"Sage," mahinang bigkas ko matapos tuldukan ang pangalan ko sa natapos na pinta.
Hindi ko maiwasan ang ngumiti sa bungkos ng puting bulaklak na nakapinta sa canvas.
Someday, on my wedding day, I'm going to hold this bouquet of white roses with an attached peach color.
Mas lumawak ang ngiti ko sa naisip. Nilingon ko pa ang naipinta ko ring off-shoulder wedding gown, maging ang puting sandalyas na may ginto.
"Good job, Sage," mayabang kong papuri sa sarili bago tinakbo ang bintana at sinilip doon si Andres na nagbubunot ng damo.
Napanguso ako at pinagmasdan kung paano siya mabilad sa araw. At kahit malayo, kabisado ko kung paano tumulo ang pawis niya sa noo papunta sa kanyang leeg.
Sumilay ang ngisi sa labi ko sa imaheng nabubuo sa isipan ngunit kusa ring umawang ang aking mga labi nang makita ang abuhing montero sport na pumasok sa puti at matayog naming gate.
Napalunok ako at hindi malaman kung bakit bigla na lamang akong kinabahan. Napatago pa ako sa kurtina nang makita ang paglabas ni Attorney Santiago.
Nawala na sa isip ko ang pawis ni Andres at basta na lang hinubad ang apron kong napuno ng pintura. Mabilis rin akong naghugas ng kamay at naghilamos ng mukha sa banyo. Sakto lang sa pagpasok ni Yaya Nenita.
"Ma'am Sage, pinapatawag po kayo ng Mommy at Daddy ninyo."
Napapikit ako at mas lalong kinabahan. Nanginginig pa ang kamay ko nang suklayin ang lagpas balikat kong buhok.
Pinahiran ko nang rosas na lipstick ang labi ko bago bumaba. Mabibigat ang bawat hakbang ko at hindi matigil sa pagkabog ang puso ko.
"This is the most applicable way, Misis Selma. Isa pa, nasa tamang edad na rin si Sage, graduate na rin. Mahirap ipanalo ang kaso ninyo lalo na't may ebidensya pero kung papakiusapan si Attorney Carancho, possibleng maging malaya pa kayo."
Nangunot ang noo ko at hindi masundan ang usapan nila. Mahina pa iyon at hindi klaro sa tainga ko.
"Hindi ba pwedeng bayaran na lang? You know Sage, she will not easily agree with this. Baka pwedeng bayaran na lang ang abogado?" boses iyon ni Mommy.
"You do know that Attorney Carancho is a big fish as well. He doesn't get lured by money. This is what he wants. Let him marry your daughter in exchange for your freedom. Hindi kayo makukulong, pero hayaan niyo siyang pakasalan ang Unica Hija ninyo."
Nagpantig ang tainga ko roon lalo na sa protesta ni Mommy. Napabilis ang punta ko sa sala at kunot-noong hinarap si Attorney Santiago.
"What did you mean, Attorney? Bakit makukulong si Mommy at Daddy?"
Hindi ko maiwasan ang hindi kabahan. Sa tanang buhay ko ay mahigpit sila Mommy kaya't impossibleng gumawa sila ng krimen.
"Miss Sage, your parents-"
"Don't, Attorney. Hindi na importanteng malaman pa ni Sage."
"Dad! Your life is at risk, and yet you don't want me to meddle with this? Kaya ko naman po sigurong tumulong."
Tumalim man ang tingin ni Daddy ay hindi ako nagpatinag. Binalingan ko si Attorney, hinihintay ang sagot niya.
"As I was saying, your parents were accused of the murder of Amelia and Herman. And now, their son, Daxton Sullivan, has filed a case against your parents."
My lips parted and I had a hard time processing the information. Kailan pa naging mamamatay tao ang mga magulang ko? Ngayon lang?
"Attorney, I think you are wrong-"
"Don't worry, Miss Sage. Pwede pa nating pigilan ang kaso kung papayag kang pakasalan ang abogado ng kabilang kampo."
"Huh? Marriage? I am not for sale-"
"You can decline, but that would only mean your parents would go behind bars. And if ever you'll agree, hindi ka naman lugi, Hija. Isang Delton Carancho naman ang pakakasalan mo."
Binuksan nito ang hawak na case at kinuha mula roon ang isang buong photo paper at nilapag sa mesa.
