"Ang buong bansa ay nagulantang matapos magpakita ni Shianna Viacera ng Viacera Clan. Matapos ng apat na taon ay bigla na lamang siyang nagpakita sa grand opening ng Kalinga Charity, ang proyekto na binuo ng mga mayayamang tao. Ngunit habang nangyayari ang party ay isang pag-atake ang naganap—"
Gamit ang remote ay pinatay ng isang misteryosong lalaki ang television na kan'yang kaharap. Bahagyang madilim ang paligid dahilan upang hindi makita ang kan'yang mukha. Hawak niya ang isang shot glass na naglalaman ng isang mamahaling alak.
"Boss, nandito na si Ms. Ybañez."
"Papasukin n'yo siya." Nilapag ng lalaki ang baso sa center table na kan'yang kaharap. Agaw-pansin ang city lights na kitang-kita dahil sa floor to ceiling window ng kan'yang condo unit. Pag-aari niya ang buong gusali na may limampu at limang palapag. At kasalukuyan ay siya lamang ang nakatira rito kasama ang kan'yang mga tauhan na nag-iikot sa buong lugar.
Pumihit pabukas ang pinto ng kan'yang condo unit at bumungad dito si Ms. Ybañez na nakasuot pa rin ng spy suit. Naglakad siya papalapit sa lalaki at yumuko upang magbigay galang.
"You failed," saad ng lalaki.
"Forgive me, sir. But no one expected na ngayon magbabalik si Shianna Viacera."
"Forgiven." Madilim na ngumiti ang lalaki. "You see... I am so happy after finding out that she's back. After all, ilang taon ko ring hinintay ang kan'yang pagbabalik."
Hindi nagsalita si Ms. Ybañez at seryoso lamang na tumingin sa lalaki.
"Ahh. Na-miss ko talaga siya." Mahinang natawa ang lalaki. "Ready yourself. Dahil simula sa mga oras na ito, magiging lubhang nakakatuwa na ang mga mangyayari." Dinampot muli ng lalaki ang shot glass at sumimsim dito. Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa isang mamahaling couch at nagtungo sa floor-to-ceiling window. Tinanaw niya ang city lights at maya-maya ay mahina siyang natawa.
"I can't really wait. Gusto ko na talaga siyang makita. That woman... siya lamang ang babaeng nakaagaw ng aking atensyon."
"Do you want me to bring her to you?"
"No." Umiling ang lalaki at uminom ng alak. "Hayaan mo siya. Dahil alam ko na darating ang panahon na magkikita kami. Dahil tadhana na mismo ang maglalapit sa amin."
Ngumiti ang lalaki at bumuntong-hininga.
"Let's see each other soon... Miss Viacera."
Shianna's POV
"Her health is fine. The results of the observation are negative. She's not injured. But she's been in a state of shock that's why she collapsed last night," saad ng doctor habang hawak ang isang clipboard. Nakahalukipkip ako habang seryosong nakatingin kay Lily na siyang kinarga ko kagabi. Tulad ng aking mga anak ay tatlong taon pa lamang din si Lily.
"Thanks, Doc." Binalingan ko siya at ngumiti. "Kailan siya puwedeng ma-discharge?"
"Tomorrow will be fine." Tiningnan niya ang kan'yang clipboard at saka tumikhim. "Well then. I need to go now."
"Thanks, Doc." Tumango lamang siya at lumabas na sa private room. Ilang segundo pa lamang matapos makaalis ng doctor ay pumasok na si Cayer sa kuwarto. Bumuntong-hininga ako at nilingon siya.
"What's the news?" Tumaas ang kilay ko.
"Lahat ay nabigla sa nangyari kagabi, Miss Shian. Sa iba ay masama ang naging epekto nito, ngunit sa iyo ay naging mabuti."
"Ano ang ibig sabihin mo?"
"Ang kuwalipikasyon mo bilang isang kalahok sa kompetisyon ng Kalinga Charity ay tumaas."
Napangiti ako nang marinig ang sinabi niya. Kinagat ko ang aking ibabang labi at mahinang natawa.
"That's good." Hinawi ko ang ilang hibla ng aking buhok na tumabing sa aking mukha. Unti-unting nalusaw ang aking ngiti nang may maalala. "How about the incident last night? May nahanap ka bang trace ni Ms. Ybañez?"
