"Pag nag-tagal na magkaka-anak tayo?" biglang tanong niya.
"Oo, siguro?" Nag-aalangang sagot ko. Wala naman kasing alam 'yan sa pag-aanak eh, 'wag nalang sirain mood niya.
"Yeheyyy, may makakalaro na ako!" masayang sigaw niya.
"Pfft," pagpipigil ko ng tawa. Makakalaro daw? I knew it, he's clueless about having a child.
"Anong nakakatawa?" takang tanong niya.
"W-wala lang hahahaha, natatawa lang ako," sagot ko.
"Napakaganda mo pag tumatawa ka," natigilan ako nang marinig ko nanaman ang boses niya.
Bigla nalang nagbabago boses niya, at nawawala pagiging magalang niya.
"Sige na, ihahatid na lang kita sa bahay mo, tapos uuwi na ako," sabi ko nang marating na namin ang motor ko.
"Uuwi tayo," sabi niya. Napakunot ako ng noo at liningon siya.
"huh?"
"Sabi ni dad, sa iisang bahay na lang tayo titira. At naisip ko na sa bahay ko nalang tayo umuwi. Walang ibang tao doon," paliwanag niya pero naguguluhan pa rin ako, hindi ba't masyado naman atang mabilis iyon? Noong nakaraan lang kaming napagdesisyonang ikasal.
These old men is getting in my nerves.
Ngunit,
"Wait, let me talk to my dad," sabi ko at tinawagan si dad.
"I"m sorry if this is sudden, Rafa-" 'Di ko na siya pinatapos at nagsalita.
"Maraming salamat!" masiglang sabi ko at binabaan siya. Sa wakas makaka alis na rin ako sa bahay na iyon.
Ang bahay na iyon ay puro masasamang ala-ala lang. After my mom died, my sisters hated me and blamed me for her death. Pero hindi ko maalala ano ng totoong nanguyari sa akin at bakit namatay mom ko.
I only know one thing. Her death swas cused by a Mafia organization. I hate them so much. They ruined my life and childhood.
-----
Nang makarating ako sa bahay, sinalubong ako ng mga kapatid kong bruha.
"Buti na lang at aalis ka na sa bahay," salubong sa akin ni Tifanie habang nakataas ang kaliwang kilay.
"Yeah ate, masaya ako na hindi na natin makikita pang muli ang pagmumukha niya," sabi naman ni Xianna. These two!
Sila ang mga kapatid ko na walang kwenta at walang ginawa kun'di ang pagtawanan ako, imbis na kausapin ako ng masinsinan. Kumukulo dugo ko pag nakikita ko sila, gustong gusto ko silang patayin, pero kadugo ko pa rin sila.
"Huwag niyong awayin wifey ko!" sigaw ni warren at iniharang ang sarili niya sa akin. Nagulat ang magkapatid lalo na si Xianna nakatulala kay warren.
"H-hi!" malanding sabi ni Xianna at hinawi pa ang buhok niya dahilan para matamaan si Tifanie. "Anong pangalan mo?" malanding tanong niya.
"Hindi ko sasabihin ang pangalan ko sa isang bruha!" sabi niya dahilan para matawa ako ng mahina, lalo na sa naging reaksyon ni Xianna. Pero pinilit niyang kumalma.
"Ikaw naman, makikipagkaibigan lang naman ako," naka-pout na sabi niya. Pfft, mukha siyang pato.
"Ayoko sa mga pato." Sabi ni warren at umiling iling na parang bata. Hahaha, parehong pareho kami mag isip ah!
"Omg, sis, don't! 'Wag mong subukang landiin ang isip batang iyan, siya ang fiancé ni Rafa!" inis na sabi ni Tifanie.
"Halika na," bulong ko kay warren at hinila siya. Bago mapalayo ay humabol pa si warren.
"Bleh!" Dinilaan niya sila na hindi maipinta ang mukha.
