Tilian ng mga taong naroon ang pumuno sa aking pandinig. Naramdaman ang bigat ni Sandro bago pa man kami bumagsak sa sementadong daan. Ang tanging nasa isip ko lang sa mga oras na iyon ay walang iba kundi si Sandro at ang dugo na nahawakan ko sa kaniyang likuran.
“Ira…” narinig kong bulong niya. Hinawakan ko ang kaniyang pisngi para tapikin ito nang paulit-ulit.
“Sandro, hindi ka puwedeng pumikit. Please, please don’t close your eyes.” mangiyak-ngiyak na sambit ko.
I put his head on my thigh at paulit-ulit lang na tinatapik ang kaniyang pisngi para manatili siyang gising. Ilang sandali lang ay mayroon nang mga nakaunipormeng lalaki ang dumating.
“Si Congressman!” sigaw ng isa.
Mabilis na umaksiyon ang mga ito. Kinuha nila mula sa akin si Sandro. Maingat ang kanilang bawat kilos. Makikita ang pag-iingat sa kaniya ng mga tauhan niya sa paraan ng kanilang paghawak sa kaniya. Nang makita ko
Halos tatlong guwardiya ang ipinasama sa akin ng mga magulang ni Sandro pauwi ng aking condo unit. Hinatid pa ako ng isa sa kaniyang mga kapatid na si Simon hanggang lobby ng building para masiguro talaga nilang ligtas ako. Bago ito umalis ay nagpasalamat ako sa kaniya.“No worries. Sigurado akong kung si kuya ang nasa kalagayan ko, ito rin ang gagawin niya.”Ngumiti akong muli kay Simon. Nagpaalam na rin siya sa akin. Mayroong nakasunod sa kaniya na dalawang guwardiya habang sa tabi ko naman ay may tatlong naiwan.“Pasensiya na kayo ah. Kasalanan ko kung bakit kayo nandito ngayon.”Umiling ang isa sa kanila.“Ayos lang po kami, Ma’am. Siguradong ito rin naman ang iuutos sa amin ni Congressman kung sakaling narito siya.”Tipid na ngiti lang ang ibinigay ko sa kanilang dalawa. Habang sakay ng elevator ay panay ang vibrate ng phone ko. Dahil alam kong isa sa miyembro ng pamilya ko ang tum
“Nandito na po tayo, Ma’am.”Umayos ako sa pagkakaupo nang marinig ang sinabi ng isa sa mga guwardiya. Humugot ako ng malalim na hininga bago ako lumabas ng sasakyan.Kinakabahan man ay pinili kong patatagin ang aking sarili. Wala akong choice dahil unang -una, hindi puwedeng makita ng mga kalaban na apektado ako sa mga nangyari sa paligid ko. Pangalawa, ayokong magpakita ng kahit ano mang kahinaan dahil sigurado ako, gagamitin nila iyon laban sa akin. At ang huli, kailangan kong maging matapang para sa kliyente ko. Hindi na importante sa akin ngayon kung anong nararamdaman ko, ang importante ay maging maayos ang takbo ng hearing sa araw na ito. Sana lang pumanig sa amin ang suwerte ngayon.“Good morning, Attorney Fortalejo.”Huminto ako sa paglalakad nang batiin ako ng prosecutor na siyang humahawak sa kasong ito. Magalang akong bumati pabalik dito. Hindi naman ito mukhang masamang tao, pero alam ko na ang kala
Ilang oras din ang hinintay ko bago makabalik si Vinny sa hospital. Sa buong pananatili ko roon ay panay lang ang kuwento sa akin ni Sandro ng mga masasayang pangyayari sa kaniya sa Ilocos. He was really happy serving the people there. And the people love him. Magmula nang kumalat ang balita tungkol sa nangyari, bumuhos ang pakikisimpatya ng mga tao sa kanilang pamilya. Ang sabi pa ng isang nakausap ko na guwardiya ay napakarami raw na nagpapadala ng mga pagkain. Dahil halos hindi na magkasya sa loob ng kaniyang kuwarto, kinailangan na itong hakutin ng kaniyang mga guwardiya patungo sa condo unit niya sa Quezon City.“Pakiramdam ko puwede na akong lumabas bukas.”Nag-angat ako ng tingin sa kaniya at umiling nang ilang beses.“No, ang sabi ng doctor sa Sabado ka pa raw puwedeng lumabas.”Ngumuso naman siya. Nang akmang kukuha siya ng mansanas na binabalatan ko pa lang ay agad kong tinampal ang kaniy