"I am still working with that. Lahat ay pulidong nalinis, Miss Shian. Kahit ang CCTV footages ay na-delete at hindi na maaaring ma-retrieve."
"Ganoon ba?" Bumuntong-hininga ako at sumulyap sa aking wristwatch. It's already ten in the morning. Muli kong binalingan ang batang payapang natutulog. Mabuti na lamang at hindi siya napahamak.
"Hindi pa rin kita pinapatawad, Cayer." Nagtiim-bagang ako. "Sana lamang ay hindi na muling maulit na mapapahamak ang aking mga anak."
"Alam mong imposible iyan, Miss Shian." Bigla kong nilingon si Cayer at nagkatinginan kami. Kinuyom ko ang aking mga kamao at maya-maya ay napahinga na lamang ako nang malalim.
Tama siya. Ako ang nagdala sa mga anak ko rito sa Pilipinas kahit na alam kong delikado. At parehas naming alam na kahit hindi ko sila dalhin dito—mapapahamak pa rin sila kahit ano'ng mangyari.
Dahil anak ko sila.
"The families involved in the party last night want to see you, Miss Shian. Nagpadala rin si Vincent ng email na nagsasabing nais ka niyang makausap."
"Oh?" Kumunot ang noo ko. "Paniguradong ginagawa nila ito dahil kalat na ang balita na hindi magkaayos ang mga mayayamang pamilya. For sure, gagamitin nila ako upang patayin ang balita. Tutal ay nasa akin ngayon ang atensyon ng lahat."
Kinuha ko ang aking bag na nasa sofa ng private room at binalikan si Cayer. Binuksan niya ang pinto ng kuwarto at bago ako tuluyang lumabas ay nilingon ko ang bata. Tila ay saglit na tumakas ang kaluluwa ko mula sa aking katawan nang makitang nakadilat siya.
"Miss Shian?"
Mariin kong ipinikit ang aking mga mata at nang dumilat ako ay nakapikit na muli si Lily. Napabuga ako ng hangin at tuluyan nang naglakad palayo.
Na-i-stress na ba ako? Kung ano-ano na ang nakikita ko.
"Ang mga maleta ko?" tanong ko kay Cayer matapos naming makalabas sa hospital. Sumalubong sa amin ang flashes ng mga camera at ang mga tanong ng mga reporter. Hindi ko na lamang sila pinansin dahil may iba ring mga tao ang nakaagaw ng aking atensyon.
"What the—" Nilingon ko ang mga iilang tao na um-attend sa party kagabi. Akmang lalapitan nila ako ngunit dumiretso na ako sa aking kotse. Sumakay agad si Cayer sa sasakyan at nag-drive siya palayo.
"Ang mga maleta mo ay nauna na sa Kalinga House," tugon ni Cayer sa aking tanong kanina. Sinapo ko ang aking noo at tumanaw sa side window ng kotse.
"Gusto ba talaga akong makita ng mga pamilyang kasali sa charity?"
"Yes." Napangiwi ako sa naging sagot niya.
Matapos ng ilang minuto ay pinarada ni Cayer ang sasakyan sa harapan ng isang engrandeng mansyon. Nauna siyang lumabas sa kotse at pinagbuksan ako ng pinto.
"Miss Shianna! Can we interview you?"
"Miss Viacera!"
Nalukot ang aking mukha at dumiretso sa loob ng mansion. My goodness! Sino ba ang nagpapasok ng mga reporter dito sa mansyon?
"Miss Viacera!"
"Please, say something!"
"Is it true that the families aren't in good terms?"
"Shit!" Napahinto ako sa paglalakad nang tumama ang aking noo sa isang matigas na bagay. Nag-angat ako ng tingin at pinigilan kong manlaki ang aking mga mata nang makilala ang lalaking nabangga ko. Nagtama ang aming paningin at halos manghina ako nang makita ang kan'yang madilim na mga mata.
"Mukha kang nagmamadali, Miss Viacera. Kaya ba hindi mo sinagot ang mensahe na ipinadala ko? I was inviting you to attend a conference with me."
Paano ko sasagutin kung hindi ko naman binasa! At isa pa, kay Cayer ko pinapahawak ang aking emails. Wala rin naman akong pakialam kung mag-message sa akin si Vincent.
"You." Madilim ko siyang tiningnan at tinulak. "Umalis ka sa daanan ko."
