdib.

“Good morning,” Napatingin ako kay Mrs. Reyes ng makitang pumasok na siya. pinunasan ko naman ang aking luha at yumuko.

Naramdaman ko naman ang braso niya na nasa balikat ko at hinahaplos ang aking likod.

“Mr. Garcia, why are you seated there?” tanong sa kanya ni Mrs. Reyes.

“I like to sit here Ma’am, is there is a problem of that?” sagot niya sa prof namin, habang patuloy siya sa paghagod sa aking likod.

“Miss. Lee, can you write this.” mabilis akong tumayo ng marinig si Ma’am. Nakahinga rin ako ng maluwag ng makalayo ako kay Ansel.

“Pagkatapos mo riyan Miss. Lee, pakidala na rin sa office namin,” Tumango ako sa kanya at laki rin ng pasasalamat ko at ako ang inutusan ni Mrs. Reyes.

Kinuha ko agad ang pinapadala niya sa office nila at hindi na nilingon pa ang mga kaklase namin lalo na si Ansel, gustong-gusto kong lumayo at iwasan siya, pero hindi ko ‘yon magawa dahil mag-kaklase kami.

Naisip ko na lang muna na tumambay sa library at hindi na muna pumasok ulit dahil kay Ansel. Nang sumapit ang lunch break ay naisipan ko nang bumalik sa classrome namin dahil nagugutom na rin ako at naiwan ko ang aking wallet sa aking bag.

Sumilip muna ako sa loob ng classroom at nang makita kung wala na ang mga kaklase ko ay agad na akong pumasok, pero napahinto ako nang marinig ang pagsara ng pinto. Nang lumingon ako ay si Ansel ang nakikita ko habang may malawak siyang ngiti sa kanyang labi.

“Tsk. naisipan mo pang iwasan ako huh!” aniya habang papalapit sa akin. agad akong natakot sa kanya habang umatras.

“Ansel ano ba, h-huwag ka namang ganyan,” naiiyak kong pagmamaka-awa sa kanya.

“Bakit inaano ba kita?” tanong niya habang may nakakatakot na ngiti.

“Ansel, wala naman akong ginawang masama sa’yo,” huminto siya kaya napahinga ako ng maluwag habang unti-unting kinuha ang aking bag. 

Kailangan kung tumakbo at umiwas sa kanya dahil alam kong pahihirapan niya na naman ako at babastusin.

“Tatakbo ka? Tatakbuhan mo ako?” aniya habang nagsimula na ulit maglakad papalapit sa akin.

“Ansel ano ba! Pwede ba tigilan mo na ako, wala naman akong ginagawang masama sayo eh,” wika ko sa kanya habang pinupunasan ang aking luha na patuloy sa pagbagsak.

“Maawa ka na sa akin, tigilan mo na ako,” hikbi kung pakiusap sa kanya. Habang ang aking dibdib ay kumakabog sa takot.

“Hmm, kawawa ka naman, halika,” wika niya habang pinapalapit ako sa kanya, pero umiling ako. 

Bigla namang nagdilim ang kanyang mukha dahil hindi ako sumunod sa kanya.

“Hmm, ayaw mo? Ayaw mong gawin ko sa’yo ‘to pero ayaw mong lumapit sa akin?” wika niya sag alit na tono kaya lalo akong kinabahan.

“Nagugu..tom na ako p-palabasin mo na ako rito,” iyak kong wika at iniba ang usapan sa pag-aakala na palabasin niya ako.

“Sure, makakalabas ka naman dito, in one condition,” ngiting sabi niya sa akin habang nag-uumpisa na naman siyang lumapit sa akin.

“A-ano ‘yon?” tanong ko sa kanya.

“Simple paligayahin mo ako.” namilog ang aking mga mata dahil sa kanyang sinabi. Anong paligayahin? Hindi pa ba siya natutuwa sa ginawa niyang pam-bubully sa akin.

“A-ano ang g-gusto mo?” utal kong tanong sa kanya para tigilan na niya ako.

Pero nagulat ako ng makita kong binaba niya ang zipper ng kanyang pantalon.

“A-anong ga..gawin mo?” kinakabahan kung tanong sa kanya.

“Wala naman akong gagawin ikaw lang ang meron,” aniya habang ngumiti sa akin.

“I know you’re not innocent, come here and s*ck this.” Napa-iling ako ng makitang inilabas niya ang kanyang alaga sa kanyang pantalo, at agad kong tinakpan ang aking mga mata sa aking kamay.

“A-Ansel ano ba ‘yang ginagawa m-mo, i-itago mo ‘yan, nababaliw ka na ba?” kinakabahan at galit kung sabi sa kanya, dahil nababaliw na siya. ano ba ang akala niya sa akin, katulad sa mga babae niya na mabilis lang pumayag sa lahat ng gusto niya.

“Tsk, Jell kung gusto mong makalabas dito gagawin mo ang gusto ko, o baka naman gusto mong bugbugin kita.” galit niyang wika sa akin.

“A-anong bugbugin? W-wala kang karapatan na gawin sa akin ‘yon, g-gusto mo bang isumbong na kita sa guidance.” matapang kong sabi sa kanya, dahil isusumbong ko talaga siya kapag itinuloy niya ang binabalak niya at kailangan kung tatagan ang loob ko laban sa kanya.