A/n: Salamat sa patuloy na pagtangkilik ng kwentong ito. I hope you also support Business Marriage. Completed ba po yun. Salamat. Paki boto na rin po. 🤗🥰
Chapter 93 Exhibit Event Nakaunan ako sa kanyang bisig habang nakabalot ako ng puting kumot na hanggang sa dibdib. Logan is not allowing me to go and move away, kaya hinayaan ko itong yakapin ako after we both reached our bliss. "Sweetheart," he whispers my name while making some small kisses on my bare shoulder. "Anong oras ang flight mo bukas?" I immediately utter. Huminto ito sa masuyong paghalik sa aking balikat at leeg, I sense him staring kahit hindi ako nakaharap sa kanya. Ramdam ko ang mas pagkabig niya sa katawan ko palapit sa katawan niya. Then he places his chin on my bare shoulder. "Do you think I'll go away now after what happened to us? After we made love tonight, hm?" I cough. "E-Ewan ko sa'yo. Malay ko sa desisyon mo." "Papayagan mo ba akong umalis?" he asks me while kissing my cheek. "U-Umalis ka kung 'yan gusto mo." I slowly mumble, pigil ko ang aking hininga dahil sa sobrang lapit nito at sobrang dikit ng mga katawan namin sa isa't isa. He turns me around,
Chapter 94 Projector Napangiti ako nang bahagya sa sinabi nito. "Thank you. Pero wala pa 'yan sa plano… ‘yong huling sinabi mo," is my only response. Dahil totoo naman, isa pa wala pang ganoong eksena. Wala pang wedding proposal. If when it is, I don't know. Logan stays and making my heart fully delightful. Hindi na nito itinuloy na tanggapin ang malaking offer sa bansang America, his flight is supposed to be two weeks ago. But he stays and he continues running their own business. Pero bago iyon ay humingi pa muna ito sa akin ng assurance kung babalik at tatanggapin na lang ba nito ang gusto ng ama nito na maging tagapangalaga muli sa naiwan niyang puwesto sa kompanya nila. My only advice for him is to follow what he really wants to happen, at gano’n nga ang ginawa nito. Hindi ito nagkukwento tungkol sa ama nito, because he really knew the issue between me and to his father. Iyon din ang isa sa ipinaalala ko sa kanya, na huwag akong alalahanin kung tatanggapin niya ang gustong man
Chapter 95 Sweetheart Please play a soundtrack if you haveGod to believe in magicBy: Side A The love song slowly begins to play. Napapakurap ako habang nagsimula ang slideshow photo album ko sa projector. Napalunok pa ako ng mga larawan naming dalawa ni Logan ang bumulaga doon. Bawat larawan ay may mga maiiksing mensahe. My pulse begins racing habang nanunuod sa mga larawan namin noon. May mga masasayang larawan din kami doon nang first month anniversary namin, pati nang nag-graduate ako na kasama siya. Nandoon din ‘yong mga best memorable pictures namin habang nasa bakasyon kami sa ibang lugar. Hanggang sa ang ipinakita ay ang huli naming larawan bago pa man ako lumayo sa kanya nang tuluyan. Hindi ko na masyadong naintindihan ang mga sinasabi ng emcee, na bigla na lang sumulpot na walang iba kundi si Brianna. Unti-unti akong lumapit sa pinakagitna. My invited guests are also glimpsing at the projector. Patuloy pa rin ang paglabas ng mga larawan ko. The next slideshow photo al
Chapter 96--- After 1 and a half year ---NGUMITI ako habang napapasulyap sa mahimbing na tulog ng asawa ko sa kama namin.It's already 6 AM in the morning at heto ako gising na kahit sabado naman at wala kaming parehong pasok.Naupo ako sa gilid ng kama at hinaplos ko ng masuyo ang pisngi nito."Sweetheart..." I smile at him when he halfly opening his eyes. "It's too early to wake up, Klara." Hinila niya ako pahiga sa tabi nito."No sweetheart, I'm not yet sleepy." Bumuka nang malaki ang mga mata nito sa akin. "Pwede bang makisuyo sa'yo?"Ngumiti ito at hinila pa rin niya ako at iniunan sa malapad niyang dibdib."Sure, Mrs. Falcon. What is it?" tanong nito kasabay ng pagdampi niya ng halik sa noo ko."Talaga?" Tumingala ako rito. "Hindi ka na nagtatampo sa akin ngayon?""I'm not, and I'm sorry."Ngumiti ako at bahagya kong pinaglandas ang daliri ko sa gilid ng labi nito. "Thank you, for still understanding me these past few days, kung tinotoyo man ako o bad mood sa'yo." I start feeli
