Chapter 15: Too late

“Let’s have a fun race, my love. Pupunta na ako sa school ni Darkien. Paunahan na lang.”

Isang mensahe galing kay Stephan ang nagpakaba nang husto kay Allyce. Nagsiunahan namang pumatak ang kaniyang mga luha at napahagulgol siya ng iyak.

“Sasama ako.”

Hindi na nag-abalang magsalita si Allyce at hinayaan ang kaniyang demonyong asawa na ngayo’y nagmamaneho sa sinasakyan nila. Hindi mapigilan ni Allyce na mangatal ang labi at mag-overthink. Halos hindi na aiya makahinga sa matinding kaba, takot, at pangambang kaniyang nararamdaman ngayon. Hindi niya kakayaning mawala sa kaniya ang anak. Ito na lang ang pinahahalagahan niya—higit sa kaniyang buhay.

Napapasulyap si Demon sa kaniyang asawa. Gustuhin man niyang yakapin at pagaanin ang loob nito subalit alam niyang mas ikakagalit pa nito kung sakaling gagawin niya iyon. Sa putong ito, ang mas mahalagang gawin ay ang maunahan nila si Stephan.

Kunot-noong pinukos ni Demon ang kaniyang atensiyon sa kalsada at napakabilis ng kaniyang pagmaman