Kabanata X.
Nagsimula na ang pagsusulit sa lima kong kaklase at binigyan sila ng perpektong marka. Sumunod naman ang grupo nina Claire at Jilliane at gano’n din ang nangyari.
Unang pumanhik si Bree sa unahan at mataas ang kumpiyansa niya sa sarili na kaya niyang gumawa ng antidote sa isang wolfsbane. Ang wolfsbane ay isang herb na nakakapagpahina ng isang werewolf kapag ito’y nakain, nainom, at nalanghap kahit konti. But for humans, they’re as poisonous as poison dart frog. Napag-aralan namin ‘to noong high school.
Subalit, hindi ko alam kung paano gumawa ng antidote. Nasa harapan namin ang lahat naming kailangan pero hindi ko alam ang proseso. Nang hinawakan ko ang isang dahon ng herb, tumaas ang gilid ng labi ni Bree.
May sinasabi si Jilliane sa likod ko pero agad din siyang pinapatahimik ng prof. Binalaan siya na kapag tutulungan niya ako ay ibabawas niya ‘yon sa naku
Kabanata XI. Third Person’s POVHindi maiwasang isipin ni Pietro ang umiiyak na si Claudia kanina. Isa si Claudia sa mga taong nakilala niya na hindi umiiyak agad sa simpleng salita lamang. Lagi siya ang nagpapalakas ng loob at siya ang naging sandigan noon nina Jilliane at Pietro. Sa isip ni Pietro, tila kakaiba ang pinapakita ni Claudia sa kan’ya. Nagtaka si Pietro na umagos ang mga luha ng dalaga nang walang habas.Likas na masakit magsalita si Pietro at kadalasan ay hindi niya inaasahan ang mga lumalabas sa kan’yang bibig. Sa kabilang banda, Claudia is the exact opposite. Malimit magsalita ang dala at hindi balat-sibuyas. Hindi maiwasan ni Pietro na manibago. Sa isip niya ay baka dahil sa memoryang nawala nito.Mariing nakapikit si Breanna habang nakahiga sa clinic ng school. Ini-eksamina siya ng doktor na nakatoka ngayong araw. Kanina pa siya nag-aalangan na dumilat dahil g
Kabanata XII. Nang makaalis ang g’wardiya ay doon lang namalayan ni Claudia na mahigpit na siyang nakayakap kay Pietro. Namilog ang kan’yang mata saka tinulak niya ang asawa. Tumama si Pietro sa malamig na pader. “Kung saan-saan ka na naman dumidikit,” reklamo niya. Lumayo siya ng konti sa kan’yang asawa. “Ako pa talaga, ah. Sino ba nakayakap?” tanong nito pabalik. “Kamuntikan na nga tumayo ang alaga ko.” “Eew!” Inirapan niya ako. “Asa ka kung tatayo ‘yan.” “Wanna see? I can show it to you,” alok ng alpha na may nakakalokong ngiti. “No, thanks. Hindi naman ‘yan maganda sa paningin ko. Kaya itago mo na lang ‘yan o ‘di kaya’y ibenta mo para mapakinabangan.” Kinindatan ni Claudia si Pietro at saka taas-noong umalis sa kinaroroonan nila. Dumukwat ang ngiti sa labi ni Pietro. Iniwan ni Claudia si Pietro d
Kabanata XIII. (Unang Parte)Nagpang-abot ang dalawang kilay ni Claudia dahil sa hindi niya maiintindihan ang nangyayari. Sa isip niya, bakit hindi sapat ang pagpapakasal niya kay Pietro gayong ito lang ang magiging dahilan upang mahinto ang balak ng Hawthorne.“Anong nangyayari, Pietro? Headmaster?” Pabaling-baling ang tingin ni Claudia sa dalawa habang pini-pet niya ang pusa.“Claudia, anong ginagawa mo rito? ‘Di ba sabi ko sa labas ka na maghintay?” Agad siyang nilapitan ni Pietro na tila nais iiwas ang topiko.“Palabas na sana ako nang makarinig ako ng ingay dito kaya sinundan ko. May hindi ba dapat akong marinig?” tanong ni Claudia habang pinagmamasdan ang balisang Headmaster.“Wala naman. Nag-uusap lang kami ni Uncle. Ready ka na?” agad na tugon ni Pietro. Sinenyasan din niya ang kan’yang tiyuhin n
Kabanata XIII. Vodi Flux Cup (Huling Parte) Hindi na muna ginising ni Pietro si Claudia dahil mahimbing ang tulog nito. Ilang minuto na ang lumipas subalit hindi pa rin sila lumalabas sa kotse. “Alpha, narito na ang dating alpha,” imporma ni Aru na nakadungaw sa labas ng bintana. Naalimpungatan si Claudia sa boses ni Aru kaya siya ay nagising. Kinukusot niya ang mga mata niya at humikab. Nagulat siya nang namalayang nakasandal na siya sa asawa at nakatitig ito nang mariin sa kan’ya. Kaya binawi niya agad ang kan’yang ulo sa balikat nito. Pinandilatan naman ni Pietro si Aru at bumalik ang tingin kay Claudia. “Gising ka na?” tanong ni Pietro habang may nakakurbang ngisi sa labi nito. “Dumeretso ka na sa k’warto at magbihis. Ipapahanda ko na kay Senior Penelope ang hapunan.” Tumango si Claudia sa sinabi ni Pietro at hindi na umangal. Nahihiya pa rin siya sa pagsandal niya rito. Sabay silang lumabas sa sasakyan at pumasok sa mansion. Sinalubong sila ni Senior Penelope sa may pinto.
