Ethan POV
Hindi din nagtagal ay nakarating na kami sa bahay kaya agad kaming pumasok sa loob ni Agatha. Naabutan namin si Dad at Tita na nakausapo sa sala habang nagkwekwentuhan.
"Nandito na pala kayong dalawa." nakangiting saad ng mama ni Agatha.
Nakita ko naman ang magaling kung kapatid na pababa ng hagdan. "Bakit ang tagal niyo naman yata?" tanong niya sa amin.
"Akala ko ba ay may meeting ka?" balik tanong ko sa kanya.
"Meron nga pero hindi din naman nagtagal." sagot niya sa akin.
Gusto ko siyang suntukin kung wala lang sa harap namin si Dad, maaga naman pala siyang uuwi bakit kailangan niya pa akong utusan na sunduin si Agatha?
Kahit kailan talaga ay wala akong tiwala kay Luke kahit pa sabihin na kapatid ko siya, simula pa lang bata kami ay may ugali na talaga siyang hindi ko nagugustuhan.
Agatha POV
Labis ang takot na naramdaman ko dahil sa nangyari sa amin ni Ethan at nagulat pa ako ng makita kung may baril siya sa kanyang sasakyan. Kahit na masunget siya ay hindi pumasok sa isipan ko na marunong siyang gumamit ng baril.
Mas lalo pa akong kinabahan ng sinabi niyang ako muna ang mag drive ng kotse, hindi ako gano'n ka marunong pero dahil nga sa nangyari ay kailangan kung tatagan ang sarili ko kaysa mamatay kaming dalawa. Hindi ko alam kung sino ang mga taong 'yon at kung ano ang pakay niya sa amin.
Ang akala ko ay wala talagang pakialam sa akin si Ethan dahil sa simula pa lang ay hindi na naging maganda ang pakikitungo nito sa akin at alam kung may galit siya sa akin pero dahil sa nangyari kanina ay nakita ko ang pag aalala sa kanyang mukha.
Sabay sabay kaming kumain ng hapunan at pagkatapos ay dumiretso na ako sa kwarto para makapagpahinga.
Dumiretso ako sa banyo para maligoat makapagbihis. Hindi din naman ako nagtagal dahil nakakaramdam na din ako ng antok. Akmang hihiga na sana ako ng may kumatok sa kwarto ko kaya napatayo ako para buksan ito.
"W-why are you here?" nagtatakang tanong ko ng makita kung si Ethan ang kumakatok.
"I just want to talk to you about what happen earlier." seryosong saad niya at pumasok na sa kwarto.
Sinara ko naman ang pinto at umupo sa kama ko habang siya ay naupo sa upuan malapit sa mini table.
"Ano ba ang gusto mong pag usapan?" tanong ko sa kanya.
"Sinabi ko na kanina siguro naman ay hindi ka bingi diba?" pagsusungit niya.
"Alam ko ang ibig mong sabihin ang tinatanong ko ay kung bakit kailangan pa pag usapan ang bagay na 'yon." irap ko sa kanya.
"Don't tell to anyone about what happen earlier."
"And why?" takang tanong ko sa kanya, hindi ba ay dapat sabihin niya ito sa Dad niya?
"Sunduin mo lang ang sinasabi ko at huwag kana madami pang tanong. Gusto mo bang mag alala ang mama mo kapag nalaman niya ang tungkol sa nangyari kanina?"
Bigla naman ankong natigilan sa kanyang sinabi, tama siya alam kung mag aalala si Mama kapag nalaman niya na muntik na kaming mapahamak kanina. Ayaw ko naman maging pabigat pa sa kanila.
"Okay, hindi na ako magsasalita ng tungkol sa nangyari." pagsuko ko.
"Mabuti naman at nagkakalinawan tayo." pagkasabi niya no'n ay tumayo na siya at naglakad papunta sa pintuan pero bago pa siya tuluyang makalabas aya tinawag ko siya dahiulan para mapatingin siya sa akin.
"What?"
"Gusto ko lang magpasalamat." nahihiyang saad ko.
"Don't mention it. Huwag mong isipin na niligtas kita dahil hindi. Ayaw ko lang mamatay." huling sambit niya bago tuluyang lumabas.
Napabuntong hininga na lang ako, kailan ko kaya siya makakausap ng hindi nagsusunget. Tiningnan ko ang oras at masyadong gabi na kaya nahiga na ako sa kama at natulog.
Ilang beses na akong nagpagulong gulong sa kama ko pero hindi pa din ako dinadalaw ng antok, baka mamaya tanghali na naman ako magigising nito. Hanggang ngayon ay hindi pa din mawala sa isipan ko nangyari kanina, halos himatayin na ako sa kaba at takot. Sino ba naman kasing hindi kung malaman mong may humahabol sa inyo na hindi niyo alam kung sino at mukhang balak pa kayong patayin.