Mom stayed until 10 PM in my condo. As much as she wanted to stay with me kahit isang gabi lang, hindi naman puwede dahil kailangan na rin niyang bumalik ng Ilocos bukas ng madaling araw. And of course, sa private plane na pag-aari ng mga magulang ng pinsan kong si Heather sasakay si Mommy pabalik ng probinsiya.Nang umalis siya ay saka naman ako nagsimulang mag-ayos ng mga gamit sa kuwarto ko. Hinugasan ko na rin ang mga mga plato sa sink na naiwan kong nakatambak kagabi. Pagkatapos kong asikasuhin ang aking sarili ay dumiretso na ako sa working table ko.Bumuntong-hininga ako agad pagkaupo ko sa swivel chair. Mataman akong napatitig sa dalawang folders na naglalaman ng mga files ng dalawang kaso na hinawakan ko. I was lucky to win those cases I could say. Or maybe the odds are really in my favor. It’s so tiring. And to be honest, ngayon ko lang naramdaman ang pagod sa katawan ko. Kinuha ko ang dalawang folders at nilagay iyon sa box sa ilali
“Seryoso ba ito, Chief?” hindi mapakaniwalang tanong ko habang pinapasadahan nang basa ang recommendation letter na kasunod ng unang pahina.He nodded at me.“You how much I treasure you right? I want you to grow. Alam kong mas may igagaling ka pa.”Sandali naman akong natahimik.“Iyon lang po ba ang dahilan kung bakit ako ang gusto niyong ipadala sa New York?”He looked down and heaved a sigh.“As much as I wanted to say yes, you know I can’t lie to someone who is as smart as you are. Alam ko kung anong nangyari kay Congressman Romualdez at kung ano yung nangyari sa kaniya, posible ring mangyari sa iyo.”Tumango-tango naman ako. Now I understand why he wanted me to go to New York.“So, you’re saying that in order for me to be safe, I have to go to New York, right?”“Not entirely. It’s like we’re hitting two birds with
Kumunot ang aking noo dahil hindi ko makita ang tao sa larawan. Kinailangan ko pang ilapit ang aking mukha sa tablet. Bahagyang nanlaki ang aking mga mata nang sa wakas ay makilala ko kung sino ang mga ito.“That’s you and your ex.”Alanganin naman akong ngumiti sa kaniya saka marahang inabot ang tablet pabalik. I heaved a sigh and looked at him directly in his eyes.“That’s nothing. Nagkita lang kaming dalawa kasi ang sabi niya ay may sasabihin siya sa akin. May ibinigay rin siya sa aking trench coat, actually pinapabigay ng Mama niya.”Nakataas lang ang kaniyang kilay habang nakikinig sa sinasabi ko.“You accepted it?” he asked.I immediately nodded. Nang makita ko ang kakaibang tingin niya sa akin ay saka naman ako umayos nang pagkakaupo. This time, sinalubong ko ang kaniyang tingin.“Bakit mo tinatanong? Dapat ba hindi ko tinanggap?”He shakes his hea
Mataman lang akong nakamasid kay Isabella habang payapa itong natutulog sa aking kama. Alas tres na at gising na gising pa rin ako. Dati, nahihirapan ako kapag hindi ako nakatulog, ngayon naman mas okay sa akin ang hindi natutulog. Kapag kasi inihiga ko ang aking katawan, kapag bumangon ay nakakaramdam na ako ng sakit ng likod.Isabella is a beautiful woman. She’s also smart according to Chief. Sayang lang dahil imbes na alagaan siya ng kaniyang ina, ito pa mismo ang nananakit sa kaniya. As much as I want to file a case against her under RA 7610, sinabihan na ako ni Attorney De Silva na hayaan na lang na iba ang humawak ng kaso para na rin hindi na ako madamay sa problema. Hindi madaling matalo si Helena pero alam kong kaya ko. But then, alam kong mas kaya ni Dean na ilaban ang kaso ni Isabella laban sa kaniyang ina. Dean is good at this. Dean is always good especially when it’s trial by jury.But I haven’t told him Chief that I wa
“Finally, nagpasa ka na rin ng notice para sa leave mo. I expected before na after mong hawakan ang kaso ni Jonas ay magpapasa ka agad ng leave application.” nakangiting saad ni Chief sa akin pagkalapag ko ng letter sa kaniyang lamesa.“Wala naman po sana akong planong mag-leave, Chief. Kaso, pakiramdam ko po ay kailangan ko munang bumalik ng Ilocos pansamantala.”Tumaas ang sulok ng labi nito.“Of course, to take care of your boyfriend.”Nagulat naman ako nang marinig iyon mula sa kaniya. How did he know about that?He laughed when he saw my reaction.“Nagulat ko ba kung bakit ko nalaman?” he asked.I gave him a light nod. I was amazed. Hindi ko naman alam na may lahi palang manghuhula itong si Chief.“It’s a normal instinct for women to take good care of their men. Ganoon talaga. Your congressman boyfriend was stabbed and that you think it happened beca