Kabanata I. “Malayo pa ba tayo, Manong?” Isa’t kalahating oras na ang aming binabiyahe mula pa kanina pero hanggang ngayon hindi pa rin kami nakakarating sa tinatawag nilang Evergreen City. Mula sa mataong lungsod, unti-unting nawawala sa aking paningin ang kumikislap na mga ilaw at napapalitan ito ng mga nagtataasang puno. Ang kaninang mainit na panahon ay napapalitan ng malamig na simoy ng hangin. Kakamatay lang ng aking Nana na tinuturing kong Lola simula noong nagkaisip ako. At bago siya pumanaw, ibinilin niya sa akin na magtungo sa Evergreen City at doon mamuhay nang payapa, malayo sa aking ina-inahan at suluterang kapatid. Matagal ko ng tinitikis ang pagmamaltrato nila sa akin at ngayon nga ay pinalayas na nila akong tuluyan dahil sinugod ko siya dahil sinulot niya ang aking kasintahang babae. Yes, I am girl who likes my own kind. At hindi ko ikinakah
Kabanata II. “Gusto mo ba akong ipahiya rito, babae?” Nagising ako mula sa malalim na pag-iisip nang bumulong siya sa aking tainga. Parang tumaas ang presyon ko sa kaniyang ginawa. Nakakapangilabot ang ginawa niyang paghinga sa gitna ng kaniyang pagsasalita. Doon ko lamang namalayan na ako na nakaharap na pala kami sa isa’t-isa at ako ang mauunang maglalagay ng singsing sa kaniyang daliri. Hindi ako makapaniwalang ikakasal ako sa araw ng pagdating ko. Ano ‘to? Welcome Party? This is not the welcome party I’m expecting. “I, Claudia Laurel, will take you Prito… Prito.” Hindi ko maipagpatuloy ang sasabihin dahil nakalimutan ko ang apilyedo niya. Narinig ko silang tumatawa ngunit nang pinasadahan sila ng masamang tingin ng kaharap ko, ay tumahimik ang mga ito. Bumalik ang tingin niya sa akin at bigla akong kinabahan. He gritted his teeth and hissed. Galit ba siya? &
Kabanata III. “Nagustuhan mo ba ang kuwarto mo?” My room is too spacious for me. Hindi kagaya no’ng dati kong kuwarto na maliit lang pero matatawag kong akin talaga. This one is very old school, with vintage, warm colors and hues. This is not far from my taste pero puwede na. Hindi ko napansing pumasok pala si Pietro sa silid ko at nagmasid sa ginagawa kong pag-obserba sa loob. “This is fine. As long as may tutulugan ako, walang problema sa ‘kin,” sagot ko ng walang kabuhay-buhay. Hindi naman ako magtatagal dito. Aalis din ako mamaya. “I think this is too girly for your taste but this will do. Hindi ka naman siguro pihikan sa mga ganitong bagay since you’re like…” pagsisimula nito ngunit tinaasan ko lang siya ng tingin. Is he going to mock me? “Iniinsulto mo ba ako?” asik ko sa kaniya. Iba talaga ang may kapangyarihan. They can do whatever they wa
Kabanata IV.Nauna akong maglakad kay Pietro at hindi siya pinansin. Kanina pa niya ako kinukulit kung ano ang sinasabi sa ‘kin ni Pierce kanina habang magkasama kami. At kahit anong banggit ko na wala, hindi siya naniniwala.“Alam mo, kung hindi ka rin maniniwala sa ‘kin, might as well you stop asking. At t’yaka bakit ba ang init ng ulo mo? Lumabas lang naman ako saglit,” pagsisinungaling ko. Sinundan ko ang mga yapak niya dahil hindi ko pa naman kabisado ang mga daan dito.“Hindi ka lumabas lang, Claudia. Tumakas ka, magkaiba ‘yon. Hindi ka talaga magtitino!”“Wow, ha. Big word. Bakit matino ka ba? Kung matino kang tao, ay hindi ka pala tao. Kung matino kang alpha, you won’t agree in this marriage na alam mo namang hindi magiging successful,” singhal ko. Akala ba niya siya lang ang marunong? Well, hindi pa niya ako kilala.&nb