"Mama, gising na!"
Nagising ako hindi dahil sa pagyugyog sa akin ni Jamie, kundi sa napakatinis nitong boses. Para bang laging naghahanap ng away.
"I'm awake na, baby." sabi ko at niyakap siya. Narinig ko naman ang hagikhik niya.
Nakakatuwa na mas nauuna pa siyang nagising kaysa sa akin. Pwede ko na siya gawing human alarm clock.
"Mama, can we go and visit lola? I miss her na." I saw her pouted her cute lips kaya natawa nalang ako at tumango sa kanya. Hindi ko kayang tiisin ang chikiting na 'to.
"If that's what you want, baby. Sige mamaya after ko mag study, susunduin kita kay Tita Lezzie and then we'll go and visit your lola, okay?"
Nakita ko na nagliwanang kaagad ang mukha ng anak ko.
"Yehey! Thank you, mama! I love you!"
Pumalakpak pa si Jamie at pinugpog ako ng halik. Ganito yung mga pagkakataon na ayoko nang bumangon at gusto ko nalang makasama ang anak ko.
"I love you, too, baby. Always remember that, okay?"
Tumango si Jamie and hinalikan siya sa labi. "Mama, anong oras mo ako susunduin kina tita?"
"Basta after ko magpunta sa school, punta na kaagad tayo dun, okay?" she gives me two thumbs up as a response.
Binuhat ko si Jamie at dinala sa kusina. Habang nasa upuan siya ay inumpisahan ko nang lutuin ang almusal namin.
Nagluto ako ng itlog at pati na rin hotdog. Madalang ko lang itong lutuin dahil ayokong masanay si Jamie. Hanggang posible ay paiba-iba pa rin ang pagkain na ihahain sa kanya.
Isinangag ko nalang ang natirang pagkain kagabi. She likes fried rice more than the plain rice when it comes to breakfast.
"Ma, don't forget my milk, okay?" sigaw nito sa matinis na boses.
"Yes, baby!" sigaw ko pabalik. Isinalin ko na sa malaking pinggan ang mga nailuto at inihain ko na sa kanya.
Nang nasa lamesa ay bigla na lamang natahimik si Jamie na para bang may gustong sabihin sa akin at nahihiya. Nakatungo ito at pabaling baling ng tingin sa akin at sa pagkain.
"May problema ka ba, baby?"
"Uhm alam ko po na madalas ko na tinatanong pero mama, when can I meet my papa?" parang ako ang nasasaktan kapag nakikita ko na naluluha ang aking anak.
"Sinabi ko na sa'yo diba? Your papa is busy. Meron siyang inaasikaso sa ibang lugar kaya hindi siya nakakauwi."
Hindi ko alam kung paano kong sasabihin at ipapaliwanag sa kanya ang mga nangyari. Alam kong hindi niya maiintindihan dahil masyado pa siyang bata pero hindi ko maiwasang masaktan kapag hindi ko masabi sa kanya ang katotohanan.
"Pero, kailan po matatapos yung work niya? Wala po siyang breaktime, mama? Kahit sa tawag gusto ko siya makausap. Bawal po ba 'yun sa trabaho niya?" sunod-sunod na tanong ni Jamie.
Hindi ko na mapigilan na maiyak. My baby doesn't deserve this. Ayokong nakikita na nasasaktan siya dahil sa mga nangyayari.
"I'm sorry, baby. I'm sorry" wala akong nagawa kundi yakapin ang anak ko.
"Why are you crying, mama? Sorry kasi nagtanong pa ako ulit. Hindi na ulit, mama. Sorry."
Hinawakan ko ang mukha niya at tinuyo ang pisngi. "Wala kang kasalanan, okay? Promise, one day maipapakilala na kita sa Papa mo. Pangako ko 'yan."
"Promise?" Inilahad pa ni Jamie ang hinliit niya para sa pinky promise na kaagad ko namang tinugon.
"Promise"
Pagkatapos kumain ay inihatid ko na kaagad si Jamie sa kapatid ko na si Lezzie. Sa kanya ko madalas iwan ang anak ko kapag nag-aaral ako.
"Sunduin kita later tapos dadalaw tayo kina lola."
"Ingat ka, mommy! Study well and I love you" nag flying kiss pa si Jamie sa akin. Kumaway ako sa kanya at sumakay na ng tricycle. Malapit lang naman ang school sa tinutuluyan namin at ng kapatid ko.
Pagdating ko sa school ay parang may kung anong kaguluhan ang nagaganap. Magtatanong palang sana ako sa kaklase ko nang biglang sumulpot si Allison at ikinawit ang braso sa kanya.
"Punta tayo sa gym! May nagaganap daw na food expo ngayon. Biglaan kaya wala tayong class sa unang tatlong subject dahil kailangan sa gym ang mga prof." hindi pa ako sumasagot ay hinila na niya 'ko.
Habang naglalakad ay naririnig ko ang mga hagikhikan ng mga kababaihan. Mayroon pa silang sinasabi na gwapo raw ang chef na namumuno sa food expo.
Sobrang ingay sa loob ng gym na karamihan ay mga babae lang na nagkakagulo at kanya kanyang pagpapa cute.
Hindi ko pa nakikita ang itsura ng chef dahil nakatalikod ito pero sa tindig palang ng katawan ay naiintindihan ko na kung bakit nagtitilian ang mga babae rito.
Parang tumigil ang mundo ko at nanlamig ang buong katawan ko nang makita kung sino ang chef na pinagkakaguluhan nila.
