Huminto lang ako sa tapat ni Kyla at tipid na ngumiti. Marahan kong pinasadahan ang kaniyang suot na damit. Fully covered ang kaniyang itaas na parte dahil nakasuot siya ng itim na t-shirt na may tatak ng pangalan ng bar. Pero bahagya akong napangiwi nang makita ang kaniyang suot pang-ibaba. Nakasuot siya ng pencil-cut skirt na above the knee ang haba. Wala rin siyang suot na stockings kaya naman litaw ang kaputian ng kaniyang binti at ibabang parte ng kaniyang hita.
“Bakit ganyan ang suot mo? Nagbago na ba ang uniform ng mga staff na babae rito?”
Natigilan siya nang marinig ang aking tanong. Bahagya pa siyang nagkamot ng batok bago nagsalita.
“Oo eh. Utos ni Ma’am Diana. Mas maganda raw kasing tingnan kung ganito. May punto naman siya, mas kumportable ang pakiramdam ko ngayon kaysa noong dati nan aka-stockings kami. At least hindi na ako mangangati.” Nakangiting sambit niya.
“Hindi ka nga mangangati, paniguradong mahihipuan ka naman sa suot mo,” saad ko saka umirap.
“Eh yun nga yung goal eh,” pabiro niyang sambit. Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya.
Kilala ko si Kyla, para siyang ako, conservative. Pero ngayon hindi ko na alam. Matagal na siyang nagtatrabaho sa bar na ito. Halos magli-limang taon na rin. 18 years old siya nang magsimula siyang magtrabaho bilang isang janitress. Pero ayon kay Mama, nakikitaan niya raw ito ng husay sa ginagawa kaya naman pinromote niya ito sa pagiging isang waitress. Magmula noon ay nagkaroon na ng maraming costumer ang bar dahil sa kaniya. Marami kasing bumibisita sa kaniya na mga manliligaw dahil talaga namang maganda siya.
“Nagbago ka na talaga,” nailing na sambit ko.
Tumawa naman siya.
“Ganoon talaga, lahat naman nagbabago.”
Nagkibit-balikat lang ako na naglakad palabas. Nang mapadaan ako sa main door ay binati pa ako ng dalawang guard na nakabantay roon.
“Saan ho kayo punta Ma’am Andra? May pasok pa ho kayo?” tanong ni Manong Fred, ang guard na medyo matanda na ang edad.
Umiling naman ako.
“Uwi po muna ako sa bahay, balik nalang po ako ulit dito sa susunod na linggo.”
“Naku, edi mawawalan ng magaling na bartender ang bar ng ilang araw.”
Mahina akong tumawa. Mabait talaga itong si Manong Fred. Isa siya sa mga staff ng main branch ng bar na malapit sa akin dahil para na ring anak ang turing niya sa akin.
“Hindi na naman kayo nagkasundo ni Ma’am Diana ano?”
Hindi ako sumagot sa tanong niya. Ngumiti nalang ako at humugot ng malalim na hininga.
“Naroon naman po si Kier. Kaya niya na po iyon,” saad ko na ang tinutukoy ay ang kaedad kong bartender na lalaki.
Kapag dito ako tumutuloy sa bar, ako na minsan ang tumutulong kay Kier sa pagmi-mix ng mga alak. Bata palang kasi ako ay exposed na ako sa mga iyon. Ang ironic lang dahil kahit sobrang daming alak ko nang alam, hindi pa rin ako nagkakaroon ng pagkakataon na tumikim nito. Hindi dahil sa takot ako sa posibleng maging reaksiyon ni Mama kundi dahil ayoko. Magmula noong bata ako ay sinabi ko na sa aking sarili na hindi ako iinom ng alak.
“Leandra, naku. Salamat naman at naisipan mong umuwi rito.”
Napahinto ako sa paglalakad papasok ng bahay nang makita ko si Yaya Gina na tumatakbo papunta sa akin. Nang makalapit siya ay agad niya akong niyakap nang mahigpit.