Napatitig sa akin si Vincent at maya-maya ay nabalot ng dilim ang kan'yang mukha. Umigting ang kan'yang panga na pinagsawalang-bahala ko. Nilagpasan ko siya ngunit marahas niyang hinawakan ang aking braso. Napasinghap ako at akmang sisigawan siya nang biglang may humablot sa kuwelyo ni Vincent.
"You really love to irritate her, Vincent. Too bad, hindi ko hahayaang basta-basta mo lamang siyang lapitan."
Napalunok ako at habang pinapanood si Cayer na hawakan ang kuwelyo ni Vincent. Naglalabasan ang kan'yang mga ugat at kahit may suot siyang salamin ay kitang-kita ang galit sa kan'yang mukha.
"Oh?" Ngumisi si Vincent. "So you're her knight in shining armor, huh?"
"I am her secretary."
Dinig ko ang bulungan ng mga staff na nakikiusyoso sa nangyayari. Mabuti na lamang at wala sa area na ito ang mga bata. Ang mga reporter din ay nasa labas ng mansion.
At sana ay walang pumasok.
Sinapo ko ang aking noo. My goodness! Anong drama na naman ba ito?
"You see... you keep on bothering Miss Shian. Hindi pa ba sapat ang nangyari noon?"
"And what if I tell you that it's not enough? Are you going to punch me, Cayer?"
"Cayer!" awat ko nang makitang namula na sa galit ang mukha ng secretary ko. Hindi nila ako pinansin kaya madramang bumuntong-hininga ako.
Wow! Hangin na pala ako.
"I know that you'd mastered martial arts. Pero tingin mo ba ay sapat na iyon upang katakutan kita?"
"I am not bragging that fact, Vincent." Lumamig ang mga mata ni Cayer. "But without a question, I know that I can beat you."
"Are you sure? I am the best, Cayer."
Napaatras ako at unti-unting humakbang palayo. Napaigtad ako nang sabay silang lumingon sa akin.
Oh, tingnan mo! Kung kailan ako aalis ay saka naman nila ako papansinin.
Gusto ko lang na makita ang mga anak ko. Bahala sila riyan. Ayoko nang makisali sa usapan nila. Tutal ay hindi naman ako nag-aral ng martial arts. At saka bakit pa ako mag-aaral niyon kung mayaman naman ako?
Puwede akong kumuha ng maraming bodyguards!
"Miss Shian, between Vincent and I, who do you think is the best?"
Humalukipkip ako at nagpasyang lapitan muli sila. Huminto ako sa mismong harapan nila.
"Tingnan n'yo ako," utos ko. Sabay nila akong tiningnan.
"Ano ang nakikita n'yo?" Tumaas ang kilay ko at tiningnan sila sa kanilang mga mata. "Si Shianna ang nakikita n'yo, 'di ba?"
Tipid silang tumango.
"That's right. At ngayon ay nakikita n'yo ang the best na tao na kaharap n'yo ngayon. Kaya don't fight, parehas kayong wala pa sa kalingkingan ko." Mapang-asar akong ngumiti at tinalikuran sila. I flipped my hair at natatawang naglakad palayo. Saglit kong nilingon si Vincent at lihim akong nabigla nang makita ang isang tipid na ngiti sa kan'yang mga labi. Ngunit kahit ganoon, lubhang madilim ang kan'yang mga mata na tila ay isang lawin. Binawi ko ang aking tingin at pasimpleng sumipol.
Ang ngiting 'yon? Ano ang ibig-sabihin nito? At bakit siya nakangiti?
Nanggigigil na ba siya sa akin? O na-realize niyang nakakaaliw ang ginawa ko?
I mentally slapped myself. Itigil mo na ang pag-iisip sa kan'ya, Shianna. Dahil alam mo, na matagal nang nagtapos ang kung anong mayroon kayo—kung mayroon nga ba talaga. Bumalik ako rito sa Pilipinas upang itama ang aking landas na namali ng direksyon. At noong mga oras na iyon, tanggap ko nang kalaban ko si Vincent.
At kung haharang siya sa mga plano ko...
Handa akong pabagsakin siya—kahit na siya pa ang ama ng mga anak ko.