"You f*cking weirdo, you're disgusting!" inis na sabi ni Tifanie dahilan para kumulo dugo ko sa inis.
Hinarap ko siya at malutong na sinampal. Pinanlisikan ko siya nang mata saka nagsalita.
"Don't talk to him like that, or else, I'll f*cking really kill you!" madiing banta ko sa kaniya dahilan para manigas siya sa takot.
Hinila ko na si Warren papuntang kwarto ko.
"Mag-iimpake lang ako," sabi ko at pinaupo s'ya sa kama ko. Normally, walang ibang nakakapasok sa kwarto ko, but uhh, i can't resist him, kaya pinapasok ko nalang. Pero, ayos lang dahil last day ko na man dito at hindi na ako babalik pa.
"Ang bango ng room mo, wifey. Amoy wifey, hehe," masayang sabi niya. Nagpatuloy lang ako sa pagiimpake at hindi pinansin ang pangengealam niya sa mga gamit ko.
"Excited na akong makasama ka sa iisang bahay, wifey. Manonood tayo ng mga cartoons, kakain ng ice creams, at maglalaro. Ayos lang ba iyon wifey?" natigilan ako sa pagiimpake. Teka, kung iisipin sa kakulitan ni warren, siguradong mahihirapan ako dahil para lang siyang bata.
Uhh, in the end, naging babysitter lang talaga ang labas ko, pero mukha naman siyang madaling pagsabihan.
"I-ikaw bahala," sagot ko na lang at nagpatuloy.
"Yeheyy!" Sabi niya at nagtatalon-talon sa kama ko.
After kong mag-impake, bumaba na kami at ipinabuhat na lang sa driver ang mga gamit ko. Nakita na naman namin sila Xianna at Tifanie na nag-aaway na naman sa isang bagay.
"Warren!" Sigaw ni Xianna at lumapit nanaman kay Warren, tsk.
"Talaga bang si Rafa ang gusto mo? Ano ba ang maganda sa kaniya? Mas maganda pa nga ako sa kaniya eh," maarteng sabi niya.
"Mas maganda ang wifey ko, kaysa sa iyo! Hindi ko siya ipagpapalit sa kahit na sino lalo na sa mga bruha!" parang batang sigaw niya kay Xianna at niyakap ako.
"Tsk. Child abuse iyan Rafa!" Inis na sigaw ni Xianna sa akin.
Natawa na lang tuloy ako.
"Wag kang magpatawa, Xianna," sabi ko sa kaniya at hinila si Warren palayo sa kaniya.
Liningon ko si daddy. Hindi ko alam ang dahilan pero, mula nang ipadala niya ako sa australia, napalayo na ang loob ko sa kaniya. Wala naman siyang ginawang masama pero parang kinamumuhian ko siya.
He's not good father but not that bad. He just don't care about me.
"Mauuna na ako dad," paalam ko. Sinenyasan niya lang ako na, 'Oo na, umalis ka na,' habang hindi nakatingin sa akin. Napabuntong hininga nalang ako at hinila si warren palabas.
-------
Nakarating kami sa bahay ni warren at napaka-laki nito. Wala ngang tao sa bahay kahit na mga maid ay wala. Pero, mabuti na rin iyon dahil ayokong may nang-iistorbo sa akin.
"Ano sa tingin mo, wifey? Maganda ba?" tanong ni warren at tinignan niya ko na may kumikislap na mga mata.
"Oo, mabuti ito dahil walang ibang tao," sagot ko.
"Mabuti at nagustuhan mo, dahil dito na tayo titira habang buhay," sabi niya at ngumiti. Ngumiti na lang ako pabalik.
"Dito ang kwarto natin," sabi niya sabay bukas sa dalawang pintong kwarto. Ang laki naman ng kwartong ito.
"Tadaaa!" Sabi niya at binuksan ang pinto. Namangha ako sa ganda ng nasa loob pero pagod ako para mag-saya.