“Akala ko ay hindi ka na uuwi rito. Akala ko mas gusto mo nang manatili sa maliit na silid mo roon sa Bar ng Mama mo. Miss na miss na kitang bata ka. Akala ko ay aamagin ako rito sa pamamahay niyo bago mo kita makita.”
Humugot ako ng malalim na hininga. Lumapit ako rito at saglit na yumakap.
“May nangyari ano? Kaya ka umuwi?” Kahit kailan talaga, ang galing niyang manghula. Talagang kilalang-kilala niya na ako.
Tumingin ako sa kaniya at marahang tumango.
“Nagkasagutan po kasi kami ni Mama.”
Nag-aalalang tingin ang ibinigay sa akin ng matanda at marahang hinaplos ang aking balikat.
“Bakit anong nangyari?”
Imbes na sagutin ang tanong niya ay mayroon akong biglang naisip. Biglang nawala sa isip ko ang pinag-awayan namin ni Mama bagkus ay nagbalik sa aking isipan ang nangyari sa pagitan namin ni Karina. I blew a short breath of frustration before I stepped back. Humarap ako nang maayos sa harapan ni Yaya Gina saka umikot.
“Yaya, sagutin mo ako nang diretso ha, mukha ba akong p****k?”
Nagsalubong ang kilay ni Yaya Gina dahil sa tanong ko sa kaniya. Magkahalong gulat at pagkainis ang nakita kong ekspresiyon ng kaniyang mukha.
“Seryoso ka ba sa tanong mong iyan, Leandra?”
Tumango naman ako. Seryoso ako. Gusto ko lang malaman kung anong tingin niya sa akin. Baka tama nga si Karina. Baka mukha nga akong prosti.
“Aysusmaryosep, siyempre hindi. Isa pa, bakit ka naman magmumukhang p****k eh nakapakonserbatibo mo pagdating sa iyong kasuotan palagi. Hindi nga kita nakitang nagsuot ng palda na maikli o damit na revealing.”
Gumaan naman ang aking pakiramdam sa sinabi ni Yaya. Lumapit ako sa kaniya at saka yumakap.
“The best ka talaga, Yaya Gina.”
Marahan naman ako nitong tinapik sa balikat.
“Oh siya, umakyat ka na roon sa kuwarto mo at ipahahatid ko nalang doon ang pagkain mo.”
Kumpara sa kuwarto ko roon sa bar, mas malaki ang kuwarto ko rito sa bahay namin. Malaki din naman kasi ang bahay namin dito sa Makati pero wala nang nakatira dahil si Mama ay sa condo niya sa QC umuuwi, samantalang ako ay palaging sa bar natutulog. Halos gawin ko na ngang bahay iyon dahil naroon ako palagi.
Puro mga helpers na lang ang nakatira rito. Nakakatuwa dahil talagang pinananatili nila ang kalinisan ng buong bahay kahit na wala kami ni Mama. Wala rin akong reklamo sa mga ito dahil lahat sila ay mababait.
Pagpasok ko sa loob ng kuwarto ko ay naamoy ko agad ang pamilyar na amoy ng aking mga scented candles. Alam kong matagal ko nang hindi sinisindihan ang mga iyon pero humahalimuyak pa rin ang bango nito sa buong kuwarto ko.
Dumiretso ako sa aking study table na walang bahid ng alikabok. Inilapag ko roon ang aking bag. Isa-isa ko ring chineck ang aking reminder’s notebook. Nang makita kong may plates akong kailangang gawin ay agad akong naligo at nagbihis ng kulay puti na loose shirt at denim na tokong na umaabot ang haba hanggang sa aking tuhod. Nang makapag-ayos na ako ay agad kong kinuha ang aking wallet at saka bumaba.
Agad kong hinanap si Yaya Gina para magpaalam dito. Lagi namang ganoon. Hindi ako puwedeng umalis ng bahay nang hindi nagpapaalam sa kaniya.
“Siguraduhin mong babalik ka nang maaga ha.”
