Kabanata 21 - Try

Zariah's POV

Napasulyap ako sa relo ko. Nang makita ang oras ay hindi ko maiwasang magpakawala nang malalim na pag hinga

Anong oras na at sa ganitong oras ay tulog na dapat ako, pero hindi ko magawang matulog. Oo at inaantok ako, pero ayokong matulog. Iniisip ko siya kung ano bang pinagkakaabalahan niya na umabot siya sa gabi.

Hindi man lang naman kasi siya nagpaalam.

"Napakatanga mo, Zariah! Mag-isip ka nga! Paano mag papaalam kung halos hindi mo siya kausapin!" Hindi ko maiwasang bulyaw sa sarili.

Nasa labas bahay ako at parang tanga na nakaupo lamang sa isang bato. Bored na bored na ako. Asan na ba kasi siya!

"Kung tinigil mo sana ang pag inarte, edi dapat nasabihan ka niya!" Patuloy pa rin ako sa pagsermon sa sarili.

Ipinatong ko ang ulo sa tuhod ko. Sa paghihintay ko roon ay hindi ko namalayan na nakatulog na ako. Nagising lang ako sa isang mura.

"What the hell!" Kinuskos ko ang mata bago nag-angat nang tingin.

Doon nakita ko ang taong kanina ko pa hinihintay. Sinalubong ako nang