"Matulog na tayo, pagod ako," sabi ko at humiga sa kama.
"Maligo ka muna, Wifey!" rinig kong sabi niya pero hindi ko siya pinakinggan.
"Saka na lang, inaantok na talaga ako," mahinang sabi ko. Tumango nalang siya at humiga sa tabi ko.
"Wifey, gawa tayo ng baby!" Napadilat ako ng mata sa sinabi niya. Tila nawala lahat ng antok ko sa sinabi niya.
"A-ano?" gulat na tanong ko sa kaniya. Bigla niya akong nilapitan kaya kinabahan ako ng sobra. Mula sa taas ko, niyakap niya ako. Hinintay ko kung ano ang susunod niyang gawin pero natulog siya. Humihilik pa nga eh. Nakahinga naman ako ng maluwag, akala ko talaga, hindi na siya inosente gaya ng inaakala ko.
Hindi ako komportableng nakayakap siya sa akin kaya sinubukan ko siyang itulak pero, sobrang bigat niya.
Ack, bakit hindi ko siya maitulak? Aminado akong malakas ako, pero nyeta ang lakas niyang yumakap!
Wala akong nagawa kun'di hayaan nalang siya at natulog nang ganun ang posisyon namin.
-----
Nagising ako nang marinig kong tumutunog ang phone ko. Agad ko iyong kinapa at sinagot kung sino man 'tong punyetang sumisira ng tulog ko.
"Hello?" inis na bungad ko.
"Rafaelia! Sorry sa pasira sa unang gabi mong pagkakaron ng asawa, pero emergency ito!" agad akong bumangon nng marinig ko ang nagpapanic na boses ni Yuhan, pero mas nagulat akong alam niya ang nangyayari sa akin.
"The heck, paano mo nalaman?" gulat na tanong ko.
"'Ya know, alam ko lahat nang nangyayari sa iyo, my beloved Yiesha, wala kang maitatago sa akin," pagmamayabang niya pa.
Tinignan ko ang tulog na si Warren, gago ang pogi niya kahit tulog, pero dahil tulog siya, hindi na ako lumayo pa para kausapin si Yuhan.
"You, freaking stalker! Mamatay ka na!" inis na sabi ko sa kaniya pero tumawa lang siya.
"I will die if you kill me, baby," nairita naman agad ako sa boses niya.
"I will definitely kill you, one day. Nab-bwisit ang bawat umaga ko nang dahil sa iyo," inis na sabi ko, ngunit lumakas lang lalo ang tawa niya.
"Ang sama mo naman sa akin, akala mo naman hindi tayo sabay na lumaki!" pagmamaktol niya. He's just like Warren, isip bata pero nakakairita siya.
Siya ang childhood bestfriend ko, siya lang nakaka alam sa lahat ng sekreto ko, wala akong maitago sa bwisit na 'yan. Kung mamamatay siya masasama sa libing niya mga sekreto ko, that's why I'll kill him someday.
"Anyways, may new mission ka." Agad namang naging seryoso mukha ko nang marinig ko ang sinabi niya.
Matagal na rin mula nung magkaron ako ng mission.
"What kind of mission?" nakangising tanong ko.
"Assasination."