Ngumiti naman ako sa kaniya at tumango. Kailangan ko lang namang pumunta ng bookstore para mamili ng mga kailangan ko sa paggawa nga aking plates dahil obviously, wala akong gamit sa bahay. Isa pa, huling plates na rin naman itong gagawin ko dahil magmula sa susunod na linggo ay wala na kaming ibang gagawin kundi ang mag-practice para sa nalalapit na graduation.
Dahil nasa tamang edad na ako at mayroon na rin akong lisensiya para mag-drive, kinuha ko ang susi ng Nissan Versa sedan na naka-parada sa garahe. Pinagbuksan naman ako ng dalawang helper ng gate.
Hindi naman traffic sa mga oras na ito kaya madali akong nakarating sa mall. Pagpasok ko ay agad akong dumiretso sa bookstore at binili ang lahat ng mga kailangan ko para sa plates. Pagkatapos kong magbayad ay bumalik na rin ako agad sa sasakyan.
Nang pauwi na ako ay doon na ako inabutan ng malalang traffic. Sinubukan kong aliwin ang aking sarili habang nasa loob ako ng sasakyan sa pamamagitan ng pagpapatugtog ng music pero hindi effective ang ganoon sa akin. Bigla namang sumagi sa aking isipan ang tungkol sa nangyari sa akin sa school kanina. At habang patuloy ang pagtakbo nito sa aking isipan ay patuloy lang akong naiinis. Sa hindi kalayuan ay mayroon akong nakita bukas na high-end bar. Hindi ko alam kung anong pumasok sa aking isipan at nagdesisyon akong magtungo roon. Pagkaparada ko sa parking area nito ay agad akong lumabas dala ang aking wallet at ang susi ng sasakyan.
Nang nasa entrance na ako ay agad na humarang ang isang guard sa akin.
“Bawal po ang minor dito, Miss.”
Marahan akong tumawa sa guwardiya. Kinuha ko ang wallet ko sa aking bulsa at ipinakita ang aking school ID. Tila hindi pa ito kumbinsido na 21 years old na ako. Pinagmasdan pa ako nito mula ulo hanggang paa.
“Sigurado ka bang hindi ka naliligaw, Miss?”
Napatingin ako sa aking damit.
“Bakit? Dahil ba sa suot ko? Iinom lang naman ako Manong, hindi maghahanap ng lalaki na iuuwi,” inis na sabi ko bago dire-diretsong pumasok sa loob.
Gaya ng aking inaasahan, dahil high-end bar ito, lahat ng pumupunta ay mga mayayaman at iyong mga negosyante. Mapapansin agad iyon sa kanilang mga kasuotan. Sa paligid ay mayroon ding mga babae na naglilibot sa kung saan-saan, umaasang may mahahanap silang lalaki na papatol sa kanila. I’ve known about that since then dahil tinuro iyon sa akin ni Mama.
Walang gaanong tao sa front bar kaya doon ako dumiretso. Kumunot ang noo sa akin ng lalaking bartender nang makita ako nito na umupo sa upuan malapit sa kaniya.
“One glass of whiskey, please.”
Noong una ay nag-aalangan pa ito kung bibigyan ako nito ng alak. Wala akong nagawa kundi ipakita ang ID ko rito.
“Pasensiya na, Ma’am. Akala ko po kasi ay minor po kayo.”
Sa totoo lang, hindi ko alam kung dapat kong ikatuwa kapag sinasabi nilang mukha akong minor. Matangkad naman ako kaya sigurado akong hindi height ang kanilang basehan.
“Huwag niyo pong masamain Ma’am ah. Baby-faced po kasi kayo kaya ganoon,” saad nito saka inabot sa akin ang inorder kong alak.
Dire-diretso kong ininom iyon. Ang akala ko ay hindi ako tatablan ng pait niyon, pero nagkamali ako. Damang-dama ko ang pagguhit nito sa aking lalamunan. Narinig ko ang mahinang pagtawa ng bartender.
“First time mo, Ma’am?”
Tumango nalang ako bilang sagot. Pinalipas ko muna sandali ang ilang minuto bago ako umorder ulit ng dalawa pang baso. Habang patagal nang patagal ay parami nang parami ang costumer ng bar. At dahil napaparami na rin ako ng naiinom unti-unti na rin akong nakakaramdam ng pagkahilo. That’s when I know that I have to stop. Isa sa mga bagay na kinatatakutan ko ay ang maaksidente habang nagmamaneho ako ng sasakyan.