Dumako roon ang tingin ko at halos matulala sa larawan ng lalaki.
This is Delton Carancho?
He has those very dark eyes, a dramatic nose, and those one-line lips that look so ravishing and scrumptious. Even his back-combed jet black hair is sinfully appealing.
Wala sa loob na napahawak ako sa short ko sa takot na mahulog iyon. Hindi na masama, baka makalaya na ako at makapunta sa lahat ng art exhibit kapag nagpakasal ako.
"Sage, think about it thoroughly. We need your help, Anak. Papaano na lang ang mga amiga ko kung makukulong ako? My gosh! There's no sossy chitchat inside the jail," bigkas ng Mommy niya na kanyang kinakurap.
Doon lang siya natauhan.
"Mommy, did you really k-illed them?"
"Of course not, Sage! Hindi namin magagawa ng Daddy mo iyon. Kaya lang magaling ang abogadong iyan at baka baliktarin kami sa korte. This is the safest solution we can consider, and I hope you'll help us with this."
Tinikom ko ang mga labi at ayaw na lamang magsalita. Kunot-noo ko pang kinuha ang photo paper sa mesa bago muling umakyat sa itaas.
Kung sa itsura ay oo na ako agad sa kasal, pero kung sa ugali, duda na ako sa mga gwapo. Kung si Andres nga hindi mapansin ang katiting kong paghanga sa kanya, ito pa kayang Attorney na tila galing sa Mount Olympus?
And yeah, it just took me a few minutes to delve into the internet and search for his name. At halos malula ako sa dami ng resulta. Walang background niya bukod sa abogado siya. Ang marami lang ay ang picture niya sa bawat babae.
Is this the man whom they want me to marry? A man who doesn't mind if a girl is lurking around him? May nakita pa nga akong nakahaplos sa dibdib niya kaya't mas lalong tumindi ang disgusto ko sa kanya.
And my hate for him leads me to paint his face. Magdamag ko iyong ginuhit at pininturaan. Balak ko rin iyong sunugin kinabukasan ngunit imbis na posporo ang kunin ko ay puting kumot ang nahablot ko. Nangingisi ko pang tinakluban ang canvas.
"R.I.P, Delton, because you'll be single no more. Say bye bye to your bachelor title."
I've realized he could be a way to escape this princess life. Ang offer lang ay kasal, hindi naman kasali ang pagsasama.
That morning, I already planned to marry him and escape. It's a dream come true to be able to live in the middle of nowhere and earn my own money. I'm going to sell my artwork and put on an exhibition.
Malawak ang ngisi kong tinakbo ang sala nang umaga ngunit kusa ring huminto ang mga paa ko nang magtama ang tingin namin ng lalaking kagabi lang ay pininta ko.
He's there, sitting and leaning against the backrest of the sofa, as if he owned the freaking mansion. Kumibot pa ang labi nito at sinuyod ako ng tingin. Ngayon hindi ko na alam ang sasabihin, at pakiramdam ko gusto ko na lang tumakbo nang gumuhit ang ngisi sa labi nito at titigan ang mga mata ko.
"Did you paint again, Sage? How many times do I have to tell you to stop that nonsense and work on your degree? If you took a business course, then do business and not that kindergarten coloring game," si Daddy na binato ang hawak na diyaryo sa mesa.
Napalunok ako at bahagyang nahiya. Wala sa loob na pinunasan ko pa ang natuyong pintura sa pisngi ko. Ramdam ko rin ang pag-iinit ng mga pisngi ko sa titig ng lalaki. Pagsulyap ko ay matiim na ang tingin nito at hindi maialis sa mukha ko.
Sinubukan kong tumikhim upang mawala ang bumikig sa lalamunan ko.
"I studied the new designs for the sofa set," I lied just to make them at peace, because I never spent my precious time turning pages for those designs.
"And uhm, I only painted for an hour-"
"And yet your eyes tells otherwise, Miss." Ngumisi ang lalaki at kiniling ang ulo na siyang nagpa-init ng dugo ko.
How dare he meddle in my family conversation? Oh, yeah right, he might think he belongs even though we aren't married yet.
"I'm sorry for the inconvenient and unpleasant morning, Attorney. Okay lang ba magbihis muna si Sage bago natin pag-usap ang arrangement?" si Mommy na alanganin ang ngiti.
