Tumayo si Blaze nang makita ako. Hinila niya ang braso ko at ikinulong ako sa mga bisig niya na siyang ikinalaki ng mga mata ko.
He didn't change. He's still clingy as hell, one thing that I hate about him.
"I'm sorry, I get so excited everytime we meet," he expressed as we parted.
Huminga ako nang malalim at umayos ng tayo. Ngumiti ako nang pilit. Hindi ko mapigilan na mapatingin sa gilid ko. Riaz is standing near me while his arms crossed.
Riaz cleared his throat. Tila may ibig sabihin ito na nakuha ko naman kaagad. Magsasalita pa lang ako nang unahan ako ni Blaze. The beaming smile on his lips quickly faded.
"Who's he?
NANGINGINIG ang mga kamay ko habang hawak ang isang maliit na puti at parihabang bagay matapos ko itong patakan ng ihi. Halos naririnig ko na ang malakas na kabog ng dibdib ko.Napapikit ako at nagdadasal na sana hindi, na sana akala ko lang.Inilapag ko ang pregnancy test kit sa ibabaw ng sink para ayusin ang pang-ibabang suot ko. Pagkatapos ay tumayo ako sa harap ng salamin at muling kinuha ang pregnancy test kit at dahan-dahan na pinihit ito paharap sa akin. Halos himatayin ako sa sobrang pagpipigil ng hininga. Panay ang dasal ko habang unti-unting dinidilat ang mata para tignan ang result sa pregnancy test kit.Nilukob ako ng takot at kaba nang makita ang dalawang pulang guhit. Nanginginig ang mga labi ko at kamay ko. I’m pregnant.
HABANG BINABAGTAS KO ang kahabaan ng isang kalsada ay saka ako nakaramdam ng butil ng tubig na pumapatak sa balat ko. Hanggang sa palakas nang palakas iyon. Kasabay ng pagbuhos ng ulan ang pagbuhos rin ng mga luha ko. Basang-basa na ako pero hinayaan ko lang ang sarili ko, sa paraang ito mas gumagaan ang bigat na nararamdaman ko. Niyakap ko ang sarili ko habang humihikbi.Hindi ko na alam kung saan na ako patungo ngayon. Hindi ko alam kung ano nang mangyayari sa akin. Wala ‘yong tunay na pamilya na tatanggap sa akin at mauuwian ko kahit ni pangalan nila, hindi ko alam. Kahit picture man lang nila ay wala ako. Tanging paghikbi at patak ng ulan sa kalsada ang maririnig sa kahabaan ng daan. Tumilansik sa akin ang tubig nang may isang sasakyan na humaharurot ang nagdaan. Huminto ito sa tapat ko at muling humarurot ulit. Paglagpas nito ay napansin ko ang isang hugis ng tao. Hindi ito g
NAMALUKTOT ako nang malamig na ihip ng hangin ang gumapang mula sa binti pataas sa buong katawan ko. Habang nakapikit ay nangapa ako sa gilid ko ng kumot o bagay na magbibigay init sa akin. Wala akong nagawa kundi yakapin ang sarili. Napadilat ako nang mapagtanto ko na wala akong katabi. Bumangon ako at napatingin sa buong kama at bumilis ang tibok ng puso ko nang hindi makita si Maggy doon.Luminga ako sa paligid ko. Nanggagaling sa bukas na pinto na gawa sa salamin mula sa balkonahe ng kwarto ang malamig na simoy ng hangin. Bumaba ang tingin ko sa katawan ko. I almost slap myself, I’m still wearing the one piece dress from the bar. Kaya pala ganoon na lang ako mangatog sa lamig, kinulang pala sa tela at napaka nipis ng suot ko.Malalaki ang yabag na tinungo ko ang labas ng kwarto. Naalala kong sumama pala kami sa lalaki