"Shianna Viacera is back," usal ng isang babae habang nakatingin sa kan'yang phone. Kasalukuyan niyang binabasa ang isang article tungkol sa pagbabalik ni Shianna. Maya-maya ay nabalot ng dilim ang kan'yang mga mata at humigpit ang kan'yang pagkakahawak sa kan'yang phone. Napatiim-bagang siya at nabalot ng pagkabahala ang kan'yang maamong mukha. Ang kan'yang mahabang itim na buhok na umabot sa kan'yang bewang ay nakalugay. Ang laylayan ng kan'yang mahabang puting bestida ay umabot sa marmol na sahig. Huminga siya nang malalim at tiningnan muli ang screen ng kan'yang phone. Patuloy niya pa sanang babasahin ang artikulo nang biglang marahas na bumukas ang pinto ng kan'yang kuwarto. "Solei!" Napaigtad ang babae nang pumasok ang kan'yang asawa sa kuwarto. Agad na namutla ang kan'yang mukha habang pinapanood ang lalaki na maglakad patungo sa kan'ya. "Dmitri." Tinago niya ang phone sa kan'yang likod at napaatras. "B-Bakit?" Naningkit ang mga mata ni Dmitri at tumingin sa likuran ni Solei
Saktong tumunog ang aking phone nang makarating ako sa second floor ng mansion. Nilabas ko ang aking gadget at sinagot ang tawag mula kay Hudson. "Hello?" "Good morning," bati niya gamit ang kan'yang mababang boses. Agad kong napansin na bagong gising pa lamang siya. "Gabi pa riyan, 'di ba? You should sleep, Hudson." "Mmm. But you know na ngayon na ang flight ko kaya hindi na ako makakatulog." Tipid akong napangiti. "See you soon." "See you. Anyway, how's the charity? Ilan ang kasali sa kumpetisyon?" "Sa parents section ay fourteen pairs ang kasali. Overall, ang lahat ng lumahok ay umabot sa mahigit fifty katao. At paniguradong madaragdagan pa ang mga ito." "I see." Narinig kong may binuksan siyang isang pinto. "How about Vincent, nakita mo na ba siya?" Natahimik ako. Tumikhim siya nang mapansin ang aking reaksyon. Nagpasya siyang ibahin ang topic. "Anyway, I heard na nalason ang ilang mga bata noon sa party. How's the issue?" "Magkakaroon kami ng conference ngayon." Mula sa
LUMIPAS ang tatlong oras at handa na ang Kalinga House sa pagdating ng mga guest na a-attend ngayon sa conference. At tulad noon sa party ay may press na mag-co-cover sa conference. Para na rin sa publicity at para maipakita sa buong bansa na seryoso ang bawat mga pamilyang kasali sa charity. Pati ang ibang hindi kalahok sa kumpetisyon ay dumating upang pag-usapan ang nangyaring insidente. Umirap ako. Alam naman ng lahat na kahit walang conference na maganap ay hindi maipapahinto ang Kalinga Charity. Dahil una sa lahat, lubhang mga mayayamang tao ang nag-ha-handle sa charity. To be precise, ang head ng bawat pamilya ang nagpasimuno sa charity. Sumunod lamang ang mga taong nasa kanilang ibaba. Pangalawang dahilan ay ang kaalamang isa itong charity, marami ring naiambag ang mga pamilya sa gobyerno kaya hindi nila ginagalaw ang charity na ito. Sinuklay ko ang aking mahabang buhok habang kaharap ang isang malaking salamin. Hindi ko kasama sila Nash at Ashy dahil kasama nila ang ibang mg
"SHIANNA! Open the door!" Narinig kong sigaw ni Vincent habang kinakatok ang pinto ng aking kuwarto. Katatapos ko pa lamang maligo kaya nakatapis lamang ako ng tuwalya. Hindi ko na nagawang balutan ng towel ang buhok ko dahil parang wawasakin na ni Vincent ang pinto kapag hindi ko pa ito binuksan. "What?" bungad ko matapos buksan ang pinto. Saglit siyang natigilan at dumaan ang kan'yang matatalim na mga mata sa aking basa pang katawan. Tiningnan ko ang labas ng aking kuwarto. "Come in. Dahil kung hindi, baka may makakita pa sa akin sa ganitong ayos." Umigting ang kan'yang panga at pumasok sa aking kuwarto. Sinara niya ang pinto at ni-lock ito. "Ano ang gusto mong pag-usapan?" Dumiretso ako sa vanity table at naupo sa ibabaw nito. "Mukhang galit na galit ka?" "Why did you do that? Seriously, Shianna? Hindi ko alam na banal ka na pala." "Banal?" Halos matawa ako sa sinabi niya. "Ginawa ko lamang iyon para sa pansarili kong interes." "Is that so?" "Yes. At bakit hindi mo tanungin