"There's no need for that, Mrs. Valencia. For as long as she agrees, everything will be settled," he said that with pride as he wore his subtle smile.
Napamaang ako at gusto na siyang tarayan. Nagawa ko na ngang humakbang ng isang beses para sana masampal siya ngunit natigilan rin ako sa tanong ni Mommy.
"Sage, what's your decision? Please, don't disappoint us," malambing ngunit may awtoridad sa boses ni Mommy.
I closed my eyes tightly, and like what I had planned last night, I'll go for it.
"I'll marry him, Parents," buong bigkas ko.
Pagmulat ko ay preskong mukha ni Delton ang nasalubong ng mga mata ko. Ni hindi nga yata ito kumukurap o baka ayaw niyang maniwala?
"But in one condition," I strongly added.
"What is it, Sage? Be wise, Darling," ani pa ni Mommy na akala yata ay yaman ng lalaki ang gusto ko.
Duda nga ako kung talaga bang may pera ito dahil baka gusto lang din niya ang yaman ng pamilya.
Nilingon ko sila Mommy bago binalik ang tingin sa lalaki. He doesn't even mind if I am looking at him dangerously, and that made him a threat.
"I don't want a church wedding nor a civil marriage," sa malamig kong boses.
Napag-isipan ko na iyon. Mas magandang walang pisikal na kasal para walang media at walang balita. Ibig lang sabihin noon, malaya. Malayang tumakbo kung nanaisin. Malayang tumakas kung magbabago ang isip.
"What do you want then, Savvy?" he asked, sweetly.
And fuck his endearment! Walang nakakakilig sa Savvy kahit pa sweet ang boses niya!
Nakagat ko ang labi at pinigilan ang sariling umirap sa pagsira niya sa angas ng pangalan ko.
"Pipirmahan ko lang ang marriage contract. Tapos ang usapan." Ngumisi ako nang magsalubong ang kanyang mga kilay.
Kita ko pang bumagsak ang tingin niya sa daliri ko bago bumalik sa mga labi ko.
"So you don't want a ring, Savvy?" seryoso ngunit kita ko naman ang unti-unting pagsilay ng ngisi niya.
"That's not my dream wedding for you, Sage! Magarbo ang kasal na gusto ko para sa'yo. Lahat ng amiga ko mag-a-attend!" angil ni Mommy ngunit hindi ko iyon pinakinggan.
"I'm already saving you, Parents. Let me do this on my way. I don't want a wedding. Signing of mariage contract will do."
Tuluyang bumagsak ang tingin ko sa labi niya ng tumaas ang gilid niyon.
"Signing of marriage contract?" may halong tawang bigkas niya. Hindi niya yata mapaniwalaan.
"So you don't want to kiss me, Savvy? You don't want that kiss the bride thing, Baby?" dagdag pa niya.
Naningkit ang tingin ko at gusto ko na siyang murahin sa pagkahambog niya. Sino na namang gugustuhing h*****k sa mga labi niyang mukhang marami ng labi ang pinaglapatan? Malamang hindi ako! Labi lang ni Andres ang gusto kong mahalikan pero hindi na pwede! Sayang!
"You are too full of yourself, Mr. Carancho. Not all girls will bow down to you. Not me. If you don't want the deal, then just put my parents in jail-"
"Sage! Pinagsasabi mo?!" histerya ni Mommy.
I looked at them coldly, trying to waken my evil side, but then, I didn't want to see them behind bars, especially if I knew that they were innocent.
I sighed and shot the man in front of me with death glares, "No wedding. Just signing of papers. That's final. And yes, I don't want your lips, Mr. Mukha na kasing laspag." Ngumisi ako at kahit maganda naman talaga ang mga labi niya ay hindi ko aaminin iyon.
Baka pinagsawaan na ng iba kaya i-share niya na lang sa iba.
I saw his jaw move tightly and shoot me squinting glances as he arched his brow a little. He looked offended, and yet he managed to look cool.
"Did you get what I said?" Tinaasan ko siya ng kilay ngunit tumayo lamang siya at inayos ang nagusot niyang abuhing longsleeve.
Nagawa pa niyang kunin ang coat niyang nasa sandalan ng sofa bago ako hinarap. And damn! Gusto ko na lang siyang paupuin ulit sa taas niya. Sa dibdib niya lang yata abot ang ulo ko.
