Kabanata 64

C64 HH

“Jenzel, anak ‘wag mo namang panggigilan ang pisngi ng kapatid mong si Anson,” saway ko sa anak ko dahil kanina pa niya hinahalikan ang pisngi ng kapatid niya.

“Mom, why he’s so cute his face is so small too like Ayan,” napangiti naman ako sa kanya habang nakatingin sa kambal. isang linggo na simula ng makauwi kami ng mga galing sa hospital, masayang-masaya naman ang mga bata ng makita nila ang bunso nilang kapatid. lalo na si Angel na laging nakabantay sa kanila. si Jenzel lang talaga ang panay ang halik sa mga kapatid niya at kahit namumula na ang pisngi nila ay hindi pa rin tinigilan.

“Princess that’s enough,”

“Dad, I really love to kiss them,”

“But Princess, just stop kissing them, because their face become red,” saway naman ni Ansel sa anak namin na humaba na ang nguso dahil gustong-gusto pa nitong halikan ang mga kapatid niya.

“Ate, stop kissing them because they are crying,”

“They love my kiss,” Nailing na lang ako sa mga anak namin, habang nakahiga ako sa tabi nila. ‘yo