Kakatapos ko lang magbihis matapos akong pasukin ni Warren sa shower kanina. Rinig ko ang paglalaro niya ng bula mula sa loob ng banyo, hanggang ngayon ay naliligo pa rin siya.Nag explore nalang ako sa buong bahay, masyadong malaki ang bahay na ito para sa nag iisang isip batang lalaki. Hindi ko akalain na mahal n mahal pala si Warren ni tito. Wala kasi sa itsura niya ang may pake sa mga anak niya.I gues I really shouldn't judge the book by its cover.Habang nag-eexplore, napunta ako sa library. Napaka-laki ng library na ito, na puno ng libro s kahit saan pati sa second floor ng kwartong ito.Habang tumitingin sa mga bagay, may napansin akong kakaiba. Nag-hanap ako ng libro o kung anong pwedeng galawin, baka sakaling magkaron ng secret room.Ginalaw ko ang isang libro, at biglang gumalaw ang isa sa bookcase, napangisi naman ako rito. Sinasabi ko na nga ba."Tsk, ano kaya ang meron dito?" tanong ko sa sarili ko at pumaso
Rafaelia's pov. Makulay na paligid at puno ng mga nakakiritang tao, ew, i wish i could see Warren's handsome face. Napangisi ako nang makita ko ng target ko. Muli kong inayos ang damit ko at lalong ipinakita ang cleavage ko. Kahit sinong lalaki ay maaakit sa itsura ko ngayon. "Good evening, Mr. Rivera," nakangiting bati ko rito. Agad naman siyang napatitig sa akin mula ulo hanggang paa, saka ngumisi. "My, you might be Cassandra, right?" ngumiti ako rito at tumango. "Yes, sir. It's nice meeting you," nakangiting tugon ko. "What a beautiful lady. Come and sit here, besides me." Agad ko naman siyang sinunod at umupo sa tabi niya. Kadiri! Tiniis ko na lamang ang nakakasuka niyang presensya at ipinapatuloy ang plano. Inakit ko lamang siya hanggang sa magpasya siyang dalhin ako sa walang taong lugar. Hahalikan na sana niya ako nang mauna kong i****k sa tagiliran niya ang maliit na kutsilyong dala
Rafaelia's POV.I am about to take my knife and attack the guards when a hand stopped me."D-don't, please." How can she be awake?"Kakausapin ko sila, you can take everything you want here, but just, don't," sabi nito."Oh please, I'm not a fool. I won't trust you," sabi ko at tinakpan ang bibig niya.She's just a wife, i heard napilitan lang ang babaeng ito sa gov kaya hindi ko siya pwedeng patayin. She might be innocent."Ako na ang magbabantay dito, bumalik na kayo sa mga posisyon niyo," sabi nang isang lalaki. Maya maya ay narinig kong umalis na ang mga lalaki maliban sa isa."P-please pakawalan mo siya." Nagulat ako sa sinabi niya. Shit, this girl made him see her."I, I'll do everything jutst let her go, I'm begging you." sabi nito."And why would i trust you?" tanong ko at lumabas mula sa pagkakatago."I.. I love her, I'll do anything you ask, just please."Agad akong napangisi s
Nakangiti ako habang nagrereply sa mg chats ni Warren. Galing ako sa studio at pauwi na, naisipan ko lang na dumaan sa cementery para bisitahin ang puntod ng mom ko.Habang naglalakad ay napansin kong kanina pa nakasunod sa akin ang isang lalaking naka itim. He's being annoying, nakaka wala sa mood. Kaya naghanap ako nang madilim na lugar para turuan siya nang leksyon.Tumigil ako kung saan wala na talagang makakakitang bubugbugin ko ang taong ito."Ano ang kailangan mo?" dahan dahan akong lumingon at nagpanggap na mahina a5 kinakabahan."Alam mo palang sinusundan kita, bakit ka pumunta sa tagong lugar?" Unti-unting luminaw ang mukha niya na nasisilawan ng buwan. Isa siyang makisig, gwapo, at mukhang malakas.Siguro nandito siya hindi para sa atensyon ko."Anong kailangan mo?" inis na tanong ko sa kaniya."Ayown! Ipinakita mo na rin ang totoo mong kulay. May nag-utos sa aking patayin at gahasain ka. Hindi naman masama ang
"Kating-kati na akong malaman kung sino ang boss ng mafia na iyan at mapabagsak," bulong ko."Huwag ka masyadong maatat. Malaki ang mafia na ito, karamiham sa mga malalaking kompanya dito sa maynila at iba pang lugar ay pag-aari nila. Hindi basta-basta ang mafia na ito kaya kung gusto mo itong pagtagumpayan, dapat lang na maging mas malakas ka pa at hindi yung gumagawa ka ng kahinaan," sabi niya at tumingin sa bahay namin. Sinasabi niya bang kahinaan ko si Warren?"Ano ba ang gusto mong sabihin?" naiiritang sabi ko sa kaniya."I'm saying, I don't like him for you. May masama akong pakiramdam sa kaniya," sabi niya."You know what? No one cares about your opinion, and thanks for the visit, you can go now," seryosng sabi ko. Nagulat siya sa sinabi ko pero hindi nagtagal ay ngumisi siya."I see, so you fell in love with him," nagulat ako sa sinabi niya. In love nga ba talaga ako kay warren? I.