This story will be on hiatus until Dec. 27. The daily update will start on January 1. Thank you for your support and consideration! This is my first story, and I'll do my best to improve day by day. Lovelots! Merry Christmas and keep safe y'all! Advance Happy New Year, too! If you want to know something about the story. Just comment on the comment section and I'll do my best to answer your questions. You can ask me about the characters or you can share events you're anticipating to happen. Again, Merry Christmas, everyone! ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️
"Malaya ka na," usal ni Solei at binuksan ang pinto ng maliit na hawla na naglalaman ng isang kakaibang klase ng ibon. Bahagya itong sugatan na hindi bumagay sa maputi nitong balahibo. Pinanood ni Solei ang ibon na bahagyang nagdalawang-isip kung tama bang lumabas ito sa hawla. Sa huli ay nagpasya itong lumabas at malayang lumipad palayo. Napangiti ang dalaga habang pinagmamasdan ang ibon na lumayo mula sa kan'ya. "Mrs. Solei Aurora." Napalingon siya sa bagong dating na warden. "Nais n'yo na po ba siyang makita?" "Mmm..." Binalik muli ni Solei ang kan'yang atensyon sa pinalayang ibon ngunit wala na ito sa kan'yang paningin. Bahagya siyang napanguso bago muling bumaling sa warden ng malaking kulungan na kan'yang pinuntahan. "Paniguradong na-miss na niya ako," usal niya at marahang naglakad patungo sa isang gusali na may isang palapag lamang. Sa paligid ng gusali ay ang tatlong mga panibagong gusali na umaabot sa limang palapag. Samantala, sa harapan ng maliit na gusali ay ang maramin
"Solei... Natatakot ka ba?" Mahinang natawa si Olivia. "Huwag kang mag-alala, ang alam ng lahat ay anghel ka." Hindi pa rin sumagot si Solei. "Huwag si Shianna, Solei. Alam kong ramdam mong nasa ilalim ka niya kaya nais mo siyang pabagsakin, pero sinasabi ko sa'yo... huwag ang nag-iisang legal na tagapagmana ng Viacera." "At bakit naman?" Mahinang natawa ang babaeng may maamong mukha. "Kaya kong patumbahin si Shianna... tulad na lamang ng ginawa ko sa'yo." "Nahihibang ka na." Hindi makapaniwalang tiningnan ni Olivia ang kan'yang kapatid. "Sinasabi ko sa'yo, huwag si Shianna. Dahil kapag hindi mo ako sinunod, magsisisi ka." Umiling lamang si Solei at sunod-sunod na umiling. Hindi niya nais marinig ang sunod na sasabihin ng kan'yang ate. Nagsimula siyang maglakad ngunit kahit ganoon ay naririnig niya pa rin ang boses ni Olivia. Unti-unti siyang napaluha at pilit na tinakpan ang kan'yang magkabilang tainga. "Ang tingin mo sa lahat ng mga tao ay mga kalaban mo... pero ang totoo, alam
"Dad." Lumapit siya rito at nagmano. "I'm sorry. I had an appointment before this lunch." "Talaga ba, Solei?" Humalukipkip ang kan'yang ina at mapanghusga siyang tiningnan na umupo sa harapan niya. "O baka ay may dinalaw ka lamang na isang kriminal." "Hindi kriminal si Ate, Mom!" "She's not your sister anymore. Stop calling her like you're still siblings. She's a disgrace to our family. Ang laki ng expectation ko sa kan'ya, pero mas pinili niya na maging kriminal." "Pero, Mom. I can't abandon her just like that." "Let's stop talking about her. Bakit hindi na lang natin pag-usapan ang balak mo na hindi pag-attend sa event today? Don't be dramatic, Solei. Dalawa kayo ni Shianna na napahiya sa last party." "Mom, please be considerate of her. Hindi maganda kapag na-i-stress si Solei." "Saan pa ba dapat ma-stress ang anak ko, Dmitri? E hindi na nga niya kami mabigyan ng apo." Napasinghap si Solei, ngunit kahit nabigla siya sa sinabi ng kan'yang ina ay hindi niya nagawang magsalita.