Rafaelia's pov.
Makulay na paligid at puno ng mga nakakiritang tao, ew, i wish i could see Warren's handsome face.
Napangisi ako nang makita ko ng target ko. Muli kong inayos ang damit ko at lalong ipinakita ang cleavage ko. Kahit sinong lalaki ay maaakit sa itsura ko ngayon.
"Good evening, Mr. Rivera," nakangiting bati ko rito. Agad naman siyang napatitig sa akin mula ulo hanggang paa, saka ngumisi.
"My, you might be Cassandra, right?" ngumiti ako rito at tumango.
"Yes, sir. It's nice meeting you," nakangiting tugon ko.
"What a beautiful lady. Come and sit here, besides me." Agad ko naman siyang sinunod at umupo sa tabi niya.
Kadiri!
Tiniis ko na lamang ang nakakasuka niyang presensya at ipinapatuloy ang plano. Inakit ko lamang siya hanggang sa magpasya siyang dalhin ako sa walang taong lugar.
Hahalikan na sana niya ako nang mauna kong i****k sa tagiliran niya ang maliit na kutsilyong dala
Rafaelia's POV.I am about to take my knife and attack the guards when a hand stopped me."D-don't, please." How can she be awake?"Kakausapin ko sila, you can take everything you want here, but just, don't," sabi nito."Oh please, I'm not a fool. I won't trust you," sabi ko at tinakpan ang bibig niya.She's just a wife, i heard napilitan lang ang babaeng ito sa gov kaya hindi ko siya pwedeng patayin. She might be innocent."Ako na ang magbabantay dito, bumalik na kayo sa mga posisyon niyo," sabi nang isang lalaki. Maya maya ay narinig kong umalis na ang mga lalaki maliban sa isa."P-please pakawalan mo siya." Nagulat ako sa sinabi niya. Shit, this girl made him see her."I, I'll do everything jutst let her go, I'm begging you." sabi nito."And why would i trust you?" tanong ko at lumabas mula sa pagkakatago."I.. I love her, I'll do anything you ask, just please."Agad akong napangisi s
Nakangiti ako habang nagrereply sa mg chats ni Warren. Galing ako sa studio at pauwi na, naisipan ko lang na dumaan sa cementery para bisitahin ang puntod ng mom ko.Habang naglalakad ay napansin kong kanina pa nakasunod sa akin ang isang lalaking naka itim. He's being annoying, nakaka wala sa mood. Kaya naghanap ako nang madilim na lugar para turuan siya nang leksyon.Tumigil ako kung saan wala na talagang makakakitang bubugbugin ko ang taong ito."Ano ang kailangan mo?" dahan dahan akong lumingon at nagpanggap na mahina a5 kinakabahan."Alam mo palang sinusundan kita, bakit ka pumunta sa tagong lugar?" Unti-unting luminaw ang mukha niya na nasisilawan ng buwan. Isa siyang makisig, gwapo, at mukhang malakas.Siguro nandito siya hindi para sa atensyon ko."Anong kailangan mo?" inis na tanong ko sa kaniya."Ayown! Ipinakita mo na rin ang totoo mong kulay. May nag-utos sa aking patayin at gahasain ka. Hindi naman masama ang
"Kating-kati na akong malaman kung sino ang boss ng mafia na iyan at mapabagsak," bulong ko."Huwag ka masyadong maatat. Malaki ang mafia na ito, karamiham sa mga malalaking kompanya dito sa maynila at iba pang lugar ay pag-aari nila. Hindi basta-basta ang mafia na ito kaya kung gusto mo itong pagtagumpayan, dapat lang na maging mas malakas ka pa at hindi yung gumagawa ka ng kahinaan," sabi niya at tumingin sa bahay namin. Sinasabi niya bang kahinaan ko si Warren?"Ano ba ang gusto mong sabihin?" naiiritang sabi ko sa kaniya."I'm saying, I don't like him for you. May masama akong pakiramdam sa kaniya," sabi niya."You know what? No one cares about your opinion, and thanks for the visit, you can go now," seryosng sabi ko. Nagulat siya sa sinabi ko pero hindi nagtagal ay ngumisi siya."I see, so you fell in love with him," nagulat ako sa sinabi niya. In love nga ba talaga ako kay warren? I.
