"Sasama ka na ba sa amin pabalik sa Pilipinas?" tanong ni Kei sa akin."Hindi muna. Magpapagaling muna ako dito."Hindi pa ako masyado makalakad ng maayos. Buti na lang na nandito sila Kei at Van para alalayan ako."So, hintayin ka na lang namin," saad naman ni Van."No! Okay lang ako dito. Mauna na lang kayo, baka after two months, susunod ako," saad ko sa dalawa.Actually hindi naman masyadonh injured ang dalawang paa ko. Nakakalad na ako ng konti pero need ko pa rin ng medication. At dito na lang din ako sa Germany na mag-daily check up."Okay. Hihintayin ka namin. Si Kei pupunta pa siya sa Britain at bibisatahin ang kan'yang hospital," saad ni Van.Yes. Sobrang yaman din ni Kei. Kami ni Van, pareho naka-private ang yaman namin. Mas maigi na ganito lang kami. Ayaw ko rin ng exposure.Nauna ng umalis si Kei, kahapunan. Si Van naman umalis na rin ito. Wala akong katulong dito sa aking bahay. Kahit nag-iisa lang ako, kinaya ko naman. Buti kamo, walang hagdanan ang bahay ko. Simple per
Halos araw-araw, nagkikita kami ni Javi. Minsan pumupunta kami sa shooting range. Or kuwentuhan lang sa park. Magaan ang loob ko sa binata."Kamusta naman ang pagiging Salvacion?" Natatawang tanong ko rito.Kilalang isang malupit na Mafia Boss si Caden Salvacion. Kaya pagdating sa negosyo, walang puwedeng bumangga rito."Kahit hindi ako Salvacion, guwapo pa rin ako," nakangising sagot naman ng binata.Huminga naman ako ng malalim. "Ikaw Grace, ano ang plano mo?" Tanong niya na nakatitig sa akin."Siguro, I need a vacation muna. Maybe, after six months, babalik ulit ako dito. Babalik ulit ako sa serbisyo.""How about your twin sister?" Mahinang tanong niya na parang diniin ang sister na salita. Kung halos pitong taon akong na coma, anong nangyari na sa kakambal ko? Kailangan ko rin umuwi para bisitahin ito."Uuwi ako at hahanapin ko siya," maiksing sagot ko kay Javi.Napatingin ako kay Javi na nakatitig ito sa kan'yang cellphone. Isang napakagandang babae na may kalong-kalong na kamb
Araw-araw halos nandoon ako sa KING DRAGON. Ako na muna ang nagmanage habang abala naman si Savannah sa lalaking nangangalang Kurt Fuentebella. "Boss, may nanggugulo sa baba," bungad sa akin ng bouncer.Mahigpit ko kasi pinagbabawal dito sa bar na bugbugin ng mga bouncers ang mga kustomers."Okay, ako na bahala," saad ko rito.Agad naman ako bumaba at pinuntahan ang nanggulo."Fuck you! I'm a fucking Geller!"Napatingin naman ako sa lalaking nagsisigaw.Pilit ko inaalala ang lalaking nasa harap ko. Kahit matagal na panahon na nagkita kami hindi ko pa rin ito nakalimutan.Tyler Geller.Tumikhim naman ako. Humarap ito sa akin lat nakakunot ang kan'yang noo."D-Damn! It's you!" aniya na nangingislap pa ang mga mata.Sinenyasan ko naman ang bouncer na ako na bahala rito."Come with me," mahinahon na utos ko rito.Agad naman itong sumunod sa aking likuran."Grace?" Napangiti naman ako dahil naalala niya pa ako.Naririnig ko pa ang pagbuntonghininga niya. Pagpasok sa opisina, parang boss
Sa di-kalayuan, nakatayo lang ako at nakatingin sa grupo ng kababaihan. Masaya sila nag-uusap. Bakit nila ako hinahabol?Ano ang naging kasalanan ko sa kanila?Naningkit naman ang mga mata ko. Pinatay nila ang kakambal ko. At aminado naman ako na nagkamali ako ng bintang sa kanila. At kasalanan din ng kakambal kung gan'yan ang sinapit niya. Gumawa siya ng kalokohan na kinagalit ng mga kaibigan ni Z.Agad naman ako umalis at palaisipan sa akin ang taong kumukopya sa aking mukha.Agad ko naman tinawagan si Van at sinabihan itong pumunta sa KING DRAGON BAR. "Sorry, medyo abala lang ako sa hospital," bungad sa akin ni Van."It's okay. Tulungan mo ako, Van. Kailangan mahuli ang babaeng kumukopya sa aking katauhan!" "Yeah. I'm working of it. Ako na bahala sa grupo nila Z."Napahilamos naman ako ng aking mukha."Patay na si Gretta," malungkot na saad ko rito." She deserve it! Kinopya niya lahat ng katauhan mo. Marami siyang binangga at lalo na muntik na niya napatay si Rivas!" Galit na s