Chapter 97 --- After 2 years --- PALAHAW ng isang sanggol ang pumukaw sa aming dalawa ni Logan na nasa katapat lang ng silid naming mag-asawa. "Sweetheart, umiiyak ang baby." Tinulak ko ito palayo sa katawan ko. "Sweetheart, later... Nandoon naman ang taga pag-alaga nila." He never stops kissing my neck and caressing my body. "Hm, sweetheart, hinahanap-" Bumuntong-hininga ito. "Okay." Huminto ito saka tumayo at marahan akong hinila patayo sa kama. "Galit ka?" tanong ko dito habang inaayos ang nalihis kong manipis na pantulog. "No." "Nagtatampo?" "No," matipid pa rin nitong sagot sa akin. I roll my eyes as I wear my silky smooth robe. "Nako kilala kaya kita," sabi ko habang tinatahak na namin ang pinto palabas ng silid namin. "I'm not, anak ko 'yon, kaya dapat lang nating unahin," sagot nito na hindi makatingin sa akin. "Maniwala ako sa'yo," sabi ko rito. "Don't you worry husband, because I'll make it up to you tonight. Magdamagan ba ang gusto ng asawa ko? If yes, okay, nak
ProloguePast"OH L-LOGAN... Sweetheart, hmm..." He doesn’t stop thrusting his length into my center. "I'm cumming, Oh, God. Sweetheart... I'm, I'm cummin’." Napapaliyad ako habang ang mga daliri ko ay mariing nakabaon sa mga balikat nito."I love you, sweetheart... I love you, I love you my Sweet Klara."Habol naming pareho ang galaw ng katawan ng bawat isa. We are hurriedly panting and reaching for our peak.My legs curls up and I wrap it around his waist. I widely spread my legs for him, I wildly move as he thrusts his length in me. I want to feel more of him.Logan is the only man I want to offer my all. My body, my life, my soul and my everything. He is the only man who pleasures me like this and he is the only one who makes me happy and gives me joy."Klara…" he sexily pants my name, "sweetheart... I'm almost cumming." Mas lalo naman nitong sinagad ang kahabaan niya sa looban ko. He doesn’t stop and I doesn’t stop my sexy moan."S-Sweetheart I am also near..." I pull his nape an
Chapter 1Present"HELLO Ma'am?"["Klara. Are you already at the meeting place now?"] tanong sa akin ng boss ko sa kabilang linya."Yes ma'am, kaka-park ko lang ng kotse ko."["That's good. So, good luck and impress Mr. Falcon to your presentation, hija. Please convince him, Klara. May tiwala ako sa kakayahan mong makuha ang deal na 'yan."]"I-I'll try ma'am. Don't worry," bigla akong nautal nang marinig ko na naman ang apeyidong iyon.["Sige… bye Klara. Balitaan mo agad ako mamaya."]"S-Sure ma'am. Bye."I hardly breathe when I end the conversation with my boss.I inhale and exhale for many times. I want to be calm all the time.God! Bakit ngayon agad? Oh, it’s been four years since the last time I saw him. And now, I'm here and I have to show up. I hope he already forgiven me kung galit man s'ya. I hope he's waiting. Sana hindi pa huli ang lahat.Lumabas na ako nang tuluyan sa kotse ko.Am I ready? Yes! No! Hindi ko alam.But I have to face him, even though I'm not yet ready for our
Chapter 2BarPagkatapos ko pumunta sa office ni Mrs. Salazar ay dito na agad ako sa bar dinala ng mga paa ko. It's already eight in the evening, at ayoko pang umuwi. Ayoko ipakita sa kaibigan ko na nasasaktan ako ngayon. Na umiiyak ako ngayon.Damn! Sana tuluyan na lang akong nawala. Kesa ang maranasan ko ang ganitong sakit na pinaramdam niya ngayon sa akin.I wipe my tears as I drink my wine as if para lang akong uminom ng purified water. Biglang gumuhit ang pait sa aking lalamunan. For many years, ngayon ko na lang ulit ito natikman. And I like it bago sa panlasa ko.I drink, dahil gusto ko magpakalunod sa alak kahit bawal na bawal sa akin ang uminom, lalo na ang matatapang na alak. Pero ginawa ko because I want to erase all the pain I’m feeling right now.I know this is not the right place for me to forget the pain. Pero minsan lang naman ito. Gusto ko lang talaga makalimot sa lahat ng pinagdaanan ko sa buong buhay ko.I drink my second order. Straight tulad ng nauna, napapangiwi