Rafaelia's POV."What was that all about, Wifey? Why did you bully the cute girl?" Warren asked me worriedly."I don't know why she hated me so much. But I'll protect her," I said."Balak ka niyang patayin, wifey, ayus lang ba sa iyo 'yun?" tanong nito, ngumiti lang ako sa kaniya at tumango."Hindi niya ako mapapatay. Mag-iingat ako," nakangiting sagot ko at ginulo buhok niya.----"What the... Heck?" gulat na tanong ni yuhan nang makita kami ni warren na may kasamang batang babae. Nandito nanaman siya sa bahay namin ni warren."I-inilihim mo sa akin na may anak ka na pala?" kunwari'y iiyak na sabi niya. Tinignan ko siya ng masama."Kanina ko lang siya nakita. Bukas ay aayusin ko ang mga bagay na kailangan para mapayagang mag stay sa amin habang 'di pa kami kasal ni Warren," sabi ko. Nakahinga ng maluwag si yuhan at tumango tango."Hey girl, masaya akong makilala ka," nakangiting sabi ni yuhan.Napansin naming nap
"What?" Napatingin ako kay Warren nang marinig ko ang sinabi ni tito."P-papa? But why, why did you suddenly changed your mind?" kinakabahang tanong ni Warren at lumapit kay tito.Nangingilid ang mga luha nito habang nakatingin kay tito, hinawakan ko siya sa kamay."No, wifey, ayoko pumayag! Ikaw lang gusto ko, please wag kang pumayag, wifey!" pagmamakaawa niya. Hindi ko alam ang gagawin. He won't accept this obviously. Masyado siyang n attach sa akin.Pero wala akong nararamdaman para sa kaniya na kagaya ng kagustuhang mapangasawa siya o ano man."W-warren-" hindi ko na natuloy nang yakapin niya ako."Paano na si Rechelle? Pamilya tayo hindi ba?" Natigilan ako sa sinabi niya at napatingin kay Rechelle na tila walang pake sa nangyayari."I'll stay," bulong ko. Agad siyang nakahinga nang maluwag at binawasan ang higpit ng pagkakayakap niya.
"Mag-aaral na ulit ako?" gulat na tanong ni Rechelle."Oo, gusto kong mamuhay ka nang normal na buhay sa ngayon. Kung balak mo pa ring matuto mula sa akin tungkol sa ibang bagay, sabihin mo lang," sabi ko at nguniti ngunit nag iwas lang siya ng tingin."Okay," Bulong niya."Ako maghahatid sundo sa iyo!" masayang presenta ni warren. Halatang halata sa kaniya ang saya mula nang dumating si Rechelle sa buhay namin."Sure!" nakangiting sagot ko.*ring*ring*ring*"Hello? " sagot ko sa tumawag."Handa ka na ba?" tanong ni yuhan, kaya agad akong lumayo mula kila Rechelle at Warren na masayang naghahanda sa pag-aaral ni Rechelle."Kailan na ba?" takang tanong ko."Seryoso kang nakalimutan mo? rechelle naman ilang araw na natin 'tong binabalak," reklamo niya."Binibiro lang kita, relax. May isa pa
"This is," mahinang bulong ko habang nakatingin sa paligid. "A normal room," dugtong ko sa sarili. Parang simpleng sala lamang ang bumungad sa akin wala akong makitang espesyal dito pero may nakita akong malaking picture frame na nakadikit sa dingding. Isang buong maliit na pamilya. Mag-asawa na halatang marangya ang buhay at may batang lalaki at batang babae na nasa gitna nila. Kung titignan mabuti, tila kilala ko na sila. Mga pamilyar na mukha ngunit kahit gaano ko kalikutin ang ala-ala ko, wala akong maalalang taong nakilala kong ganito ang itsura. Medyo sumakit ang ulo ko sa kakaisip kung sino ba sila kaya umupo muna ako sa sofa. Halatang naaalagaan pa ang kwartong ito, sobrang linis. Ni walang alikabok sa paligid. Naaalala ko pa ang sinabi ni Warren na hindi pa siya nakakapunta rito. May tinatago ba siya sa akin? Napayukom ako ng kamao habang iniisip na baka linoloko niya lang ako. Naglibot pa ako at nakakita ng iba pang pictures.
"You guys, ready?" bungad na tanong sa amin ni Yuhan na biglang sumulpot sa kung saan."Yuhan? What are you doing here?" takang tanong ko sa kaniya."Dumaan lang ako para i check kayong dalawa," sagot niya at umupo sa sofa. Uso talaga sa kaniya ang salitang feel at home eh.Napatingin ako kay Rechelle na nakasilip sa pintuan. Ngumiti ako sa kaniya ngunit agad siyang nagtago. Hindi pa rin siya sanay sa akin o kay Warren.Matapos kaming magbihis, paalis na sana kami pero 'di ko mahanap kung nasaan si Rechelle. Para hindi niya maisipang lumayas, kumuha ako ng body guards para bantayan siya. May mga maid naman para alagaan siya sa loob ng bahay."Are you worried?" tanong sa akin ni Warren."Hmm," patangong sagot ko."Don't worry, Rechelle is smart. Hindi siya aalis kasi maraming bad guys sa labas ng bahay." Ngumiti ako sa sinabi