HEATH’S POV
If you’re going to ask me why I’m still managing Anino—the mafia, it’s not because of the money. I have plenty enough of that to last me lifetimes.
Pero bakit nga ba?
It’s more about the constant thought of getting caught. Of living my life always right on the edge. It enables me to live my life to the fullest, every single second of it.
You know, that feeling that makes your heart pounds? I want that everyday.
Alam ko namang hindi ako tatanda. Well, I have hopes. Pero hindi na ko umaasa. As I’ve said before, mafia lords tend to die young.
Prologue (Ang nagkakaisang chapter na may dalawang POV)BREE’S POVIto na yata ang pinakamasayang lugar sa buong mundo. Malamig ang kwarto at mas lalo pa kong sumiksik kay Aidan hanggang sa maramdaman ko ang kaniyang init sa aking likod.Akala ko makakatulog pa ko ulit kaya lang biglang bumalibag pabukas ang puntuan ng kwarto.Agad akong napabalikwas at tinakpan ang aking dibdib.“Sino kang bruha ka?!” sabi ng babaeng namumula ang mukha sa galit. Ang mga daliri nito ay nakabilog na kamao.Iba
BREE’S POVThree days laterWhen I was younger, isa din naman ako sa mga babaeng nangarap ng magarbong kasal. Having been in a relationship with Aidan for a year—at siya lang din naman kasi ang nag-iisa kong naging nobyo—I started fantasizing about our wedding. Ayun nga lang, ako pa nga ang naging kabit sa relasyon nila ni Ava.Napailing na lang ako habang nilalagyan ng blush ang aking pisngi. Hindi ko na siya dapat iniisip. Ikakasal na ko ngayong araw at wala nang makakapigil pa dito.Gusto ko sana ng all white wedding. Para maliwanag. Para magaan. Para malinis. Gusto ko pa nga ay ‘yung sa gubat gaganapin at makakapagpanggap ang lahat na parang mga diwata. Magkakaroon ng mga lamps at mahahabang lamesa. Gusto ko ‘yung rustic feeling ang theme. At
BREE’S POV A week later Mabilis akong bumaba ng hagdan nang marinig ko ang doorbell. “SANDALI!” Halos matapilok at mabali ang leeg ko sa bilis ng aking mga hakbang. “Hi!” sabi ko pagbukas ko ng pinto at mabilis na naglaho ang aking ngiti. “Who are you?” Matangkad at brusko ang lalaking tumambad sa’kin. Nakasuot ito ng sunglasses at bitbit ang kaniyang duffel bag sa kaniyang balikat. “Rainer Arley,” pakilala nito. “Pinadala ako dito ni General Chrysanthe.” “Ah!” sabi ko lang at binuksan pa lalo ang pinto para makapasok siya. “You’re the bodyguard he was telling me about.” Confused pa rin ako kung bakit kailangan ko ng bodyguard. But my father insisted on it. Baka naman kahit paaano,
BREE’S POV Unang beses kong makapunta sa Palace Midas noong kinasal ako dito. Aside from the fact na nasa Krystal City ito, wala naman kasi akong gagawin sa hotel. It’s not like I had a lot of time when I was in college to on a lot of parties as I was focused with my studies. Isa sa mga bilang na pag-uusap namin ni Heath ay kung saan ko siya pwedeng tawagan at puntuhan tuwing may emergency kaya alam ko kung nasaan ang opisina niya. Nasa thirtieth floor ito ng hotel. Nasa likod at kasunod kong maglakad si Rainer na hindi manlang umiimik. Hinarang ako ng babae sa reception area. “Good afternoon, do you have an appointment with someone?” magalang ang pagngiti nito at perpekto ang pagkakapusod ng buhok. “I need to see Heath Carnell.”
BREE'S POVUmingay ang cart nang ilapag ko ang tatlong patong ng canned meatloaf sa loob nito. “Nakakainis talaga!” sabi ko kasabay ng pagpadyak ko sa sahig.Tinutulak ni Rainer ang cart kasunod ko habang ang mga kamay ko ay hindi matigil sa pagkuha ng mga delata.“Siya ‘yung may gusto ng kasal for a business deal but he doesn’t want to make it work?” reklamo ko kay Rainer na palagay ko ay hindi naman nakikinig. Tumuloy pa rin naman ako. “Ano, itatali niya kaming dalawa sa buhay na pareho naming hindi gusto? Tabingi yata talaga utak no’n.”Lumipat kami sa kabilang aisle kung nasaan ang mga condiments. Ang mga pinakamalalaking size ang pinagkukuha ko.
HEATH’S POVAkalain mo nga namang sa ganitong babae pala ako maikakasal?Nakatingala ako sa stage at sumabay sa masagabong palakpakan ng mga taong nakikinig sa pinagsasabi ng asaka kong si Brianna. Hindi ko naman maiwasan ang hindi mapangiti.To be honest, I thought that she would be someone who is a good-for-nothing spoiled brat. Mataas ang posisyon ng tatay at kasangkot sa madaming negosyo. Mayaman ang pamilya nila. Hindi naman siguro masama na in-assume ko ‘yung worst.Nag-ikot-ikot na ko bago pamandin makababa ng stage si Brianna. Naka-disguise ako ngayon pero wala pa kong intensyon na magpakita sa kaniya. Busy ang araw ko dapat sa opisina, pero ewan ko ba, paggising ko kaninang umaga naintriga ako dito sa event na nabanggit niya kagabi.
BREE’S POVIlang araw na din ang lumipas simula nang mag-usap kami ni Heath doon sa event. Simula noon, halos hindi na kami nagpapansinan. Mabuti nga. At least ngayon alam ko na wala talaga siyang intensyon na magkaroon kami ng maayos na pagsasama.Hihintayin ko na lang na magsawa siya sa ganitong sistema o hindi naman kaya ay ipamadali ko na ang pagpapagawa ng lintek na building na ‘yan para maghiwalay na kami.Dahil hindi kami nag-uusap, hindi din kami nag-aaway. It’s kind of a win-win situation for me. Pero ewan ko din ba sa nararamdaman ko. Parang mas gusto pang magpaka-martyr at subukan pa rin na makipagkaibigan kay Heath.“Patay na ‘yan,” sabi ni Rainer nang hindi inaangat ang mga mata ni
BREE’S POV“Hibang ka ba?” ang tangi kong nasagot kay Heath.Umatras siya at nanlisik ang mga mata sa’kin. “Kakasabi ko lang na kailangan natin mag-effort para gumana ‘to, tapos ‘yan ang sasabihin mo sa’kin?”Kinuha ko na ang pagkakataon at tumayo na ko. Sinandal ko ang aking sarili sa lababo dahil parang hinugot niya lahat ng hangin ng sistema ko.“Ang random mo naman kasi!” sabi ko sa kaniya. “Bigla-biglaan kang nagiging romantiko. Hello? Eh hindi nga tayo nagpapansinan simula nung kinasal tayo.”Sa pagkakasabi ko no’n, ako ay napasinghap. “Oh my goodness,” paghawi ko sa buhok ko. “Ano