"Happy 4th Birthday, Maggy!"Mahigpit na yakap ang inialay ko sa anak ko. Naramdaman ko ang maliit nitong mga braso na umikot rin sa bewang ko.Kasalukuyan kaming nasa kusina ng mansyon na ito na pagmamay-ari ni Riaz. Bumigat ang paghinga ko nang maghiwalay kami sa yakap. Kitang-kita ko sa mga mata niya na malungkot siya pero pinipilit niyang ngumiti. Napaka swerte ko sa anak ko kasi siya ang naging kakampi ko sa laban ng buhay. Siya ang inspirasyon ko para magpatuloy at huwag sumuko pero siya rin ang kahinaan ko.Gusto ko na agad humingi ng sorry sa kaniya sa pagtatago ng totoo sa kaniya. Sa paglilihim ng katotohanan na narito ang ama niya, malapit lang sa kaniya.Hinaplos
PINIGA-PIGA ko ang palad ko habang hindi mapakali sa pagkakaupo sa gilid ng kama. Simula kanina ay hindi na ako ulit nakatulog pa. Binabagabag ang puso at isipan ko ng napakaraming bagay. Hindi ito matahimik hangga't hindi ko nakukumpirma ang isang bagay.Tinitigan ko si Maggy na mahimbing pa ang tulog. Hinawakan ko ang kamay niya."Sana maintindihan mo ako bakit nahihirapan akong ipakilala sa 'yo ang ama mo kahit na sobrang lapit niyo na lang sa isa't isa. Gusto ko lang makasigurado na hindi ka masasaktan," bulong ko, gumuguhit ang bawat salita na 'yon sa puso ko.Tumayo ako at walang ingay na lumabas ng kwarto. Maliwanag na sa labas.Paglabas ng kwarto ay bumungad sa akin ang hindi ma
"Mommy, saan tayo pupunta? Uuwi na po ba tayo?"Sumenyas ako kay Maggy na huwag maingay. Pababa kami ng hagdanan at tumungo sa pinto palabas ng mansyon. Maingat at mabilis ang galaw ko bago pa magising si Riaz at maabutan kami."Iiwan po ba natin si Tito Riaz dito?" She's so attached with Riaz kahit na ngayon niya lang ito nakilala. Blood is indeed thicker than water.Huminga ako nang malalim at yumuko para harapin si Maggy na panay ang tanong. Sinakop ng mga palad ko ang mga pisngi niya at tinitigan siya. Madilim at tanging liwanag lang ng buwan mula sa labas ang nagbibigay liwanag sa aming mag-ina."Uuwi na tayo anak, okay? 'Wag kang maingay dahil baka magising mo si T-Tito Riaz mo,"
LIMANG ARAW na ang nakalipas simula nang unang gambalain ni Riaz ang nananahimik naming buhay. Walang gabi na hindi siya bumisita para kay Megumi.Hindi ko alam kung bakit niya ginagawa ito. Ang tanging alam ko lang ay ginugulo niya kami. Nagugulo ang buhay ko dahil sa ginagawa niya.Inis na tinampal ko ang noo ko at saka umiling. Hindi ko muna dapat iniisip 'yon. Ang mahalaga sa ngayon ay makahanap ako ng trabaho at makaalis na sa club nang sa gano'n ay makakalayo na kami kay Riaz nang tuluyan.Napapaisip pa rin ako kung anong pangako ang tinutukoy niya. Tinatanong ko si Maggy pero secret daw nila 'yon. Hindi magandang ideya na napapalapit masyado ang anak ko sa kaniya gayong may pamilya na naghihintay sa kaniya.
LUMABAS ako ng office ni Riaz at nagtungo sa isa pang room na hindi kalayuan sa office niya. Pumasok ako sa Pantry Area. Pumasok ako doon at hindi ko mapigilang mamangha sa dami ng stock at kung gaano kaganda ang design na halatang pinaggugulan ng oras ang bawat detalye. Pagpasok pa lang ay aroma na agad ng matapang na kape ang manunuot sa ilong na talagang magigising ang diwa mo.Mas malaki ang pantry area ng kumpanya na ito kumpara sa kumpanya namin noon, este kumpanya ng tatay-tatayan ko.Nagtimpla ako ng kape gamit ang coffee maker na nandito. Matapos ay agad na nagtungo ako palabas ng pantry area bitbit ang isang tasa ng kape. Ngunit hindi ko inaasahan na may sasalubong sa akin dahilan para matapunan ko siya ng sobrang init na kape. Tila ako man ay binuhusan naman ng malamig na tubig nang makilala kung sino ang