KABANATA 49

Nanatili pa si Delton hanggang kinabukasan ng umaga. Hindi ko magamit ang cellphone kahit pa sinabi niyang tawagan ko ang gusto kong tawagan. Natatakot akong bigla na lang niyang hablutin ang cellphone at itago muli.

Hindi ako sanay na kinakabahan sa kung ano ang gagawin ni Delton. Mas sanay akong siya ang kinakabahan sa akin.

"I don't want to leave you here all alone, but I need to, Savvy. Just one thing I want you to do—call me from time to time."

Iyon ang sabi niya habang inaayos ang necktie niya. Tamad akong umupo sa gilid ng kama at nagtaas ng kilay.

"Attorney ka, dapat busy ka. Isa pa, asikasuhin mo ang problema nila Daddy," maanghang kong bigkas.

Tumigil siya sa ginagawa at nag-salubong ang kilay. Humakbang palapit sa akin at bahagyang dinukwang upang maabot ang mga labi ko. Hindi ako gumalaw kahit pa lumapat ang mga labi niya sa labi ko. Nagtagal iyon ng sampong segundo at noong matanto niyang wala akong balak na halikan siya pabalik