Minsan iniisip ko kung hindi siguro kami lumipat sa bahay ng mga Hernandez ay hindi ako makakaranas ng ganito, pero hindi ko naman kayang tanggalin ang kasiyahan ng mama ko. Sana lang ay hindi ko na maranasan ang bagay na 'yon ulit dahail baka mahimatay na talaga ako ng tuluyan.
Tumayo naman ako at hininaan ang aircon dahil masyadong malakas at nilalamig ako, lumapit din ako sa mesa para inumin ang tubig na nasa baso, nakalimutan ko pala itong inumin kanina dahil na din sa sobrang pag iisip. Pagkatapos ay humiga na ako ulit sa kama at baka sakaling makatulog na ako ng tuluyan.
Agatha POV Nagising ako na tanghali na, mukhang napasarap ang tulog ko. Mabuti na lang at walang pasok ngayong araw dahil paniguradong late ako kapag nagkataon. Bigla kung naalala na may usapan pala kami ng boyfriend ko na magkikita ngayong araw kaya mabilis akong bumangon at naligo. Ng makaayos na ako ay tinawagan ko si Kyhan pero hindi niya ito sinasagot kaya nagtaka ako, imposible naman na nakalimutan niya na may lakad kaming dalawa. Mayamaya pa ay tumunog ang phone ko at nakita kung nagmessage ang boyfriend ko at ang sabi ay sa susunod na lang kami aalis dahil may importante siyang pupuntahan. Wala naman akong nagawa kung hindi ang pumayag at dahil sa nakabihis na ako ay nagpasya na lang akong pumunta sa mall para hindi naman masayang ang pag aayos ko. Habang nag iikot ikot ako sa mall ay hindi sadyang napatingin ako sa dalawang tao na masayang nag uusap. Kilalang kilala ko ang lalaki na kasama ng babae, paanong nandito siya na sinabi niya sa akin
Agatha POV Mabuti na lang at nakinig silang dalawa sa akin, ayaw ko naman na ako ang maging dahilan para magkagulo at isa pa ayaw kung msira ang dinner ng dalawang pamilya dahil lang sa sagutan namin ni Reign. Ang totoo niyan ay gusto kung sabihin kay Kuya Luke ang totoo pero baka hindi lang siya maniwala sa akin. Nagsimula na ang dinner at kahit ayaw ko ay kailangan kung makipagplastikan kay Reign at magpanggap na ngayon lang kami nagkakilala para walang makahalata na may hindi magandang nangyari sa aming dalawa. Mayamaya pa ay nagpaalam muna ako na lalabas para magpahangin pero hindi ko alam kung bakit sumunod sa akin si Ethan, minsan talaga hindi ko maintindihan ang ugali ng lalaking ito. Hindi ko tuloy alam kung ano ang nasa isip niya, kung tanggap niya na ba ako o hindi pa din? Kaya hindi ko siya matawag tawag na kuya palagi dahil nahihiya din ako. "Bakit ka nandito?" tanong ko sa kanya. Kasalukuyan kaming nasa labas ng mansion
Agatha POV Nagising ako dahil sa tumatama ang sikat ng araw sa mukha ko, hindi ko pala naisara ang bintana ko kagabi ng makapasok na ako sa kwarto ko dahil na din siguro sa sobrang antok. Bumaba ako sa kama at saka dumiretso sa banyo para makaligo na muna bago bumaba. Wala ngayon sina Mama dahil umalis sila ni Uncle, hindi ko alam kung saan sila nagpunta baka nagdate ang dalawang ‘yon, samantalang si Kuya Luke ang alam ko ay maagang papasok sa trabaho. Binilisan ko lang ang naging kilos ko dahil gutom na din ako kaya ng makatapis akong magbihis ay bumaba na ako para kumain, ang tahimik ng mansion hindi ko alam kung nasaan ang mga tao ngayon kahit ang mga maids ay wala dito. Pumunta na lang ako sa dining area at nagsimula ng kumain dahil may nakahanda naman na do’n sa lamesa. Nasaan kaya si Kuya Ethan? Umalis din ba siya o tulog pa? Hmp! Bakit ko nga ba hinahanap ang isang ‘yon! Nagpatuloy na lang ako sa pagkain at ng matapos ako ay niligpit ko i
Agatha POV Isang linggo na ang nakalipas ng malaman ko ang ginawa sa akin ni Kyhan, sa totoo lang ay ayaw ko ng maalala ang pangyayari na ‘yon dahil ayaw ko ng masaktan pa. Ayaw ko naman pahirapan pa ang sarili ko dahil magmumukha lang akong talunan sa mata nilang dalawa kapag naging apektado ako. Siguro ay blessing na din na matatawag na nalaman ko ang totoong ugali ng ex boyfriend ko. Basta ako ay masaya para sa mama ko dahil nakita niya na ang lalaking magmamahal sa kanya, ‘yon lang naman ang gusto ko na magkaroon din siya ng sarili niyang kasiyahan dahil na sa tamang edad na naman ako ngayon at sapat na ang ilang taon na ginugol niya para alagaan at palakihin ako. Sa ilang taon na nagdusa ang mama ko sa kamay ng totoo kung tatay dahil sa pagmamahal niya dito kaya kahit na hindi na siya mahal nito at palaging sinasaktan ay hindi niya pa din kayang iwan. Mabuti na lang isang araw ay nagising na si Mama sa katotohanan na hindi na siya kayang ma
