Ch. 135

ATANASHA

Dali-dali akong lumabas ng kwarto at dahan-dahang isinara ang pinto upang makasigurado na hindi ko magigising si Angel. Mabuti na lamang at wala ng ka tao-tao kaya naman nag simula na akong bumaba ng hagdan.

Napabalik ako sa taas ng bigla na lamang may dumaan na isang babae. Isa yata sa mga kasambahay, mukhang antok na antok pa ito at naalimpungatan lang. Nang makaalis na siya ay agad akong nag tungo sa likod ng bahay. Hindi kasi pwedeng dumaan sa main gate dahil paniguradong makikita ako ng guard.

Mayroon kasing maliit na butas sa hardin ng mansion na ito na magdadala sayo papuntang ilog at kapag nakadaan ka tulay ay bubungad na sayo ang kalsada. Nang makarating ako sa tulay ay patakbo ko na itong tinawid at dali-daling binaybay ang madilim na daan.

Wala kasing kailaw ilaw sa daang ito at liwanag lamang ng buwan ang magiging kasama ko sa paglalakad. Mabuti nalang din at dala-dala ko ang phone ko at ginamit ko ito bilang mag silbing flashlight ko.

Wala ng ka tao-tao sa lugar