"Fine. I'll bring the marriage contract next week and probably buy you a new lipstick. I hate your pinkish lips. They look childish. Be mature and color it red," he said, and that made me tongue-tied.
Gusto ko nga siyang batuhin ng throw pillow sa inis ang kaso ay humarap pa siya.
"Oh, and I think I would probably buy you a push-up brassiere since I can't see anything of your..." He stopped, then looked at my chest before smirking.
Halos mamula ang mukha ko at gusto na lang siyang murahin dahil doon.
|Y_S|
Ilang araw na nga akong sabog at hindi makatulog kakaisip kung tama ba ang desisyon ko. Mas maganda yatang sumama na lang ako sa kulungan kaysa pakasalan si Attorney. Para ka no'ng sasakalin kung tumingin.Marahan kong nilapag ang paintbrush sa highstand table at tinitigan ang dalawang wedding ring band na katatapos ko lang kulayan. Kumikinang pa ang pagkaginto ng mga ito at sinisilaw ang mga mata ko. Nalagyan ko na nga ng pangalan ko ang isa. Tapos iyong isa undecided pa ako. Balak ko sana pangalan ni Andres pero alam kong hindi na pwede.Napasimangot ako bago lumapit sa bintana. Nandoon na naman si Andres at nagbubunot ng damo. Kahit likod niya lang ang kita ko, alam kong mukha siyang maskulado sa suot niyang muscle tee. Ewan ko ba kung bakit nagtitiis siyang maging hardinero gayong pwede naman siyang maghanap ng ibang trabaho.Hays, Andres. Bakit hindi na lang ikaw si Attorney?Sinandal ko ang
I feel like I just ruined my life by tying the knot with this Attorney. As if naman na sasama nga ako sa bahay niya bukas. Ngayon pa nga lang tatakas na ako.Pasimple kong sinilip ang main door ng café at balak na takbuhin iyon agad. Humakbang na ako ng isang beses, natigilan nga lang nang may humawak sa palapulsuhan ko."Where do you think you're going, Savvy?"Hinila ako nito palapit sa kanya at agad na inikot ang matipuno niyang braso sa bewang ko."Bakit ba?! Uuwi na ako! Tapos na ang kasal!""Not yet, Savvy. What else is the purpose of your red lips if we don't take pictures? As I told you, this will only happen once in my life, and I want remembrance."I laughed sarcastically as I looked at him. He gazes at me as if he really does love me."Sana pala nag-artista ka. Ang galing mong umarte." Ngumisi ako at bahagyang tumingkayad upang mas lumapi
"Bye, huwag kang mag-ingat," labas sa ilong na bigkas ko bago binuksan ang pinto ng sasakyan niya."Bye-"Hindi ko na hinintay na matapos pa ang sasabihin niya at sinara na agad ang pinto. Batos na kung bastos pero masama ang loob ko. Ang dami niyang nilabag at tapos ano? Gusto niya talaga akong tumira sa bahay niya? Baka mamaya sa barong-barong lang pala siya nakatira.Barong-barong pero may sasakyan? Na-huh.Walang lingon-likod akong humakbang at hindi na kumaway pa sa kanya ngunit hindi ko mapigilan ang sumigaw matapos niyang bumisina nang malakas. Salubong ang kilay na nilingon ko ang sasakyan niya. Nakasungaw na sa bintana ang ulo niya at madilim sa akin ang tingin."Ano na naman? Pwede ba umuwi ka na!"Instead of getting irritated or annoyed, he flashed his smirk at me."I'll go home after you enter your room." Tinanaw pa nito ang kwarto kong madilim.Mahina akong natawa at naipagkrus ang mga kamay sa harap ng aking dibdib,
Hindi ako makalma sa kaisipang magtatabi kami sa kama. Kung siya si Andres, gora agad. Pero kung si Delton? Delikado. Halik nga ninanakaw niya, puri pa kaya? I stayed on the sofa the whole day, waiting for his secretary to go home. They spend the whole day together. I guess they are newlyweds. That's why when she's about to go home, I breathe satisfyingly. I even stared boredly at how she finger combed her bouncy, curly hair. Hindi ko nga maiwasang ikumpara iyon sa buhok kong tuwid at blonde. Tingin ko mas may buhay ang sa kanya. Nang mawala na siya sa paningin ko ay hindi ko pinansin si Delton kahit pa nasa akin na ang atensyon niya. Humihikab lang akong umakyat, dumiretso sa master's bedroom pero hindi tuluyang pumasok. Bakit ba ako susunod sa kanya? May tatlo pang extra na kwarto, pwede naman siguro sa guestroom. Sa naisip ay mabilis akong pumihit paharap para sana kausapin ito ngunit dibdib na niya ang naharap ko. Nasa tapat ko na ito, nak
