Ch. 137

Atanasha

Tama nga bang sirain mo ang tiwala sayo ng mga taong nagmamalasakit sayo para lang sa kaisa isang taong minamahal mo?

Narito ako ngayon sa sala at hindi ko na alam kung gaano na ba ako katagal na binubungangaan ni Auntie este Mommy. Hanggang ngayon pa rin talaga ay naninibago pa rin ako sa mga salitang itatawag sa kanila. Para bang nakakailang minsan, "Saan ka ba kasi talaga galing? Pinag alala mo kami, akala namin ay namin ay napahamak ka na." Tanong ni mommy sa akin habang hinahawi ang mga buhok na tumatakip sa mukha ko.

"Sorry po… Hindi ko po sinasadya na pag alalahanin kayo. Nakaramdam lang po kasi ako ng gutom kanina at gustong gusto po kasi talaga ng tiyan ko ng instant noodles… Pampatanggal po sana ng tama ng alak, eh kaso wala naman po tayong ganon dito sa bahay…" Pabulong na sagot ko dahil sa kahihiyan. Hindi ko alam kung maniniwala ba siya sa mga sinasabi ko pero hindi ko naman pwedeng sabihin na nakipag kita ako kay Red.

"Kaya lumabas ka ng bahay?" Kunot noong tan