Humingi agad ako ng bill sa bartender at binayaran iyon agad. Dahil nahihilo ay kailangan kong magdahan-dahan sa paglalakad. Ang kaso, may biglang sumagi sa akin kaya naman agad akong nabuwal sa aking kinatatayuan. Ang akala ko ay sa sahig ako babagsak, pero nagulat ako nang maramdaman kong napaupo ako sa hita ng isang lalaki na nakaupo sa sofa.
Naramdaman ko agad ang paghawak nito sa aking beywang para maalalayan ako.
“Oh my gosh, Jacob! There’s a kid on your lap,” narinig kong saad ng isa sa mga lalaki habang tumatawa ito. So, Jacob pala ang lalaking pinaglandingan ko. Sinubukan kong ilapit ang aking mukha sa kaniya para makita ko ang hitsura nito pero blurry image lang ang aking nakikita. Pero sigurado akong guwapo ito at mabango pa.
“S-sorry, hindi ko sinasadya,” pabulong kong sambit sa lalaki.
Hindi naman ito sumagot. Sinubukan kong tumayo pero bumagsak akong muli sa kaniya. I heard him grunt kaya naman muli akong humingi nang pasensiya.
Ang mga kasama niya naman ay panay lang ang tawa at pang-aasar sa kaniya.
“Kawawang bata, mukhang unang beses niyang uminom,” dinig kong sambit ng isa.
Muli akong tumayo at sa pagkakataong iyon ay nagawa ko na. Pero nahihilo pa rin ako lalo na kapag nakikita ko ang mga neon lights sa paligid. Sa tuwing naririnig kong tinatawag akong bata hindi ko maiwasang magpanting ang tainga ko.
“Hindi ako bata, okay. 21 na ako. Legal na ang edad ko. Why does everyone call me a kid?” inis na reklamo ko sa mga ito.
“Because you are a kid,” saad ng lalaking sumalo sa akin kanina na nagngangalang Jacob.
Tumaas ang kilay ko sa kaniya.
“Really?”
Tumango naman siya.
“Then I’ll show you that I’m not,” saad ko saka mabilis na yumuko at hinawakan ang kaniyang magkabilang kuwelyo at hinalikan siya sa labi.
Napuno ng hiyawan ang paligid nang halikan ko ang lalaking sumalo sa akin kanina. Karamihan sa mga nag-iingay ay mga kasama nito. Tila nabigla ito sa aking ginawa kaya hindi ito nakagalaw nang maglapat ang aming labi. Nang ma-realize ko kung anong ginagawa ko ay agad akong lumayo sa kaniya saka mabilis na naglakad palayo rito. Kahit nahihilo ay nagmadali ako sa paglalakad para makalabas na ng bar na iyon. Nang makarating ako sa parking area ay sinampal ko nang paulit-ulit ang aking pisngi. Anong naisip ko kung bakit ko ginawa ang bagay na iyon? Parang gusto ko tuloy sabunutan ang aking sarili sa nangyari. “Arghhhh!” Inis na nagpapadyak ako at nagmadaling hinanap ang aking sasakyan. Mabuti nalang at nasa bulsa ko ang wallet ko at susi ng sasakyan. Kung hindi, paniguradong mayayari ako kay Mama pati na rin kay Yaya Gina. “Nakita niyo ho ba yung babaeng lumabas ng bar?” Nang marinig ko ang boses nung Jacob ay agad akong yumuko para magtago sa mga nakaparadang kotse. “Ah yung magand
Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung dahil sa mga magnanakaw na ito o dahil sa lalaking nakatayo sa harapan ko. He was holding one of my wrists. Mahigpit ang kaniyang pagkakahawak na tila ba ayaw niya akong bitawan. He was looking directly in my face. Ramdam kong pinagmamasdan niyang mabuti ang aking mukha. Sa kaniyang tingin ay wari ba’y inaaral niyang mabuti ang bawat anggulo nito. “Ano? Hindi mo ba hahalikan ang asawa mo? Magtititigan lang ba kayo riyan