Ethan POV Dalawang araw na ang nakalipas ng mangyari sa amin ni Agatha at hanggang ngayon ay hindi ko pa din alam kung sino ang may gawa no'n. Pwede din kasi parte sa business dahil nga isa akong Hernandez at pwede din ang kapatid ko dahil siya lang naman ang pwedeng magkaroon ng motibo na gawin ang bagay na 'yon. Simula ng mga araw na madalas na kaming magkasama at magkausap ni Agatha ay nakakaramdam ako ng kakaib sa kanya at 'yon ang ayaw kung mangyari dahil mali 'yon at isa pa ay may girlfriend na ako at ilang taon na din kami, ayaw kung magkasira kami dahil sa walang kwentang bagay. Nagpasya na lang akong puntahan si Darcey para naman mawala ang iniisip ko tungkol kay Agatha, mali ang magkaroon ng ibang nararamdaman sa kanya. Kinuha ko ang phone ko para sana ipaalam sa girlfriend ko na pupuntahan ko siya pero nagriring lang ito at hindi niy
Ethan POV Nakatuon lang ang atensyon ko sa pagmamaneho, kagagaling ko lang sa kompanya at nasira lang ang hapon ko ng pumunta do'n ang ex-girlfriend ko na mukhang hindi pa malinaw sa kanya na hiwalay na kami. Hindi ba siya nahihiya na mahuli ko sila ng kapatid ko na may ginagawang kababalaghan at sa mismong bahay pa nila? Matapos ng lahat lahat ng ginawa ko para sa kanya sa halos ilang taon na pagiging magkarelasyon namin ay sisirain niya lang at sa taong kinamumuhian ko pa siya pumatol. Hindi ako tanga para mag aksaya ng panahon sa isang babaeng manloloko. Magsama sila! Nasa malalim na pa iisip ako ng tumunog ang phone ko at nakita ko ang pangalan ni Agatha, nagtaka ako kung bakit siya tumatawag. Siya ay anak ng bagong karelasyon ng daddy ko ngayon dahil matagal ng patay ang mom ko. Hindi ko pa naman siya matatawag na step sister dahil hindi pa naman kasal ang parents namin. At dahil alam kung hindi niya ako titigilan kapag hindi ko sinagot ang tawag niya kaya napilitin akong sagu
Ethan POV Mukhang hindi ko na talaga mababago ang isip ni Luke at hindi ko alam ang gagawin ko dahil kitang kita kung nahihirapan na si Dad, may sakit siya sa puso kaya sigurado akong kapag hindi siya nadala sa ospital ay mapapahamak siya. "L-luke son hindi ko alam kung bakit ka nagkakaganyan, hindi naman ako nagkulang sa inyong magkakakapatid at binigay ko ang lahat ng gusto niyo para hindi niyo." mahinang anas ni Dad. "Tinatanong mo kung bakit ako nagkaganito? Iyon ay dahil sayo Dad! Ikaw ang sinisisi ko sa pagkamatay ni Mom dahil kung hindi ka lang naging busy sa negosyo ay sana nalaman mong may sakit siya! Marami ka ngang pera pero hindi mo nagawang iligtas ang buhay ng asawa mo!" puno ng hinanakit na saad ni Luke, hindi ko alam na may tinatagong galit pala siya kay Daddy dahil sa pagkamatay ni Mommy. "Hindi ko alam na ako pala ang sinisisi mo sa pagkawala ng Mommy mo pe
3 years later… Marami ang nagbago sa loob ng tatlo taon na nakalipas, natapos ni Ethan ang pangalawa niyang kurso habang namamahala ng kanilang mga business at ngayon ay isa na siyang ganap na CEO ng Hernandez Company na hanggang ngayon ay nangunguna pa din. Kagaya na lang ng ipinangako niya sa kanyang ama na hindi niya pababayaan ang mga ari-arian nito at sisiguraduhin niyang mananatili ito sa pagiging top. Si Agatha naman ay nakapagtapos na din ng kolehiyo, hindi naging madali sa dalaga ang nangyari at nagkaroon ito ng depresyon, mabuti na lang at gumaling ito. Ng makagraduate ang dalaga ay nagpaalam siya kay Ethan na gusto niyang pumunta sa ibang bansa para do'n magtrabaho, gusto niya kasi tumayo sa kanyang sariling mga paa na hindi nakadepende sa ibang tao. Hindi naman siya pinigilan ng binata at sin