Anthony Villacorta. Ang papa ni Jamie.
Parang mas nagloloko pa ang tadhana dahil tumingin din ito sa akin at nakita ko rin ang pagkabigla sa mukha niya na biglang napalitan ng galit.
Nakatiim ang bagang na tumakbo ito papalapit sa akin. Hindi ko magawang umalis dahil parang napako ako sa kinatatayuan ko.
Nang nakatayo na ito sa harap ko ay hindi ko inaasahan ang sinabi niya.
"You can stop hiding now, Hydra. Stop running away with my daughter."
"Papasok ka na ba ngayong semester?"Busy ako sa paglalagay ng leche flan at putong puti sa styro nang marinig ko ang tanong ni nanay sa akin. Nakaupo nalang ito at namamahinga pagkatapos lutuin ang mga paninda."Nay, wala pa po tayong ipon. Diba sabi ko, mag-aaral naman po ako kapag naka luwag-luwag na." I looked at her and smile."Pasensya ka na at hindi sapat ang kinikita natin sa pagtitinda para makapag-aral ka sa kolehiyo." nahimigan ko agad ang malungkot niyang boses.Palagi na lang siya nag so-so
WARNING: CONTAINS MATURE CONTENTS, SCENES AND EFFECTS."Hi, baby" dinig kong may nagsalita pero bago komaibukasang aking mga mata ay mayumatakena sa labi ko.Nagulat ako at gusto ko siyangitulakpero hindi ko magawa,bagkusay pareho pa namingdiniinanang halik namin saisa't-isa.Nakakaliyoang pakiramdam, masarap at parang nasa ibangdemensyonako ng mundo.
Dalawang linggo na at hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung sino ang nag text sa akin bago ako matulog. Bukod doon ay hindi ko rin maintindihan ang ibig niyang sabihin.Is that some sort of prank? Or is that a threat? Pero anong banta kung sakali? Wala naman akong nakaka-away sa pagkaka-alala ko."Good morning, ate!" bati sa akin ni Lezzie. Ginising na niya ako kanina para magkasabay na kaming tatlo kumain. Pero hindi kaagad ako bumaba dahil sa mga iniisip kaya't binalikan niya ako sa kwarto."Good morning! Eto na bababa na 'ko." tumango nalang siya at umalis na.
Kinabahan ako sa magiging reaksyon niya. Matapos kong umamin ay nakatingin lang siya sa akin at tahimik na umiiyak."Paano..." itinigil niya ang pagsasalita niya. Hinawakan niya ako sa mukha at tinuyo ang mga luha ko."Paano ang pangarap mo?" mahinahon niyang tanong. Lumukob ang kung anong pakiramdam sa akin.Bakit hanggang ngayon, kapakanan ko ang iniisip niya? I'm expecting her to get mad at me. Kasi masasayang ang hirap niya sa pagtitinda at paglalako.Hindi ko manlang siya makakitaan ng galit. Ibang
"Sino ang tatay niyan?" tanong sa akin ni Trix.Sinabi ko na rin sa kanya ang balita. Noong una ay gulat na gulat pa 'yan at akala ay prank lang yung sinasabi ko pero noong ipakita ko yung resulta nung nagpunta ako sa ospital ay doon lang siya naniwala."Anthony Villacorta.""Wait!" nakita kong nanlaki ang mata niya at tinakpan pa ang labi. "You mean the hot bachelor chef? Anthony Jimuen Villacorta?"Tumango ako. Ako lang yata ang napag-iiwanan sa balita. Kung hindi pa nangyari sa akin ito ay hindi ko p
Hindi ako nakasagot. Akala ko naman ay napag-usapan na nila ang pagpunta namin dito. Napatingin ako kay nanay at nakita kong nakatungo siya. Malamang ay narinig niya ang sinabi ni Anthony."Anthony! Show some respect!" pagsaway ni Tita Felicia sa anak niya. Ngayon palang ay nakikita ko na na hindi magiging madali ang paninirahan namin sa bahay na ito."Yaya Marie, pakihatid ang mga bisita sa kwarto nila." lumapit ang isang kasambahay sa akin at kinuha ang bitbit kong maliit na bag.Narinig kong nagdabog si Anthony at umakyat sa taas na panigurado ay papunta ng kwarto niya. Feeling ko talaga hindi kami welcome sa
Buong akala ko talaga ay hindi siya sasama. Sabi niya kasi kahapon ay busy siya kaya hindi na ako nagpumilit na sumama pa siya.Gusto kong sabihin na marupok siya kaso baka sa sobrang seryoso niya, magalit pa siya sa 'kin. Feeling ko lahat ng sabihin ko, may side comments siya."Akala ko may lakad ka?""Meron nga. Sasamahan kita magpa check-up. Bakit, ayaw mo ba?"Napaka sungit talaga."Uh, hindi naman."
Ilang araw ko hinintay kung kailan ako yayayain ni Anthony para makapunta at makita ko si Clint pero hindi na yata matutuloy.Nakaka disappoint kasi bukod sa nangako siya ay kung sino-sinong babae pa ang nakikita ko na kasama niya. Tsk wala siyang isang salita. Dapat sa kanya pinapa shoot to kill."Sana hindi mo mamana ugali niya, baby," sabi ko habang hinihimas ang tiyan ko. Hindi ako makapag hintay na sumagot siya sa pamamagitan ng pagsipa."Sinong tinutukoy mo?" muntik na akong malaglag sa kinauupuan ko nang marinig ang boses ni Anthony.