dalawa?” Nakagat ko ang aking ibabang labi nang marinig ang sinabi ng lalaki. Napaigtad ako nang itutok nito ang baril sa aking likuran. “Mukhang hindi naman sila mag-asawa p’re,” sabat naman ng isa. “Kung ganoon, imbes na itong lalaki ang gawin nating hostage, bakit ‘di nalang si Miss Ganda?” Akmang hahawakan na sana ng lalaki ang aking kamay nang bigla akong hinila ng lalaking kaharap ko palapit sa kaniya. Nahigit ko naman ang aking hininga nang makita kong sobrang lapit na ng aming mukha sa isa’t isa. Mayama
Sa buong buhay ko, hindi ko pinangarap na madamay sa ganitong gulo. Gusto ko lang naman ng isang tahimik na buhay. At ang orihinal ko na plano ay mag-deposit lang ng pera sa bangkong ito. Kung minamalas nga naman ako at ganito pa ang mararanasan ko sa araw na ito. At ang malala pa, kasama ko pa ang lalaking ito—si Jacob Castillo na walang ginawa kundi asarin ako. Buti sana kung iyon lang. Dalawang beses din akong n*******n ng mokong na ‘to. Well, technically isang beses lang. Kasi yung pangalawa, ako na ang h*****k sa kaniya. Ah basta! Nakakairita siya. Maling desisyon talaga ang pagpunta ko rito. Sana sa ibang branch nalang ako nagpunta, edi sana ligtas ako at wala akong kasamang asungot ngayon. “Nilalamig ka ba?” Nahimigan ko ang pag-aalala sa boses niya nang tanungin niya ako. Napansin yata niyang kanina pa ako nakayakap sa aking sarili. Kung bakit ba naman kasi napakatagal ng negosasyon ng mga robber na ito sa mga police. Ang daming hinihiling. Hindi ko tuloy maiwasang maawa roo
Dahil sa mga titig niya ay naging mabigat ang sunod-sunod kong paghinga. Umiwas ako nang tingin dahil pakiramdam ko ay napapaso ako sa bawat pagtama ng kaniyang tingin sa iba’t-ibang parte ng katawan ko.“Matagal kong hinintay ang pagkakataong makita ka ulit. Damn, I even waited for you to graduate.”Napakurap-kurap ako ng aking mga mata nang marinig ang sinabi niya.“Sinadya mo bang hindi magpakita sa akin dahil hinihintay mo akong gumraduate?” curious na tanong ko.Tumango naman siya.“Yes, I did that.”“Why?”Heto na naman ako, palagi nalang gustong malaman ang iniisip ng ibang tao. Palaging curious. Kaya palaging nasasaktan.“Hindi pa ba obvious? Intresado ako sa’yo. Gusto kita. At alam kong gusto mo rin ako, Leandra.”Yumuko ako sandali para humugot ng lakas ng loob bago muling tumingin sa kaniya.“Eh ano naman kung gusto kita? May magbabago ba? For sure hindi lang naman ako ang babaeng gusto mo? At sigurado rin ako na kaya ka nandito ay dahil alam mo na ang background ko. Kaya s
Dahil sa napagkasunduan na plano ni Mama at Jacob para sa itatayo nilang bar sa Siargao, lahat ng plano ko sa buhay ko para sa mga susunod na buwan ay hindi na matutuloy. May parte sa isipan ko ang nagrereklamo, pero sa tingin ko naman ay mas mabuti na ito. Hindi naman siguro aabutin ng kalahating taon ang pagpapatayo ng building sa Siargao. Sigurado rin akong hindi maso-short sa budget dahil bilyonaryo ang makakasama ko roon. Like my mom said, Jacob Xavier Abad Castillo is a freakin’ billionaire. “Sigurado ka bang sasama ka sa business partner ng Mama mo? Kilala mo ba ang Mr. Castillo na tinutukoy mo?” tanong ni Yaya Gina. Tumango naman ako. “Opo. Kilala ko naman. Saka, sigurado naman akong mags-stick siya sa pangako niya kay Mama na iingatan niya ako.” Nang tumahimik si Yaya ay saka ko siya nilingon. Kitang-kita ko na titig na titig siya sa akin. “Baka naman kung ano ang gawin ng lalaking iyon sa iyo. Baka may gusto sa’yo ang lalaking iyon.” Huminto ako sa pagtutupi ng ilang d