Rafaelia's POV."What was that all about, Wifey? Why did you bully the cute girl?" Warren asked me worriedly."I don't know why she hated me so much. But I'll protect her," I said."Balak ka niyang patayin, wifey, ayus lang ba sa iyo 'yun?" tanong nito, ngumiti lang ako sa kaniya at tumango."Hindi niya ako mapapatay. Mag-iingat ako," nakangiting sagot ko at ginulo buhok niya.----"What the... Heck?" gulat na tanong ni yuhan nang makita kami ni warren na may kasamang batang babae. Nandito nanaman siya sa bahay namin ni warren."I-inilihim mo sa akin na may anak ka na pala?" kunwari'y iiyak na sabi niya. Tinignan ko siya ng masama."Kanina ko lang siya nakita. Bukas ay aayusin ko ang mga bagay na kailangan para mapayagang mag stay sa amin habang 'di pa kami kasal ni Warren," sabi ko. Nakahinga ng maluwag si yuhan at tumango tango."Hey girl, masaya akong makilala ka," nakangiting sabi ni yuhan.Napansin naming nap
"What?" Napatingin ako kay Warren nang marinig ko ang sinabi ni tito."P-papa? But why, why did you suddenly changed your mind?" kinakabahang tanong ni Warren at lumapit kay tito.Nangingilid ang mga luha nito habang nakatingin kay tito, hinawakan ko siya sa kamay."No, wifey, ayoko pumayag! Ikaw lang gusto ko, please wag kang pumayag, wifey!" pagmamakaawa niya. Hindi ko alam ang gagawin. He won't accept this obviously. Masyado siyang n attach sa akin.Pero wala akong nararamdaman para sa kaniya na kagaya ng kagustuhang mapangasawa siya o ano man."W-warren-" hindi ko na natuloy nang yakapin niya ako."Paano na si Rechelle? Pamilya tayo hindi ba?" Natigilan ako sa sinabi niya at napatingin kay Rechelle na tila walang pake sa nangyayari."I'll stay," bulong ko. Agad siyang nakahinga nang maluwag at binawasan ang higpit ng pagkakayakap niya.
"Mag-aaral na ulit ako?" gulat na tanong ni Rechelle."Oo, gusto kong mamuhay ka nang normal na buhay sa ngayon. Kung balak mo pa ring matuto mula sa akin tungkol sa ibang bagay, sabihin mo lang," sabi ko at nguniti ngunit nag iwas lang siya ng tingin."Okay," Bulong niya."Ako maghahatid sundo sa iyo!" masayang presenta ni warren. Halatang halata sa kaniya ang saya mula nang dumating si Rechelle sa buhay namin."Sure!" nakangiting sagot ko.*ring*ring*ring*"Hello? " sagot ko sa tumawag."Handa ka na ba?" tanong ni yuhan, kaya agad akong lumayo mula kila Rechelle at Warren na masayang naghahanda sa pag-aaral ni Rechelle."Kailan na ba?" takang tanong ko."Seryoso kang nakalimutan mo? rechelle naman ilang araw na natin 'tong binabalak," reklamo niya."Binibiro lang kita, relax. May isa pa