Ilang beses kong tinabon ang mukha sa unan nang parang sirang plaka na umuulit sa isipan ko ang halikan. Ang lambot ng mga labi niya ay kaibahan sa matigas niyang awra. Pakiramdam ko nga ay nararamdaman ko pa ang tamis ng kanyang dila."Sage, matulog!" impit kong sigaw ngunit paglundo ng kama ang naramdaman ko."If you can't sleep on the bed peacefully beside me, then just hug me. You slept so well when you hugged me the last time," he mocked as I felt him moved closer.Napaangat ako ng ulo at nahihiyang umiwas ng tingin matapos mahagip ang mga labi niya."L-umayo ka nga, Delton! Kalmahan mo lang-""What, Savvy? Hindi ba dapat ikaw ang kumalma?" nalilitong tanong niya.Muntik ko nang masampal ang sarili dahil doon. Kasalanan ng mga labi niya kung kaya't hindi na matino ang isip ko. Ngayon ay hindi ko na alam kung paano pa siya tatarayan."Uhm. Basta! Kumalma ka. Matulog ka tapos huwag ka ng magising, I mean tulog lang." Ngumiwi ako na
"Nag-asawa, magba-bahay din naman pala ng ibang babae," bulong ko habang inaayos ang canvas sa sala.Kinuha ko ang palette at umupo sa high-stand chair saka nilingon ang hagdan.Gabi na pero hindi pa sila lumalabas ng opisina. Ganito rin ba sila kahit noon pa? Secretary with benefits nga siguro.I pouted my lips and dipped my paint brush in the black paint.Gutom na ako pero nandoon pa rin sila sa opisina. Hindi ba sila kakain?I sighed as I started to let my brush touch the canvas and paint small dark circles in the middle.Nakagat ko ang labi sa pagpigil sa sariling katukin sila sa loob ng opisina. Pero hindi ko mapigilan ang sariling tumayo, binitiwan ang palette at brush bago umilang hakbang patungo sa hagdan.But I was taken aback when I saw him going downstairs, looking at me intently but with a little concern.Natigilan pa ako sa ki
Kinaumagahan kahit na duda ako sa ngisi ni Delton ay hindi pa rin maialis ang ngiti sa labi ko. Kahit nang kumakain ng almusal."What's with your smile?" he asked as he put some garlic rice on my plate."Huh?" Nilingon ko siya at tanging aburido niyang itsura ang nasilayan ko."Bawal bang ngumiti, Attorney?" Tinaas ko ang kilay ko na mas lalong kinakunot ng noo niya."I won't meddle with your happiness, just make sure I am part of it." Binaba niya ang hawak na kubyertos at mahinahong tumayo.My lips parted and I looked at him with disbelief, "Attorney, maybe you forgot that you asked for this mess. The fact that I agree with this without my heart, only means that I will never be happy with you—""Then, I'll make you happy. Who's your request again? Andres? Fine, I'll hire that Andres here. Check the garden at ten am."Iyon lang ang sinabi niya bago hinila ang coat niya sa sandalan ng upuan at tumalikod. Tuloy-tuloy pa ang lakad
He pushed me more against the wall and kissed me deeply. I felt weak when he caressed my waist as he nibbled my lower lip. He groaned a little and pushed himself closer to me, eating all of the space in between us and feeling his hard chest on mine. My hands crawled over his nape and hair, pulling his head back. His tongue delved inside, making the kiss much wilder.His lips brushed against my jaws, leaving sensual, sweet kisses on my ear. I even felt his hand travel onto my thigh and was about to put it on his waist, but I suddenly woke up from the sensation. My eyes opened and I realized what we were doing. The heat was still there, but my mind was winning this time.It hit me! He wants dirty things!Sa naisip ay mabilis agad ko siyang tinulak at marahas na pinunasan ang mga labi ko. Hindi niya inasahan iyon at namungay pa ang mga mata."Sa tingin mo ba ganoon lang iyon? Kiss and make-up?!"