“Kung ‘di mo sasabihin kung saan tayo pupunta, edi hindi nalang ako sasama,” pagtataray ko sa kaniya. Hawak niya ako sa aking palapulsuhan habang palabas kami ng mall. Hindi ko na nga nabili ang mga dapat ay bibil’hin ko dahil nagmamadali siya.“Come on, Leandra. Huwag ka nang makulit diyan. Malalaman mo rin naman pagkarating natin sa condo ko.”Napahinto ako sa paglalakad. Nanlaki rin ang aking mga mata sa sinabi niya.“Sa condo mo? Hoy, Mr. Castillo. Anong tingin mo sa akin? Pick-up girl? Ang tingin mo ba sa akin ay sumasama nang basta-basta lang?”Hindi ko napigilang matawa. Mabilis kong binawi ang kamay ko sa kaniya. Bumuntong-hininga naman siya. Halatang nauubusan na siya ng pasensiya.“Can you just come with me? I promise not to take advantage of you. Nagkataon lang na nasa condo ko yung ipapakita ko. My secretary brought the papers there and the designs are also there.”Kumunot ang noo ko.“Papers? What papers?”Napatingala siya at pumikit. “Leandra, please lang. Can we just go
“Ganito ba ka talaga sa mga babae?” Hindi ko napigilang magtanong habang nasa kusina kami. Sinabi niya kasing bago ako umalis ay dapat kumain ako. Him, being superior all the time, didn’t allow me to leave his place. Kanina pa kating-kati ang paa ko at kanina pa rin ako mapakali. Pakiramdam ko hindi ako safe rito. Una, dahil nahihirapan akong magtiwala kay Jacob. Pangalawa, dahil wala rin akong tiwala sa sarili ko. I’m always losing my control whenever I’m with him.Ngayon, nandito kami sa kusina dahil pinaglulutuan niya ako ng pagkain. Ilang beses ko ring sinabi na hindi naman ako gutom, pero ayun, mapilit talaga siya. Kaya nandito lang ako, walang ganang nakatunganga sa lamesa habang paminsan-minsang lumilingon sa kaniya. He’s still wearing his white shirt and shorts with above the knee length.Pagkatapos niyang tingnang mabuti ang niluluto niya ay inilapag niya ang sandok na ginamit sa isang plate na nasa gilid ng stove.“What’s that again? Sorry, I had to focus on cooking. Baka ma
Halos thirty minutes din ang hinintay ko bago lumabas si Kyla at Felix sa staff room. Nakayuko lang si Felix habang si Kyla naman ay tila wala nang hiya sa katawan at taas-noo pang naglalakad at nakangiting lumapit sa akin.“Hello, Miss Andra. Nag-enjoy ka ba sa live show na nakita mo kanina?” tanong niya sabay kindat sa akin. Dahil malapit siya sa akin ay nagawa kong hilahin ang buhok niya.“Ouch!” “What do you think you’re doing? Grabe ka, Ky. Sa dinami-rami ng lugar na puwede kayong mag-sex, doon pa talaga sa staff room? Hindi pa kayo nag-lock ng pinto. Paano kung ibang tao ang nakakita sa inyo?” Nanggigigil ako sa kaniya. Hindi man lang siya nag-iingat.“Gusto ko nga iyon, may thrill.”Tumawa pa siya at umikot para makapasok sa station kung saan naroon ang mga alak.“Kailangan ko lang naman mag-destress. My gosh, I’m so stressed in the past weeks. Ang hirap kaya pagsabayin ang pag-aaral at pagta-trabaho sa bar.”Nginisihan ko siya.“Tapos nagawa mo pang makipag-sex sa waite