"I like you very much, Grace," saad niya at mariin akong hinalikan."Iba ang like sa love, right?" tanong ko naman."Patungo na rin iyan," aniya at hinubad ang aking suot-suot na t-shirt.Nakatingin ito sa katawan ko. Hinahaplos-haplos ang mga maliliit na sugat na natamo ko sa pagsabog."Puwede ba na umalis ka na lang sa pagsusundalo?" Pakiusap niya at malamlam akong tiningnan."No," diretsong sagot ko.Umigting naman ang panga niya."Paano kung bubuntisin kita?" Seryosong tanong niya.Ngumisi naman ako. "Alam mo kung ano ang mangyayari sa baby?" "Hindi mo gagawin iyan, Grace. Puwera lang kung gagayahin mo ang kalupitan ng iyong ama."Napatigil naman ako.Kilala niya ang Daddy ko?" S-Sino ang tatay ko?!"Parang nabigla naman si Tyler." W-Wala!""T-Tell me! Sino ang tatay ko?! Bakit kilala mo?!" " I-I mean, baka malupit din ang tatay mo. At namana mo ang ugali niya!" natatarantang sagot niya.Napabuga naman ako ng hangin." Kung ano-ano lang pumapasok sa utak mo!" Sabay inirapan ko
"Love?"Kararating ko lang galing sa DRAGON KING BAR. Sumalubong naman sa akin si Tyler. Ngumiti naman ako rito."Hi. Sorry kung ginabi ako. May tinapos lang ako na paper works," saad ko rito. Niyakap naman ako ni Tyler."It's okay, Love. Can I invite you to my cousin's house? We're just going to eat dinner," malambing na saad niya." Sure. Gusto ko rin makilala ang mga family mo," nakangiting sagot ko at hinaplos ang kan'yang mukha.Niyakap naman ako ni Tyler." Thank you. Simula dumating ka sa buhay ko, marami nagbago sa akin. You know, sa'yo na lang nakatuon ang atensyon ko."Pilit naman akong ngumiti. Ayoko magbigay ng assurance kay Tyler. Para sa akin, walang label pa rin ang pagsasama namin. Commitment is not my thing."Sige, shower lang ako," agad na akong dumiretso sa silid namin at mabilisang naligo.Dahil family dinner naman ang pupuntahan namin, isang simpleng dress ang sinuot ko. Kita naman ang mabibilog kong mga hita. Pinarisan ko ito ng high heeled heels. "Always pretty,
"What happened?" tanong ko kay Van.Naglalasing ito at umiiyak."Si Aishi."Nakatitig naman ako sa mukha ng kaibigan ko.Si Aishi, ay kapatid ni Van sa ama. Ang nanay ni Aishi ay asawa ni General Fuentebella. Tanging kami lang ni Andy ang nakakaalam. Ayaw ipagsabi ni Van ang madilim na sekreto ng kanilang pamilya."What happened to her?" Nag-alalang tanong ko rito."Lalong lumala ang kan'yang sakit," humagulhol naman ito.Napabuntonghininga naman ako. Malapit rin si Aishi sa akin. Inuwi na ito ni Van dito sa Pilipinas. "Be strong. Ikaw lang ang inspirasyon ni Baby Aishi," saad ko naman at tinapik ito sa balikat.Malungkot naman itong tumango.Ako na rin naghatid kay Van sa bahay na tinitirhan niya. Napag-alaman ko rin na nakatira ito kay Kurt Fuentebella. I know him actually. Ginabi rin akong nakauwi sa bahay. Nagtataka pa ako na patay ang mga ilaw. Wala si Tyler. Ni hindi man lang nag-message sa akin.Tamad akong pumunta sa kusina at maghahanda sana ng hapunan. Pagbukas ko ng ika
Halos wala na rin ako oras na makipagkita kay Van. Si Tyler naman, hindi pa ito makabalik dahil may sakit ang kan'yang Mommy."I missed you, love. Don't worry, next month, uuwi na ako," aniya. Nag-uusap lang kami sa video call. Yes, everyday kami nag-uusap. Lalo ko naramdaman ang pagpapahalaga sa akin ni Tyler. "Take your time, love. Mas importante ang Mommy mo."" Thank you, love."I admit. I miss him. Unti-unti pumasok na sa puso ko si Tyler. At iyon ang kinatatakutan.Habang wala pa si Tyler, ginugol ko ang aking oras sa aking bar at patagong tumatanggap ako ng trabaho galing sa isang mataas na opisyal ng kapulisan."Our aim is not to eliminate the criminals but to clean the governments. Siya si Congressman Romualdo Perez. He's a bad politician. He's a mastermind of the biggest kidnapping cases in metro Manila. Marami na siyang pinahihirapan. He's also involved in drugs. Dapat na siyang hatulan!"Inabot naman sa akin ni Major Silva ang litrato ni Romualdo Perez."Kailan ko gagawi