Share
Chapter 26
Tahimik lang akong umiiyak habang nakasubsub sa mga tuhod ko at yakap-yakap ‘yon. Hindi rin nagtagal ay muling pumasok si Aries pero hindi ko inangat ang ulo ko.
Naramdaman ko ang paggalaw ng kama kaya naman alam kong umupo siya roon. Hanggang sa sinuklay nito ang buhok ko gamit ang kamay niya.When I looked up at him, his eyes are now filled with concern. Mas naiiyak ako dahil sa tingin niya kaya naman hindi ko na napigilan pa ang muling humikbi. I just felt his hands wrapped around my body and pressed my head against his chest.Hindi na naman matigil ang luha ko sa kakatulo nang maramdamang dahan-dahan nitong hinahagod ang likod ko.“M-masama ba akong tao, Aries?” tanong ko sa kalagitnaan ng iyak.He caressed my hair and I closed my eyes as I feel comforted from it. Matagal bago siya nakasagot.“What you did earlier was wrong but that doesn’t mean you’re a bad person,” he said, still caressing my hair. “Tao lang din tayo na minKaugnay na kabanata
Golden Embrace of Hope Chapter 27
Nagising ako dahil sa sunod-sunod na pang-ring ng phone. Hindi ko muna ito sinagot dahil napakasarap pa ng tulog ko pero iniistorbo lang ng kung sinumang tumatawag ‘yon.Pinindot ko ang end call saka itinaob ang phone nang muli itong mag-ring. Nakadapa pa kasi ako sa kama kaya tinatamad pa akong bumangon.Until it rang again. Tinakip ko ang unan sa tainga ko at pilit binabalik ang sarili sa pagkakatulog pero wala na, gising na ang diwa ko!Inis kong kinuha ang phone at hindi na tiningnan pa kung sino ang tumawag. “Sach! Why didn’t you answer me immediately?”Namilog ang mata ko nang ma-realized na boses ni Cali ‘yon! Agad akong napabangon at muling tiningnan ang screen ng phone para makasigurong siya nga! After one week na wala itong paramdam, ngayon ay bigla-biglang tatawag nang pagalit?!“Buti buhay ka pa?” I sarcastically asked.I heard him frown. “Where are you now? It’s already eight o’clock and you have tv guestin
Golden Embrace of Hope Chapter 28
Hindi pa rin matigil sa bilis ng tibok ang puso ko ngayong nakikita si Aries sa harapan namin. Paano niya nalaman ang lugar na ‘to? Sa pagkakaalala ko ay hindi ko siya tinext na pupunta ako kay Cali. Ang alam lang niya ay mag-g-guest ako sa isang tv show.Hindi pa rin sumasagot si Aries pero nanatiling masama ang tingin nito sa amin na para bang ang laki ang kasalanan na nagawa namin sa kaniya.Until I feel Cali’s hand lightened. Naramdaman ko pang inilapit nito ang bibig sa kaliwang tainga ko saka bumulong.“Lagot ka.”Napapikit ako ng mariin dahil sa sinabi nito. Hindi nakakatulong! Mas lalo pang sumama ang tingin ni Aries nang makita ang pagbulong ni Cali! Pero ang gago, narinig ko pa ang mahina nitong pagtawa na para bang pinipigilan ‘yon.“How about you, Sachiko, what are you doing here?”Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko sa tanong niya. His tone was like he’s suspecting me!“N-nagkayayaan lang.” Shit! Bakit ba ak
Golden Embrace of Hope Chapter 29
Ang bango. Ang sarap sa ilong ng naaamoy ko ngayon.Nagising ako dahil sa sarap ng amoy ng niluluto ni Aries mula sa kusina. Kagigising ko lang kahit alas-onse na ng tanghali. At bagong tema itong nakikita ko sa kwarto ko—I mean, sa kwarto ni Aries.Yes. Dito na talaga ako nakatulog. Hindi ako pinalabas ni Aries kagabi at alam na kung anong nangyari. He really did punish me—with a twist. What should I call it? Punished by pleasure? Pleasure of punishment? Whatever you call it.Dahil tuloy sa nangyari kagabi ay parang mas gusto ko na lang palaging maparusahan ni Aries. Charot. Lumalandi ka na, Sachiko!Nagdesisyon na lang akong bumangon at maligo—sa kwarto ko. Nagbihis muna ako rito bago lumabas at lumipat na ng kwarto ko.“Good morning,” bati ni Aries nang matapos akong maligo at pumasok sa kusina.Ngumuso lang ako saka umupo sa lamesa. I folded my arms over the table while looking at his back, nakaharap na kasi ito ngayon sa nil
Golden Embrace of Hope Chapter 30
Umukit ang ngisi sa labi ko nang marinig na ang sasakyan ni Aries papasok ng garahe.I was just leaning against the wall in front of the door. My legs crossed, nakatupi ang kaliwang kamay sa tiyan ko habang ang kanan naman ay may hawak na rolyo ng papel at nagmistula itong baton dahil sa paglaro ko roon.Narinig ko na ang pagbukas ng pinto, hudyat na papasok na si Aries. Bahagya pa siyang nagulat nang makita ako sa kinaroroonan ko.I smile. “Welcome home.”Ilang beses pa siyang napakurap na tila pinoproseso sa isipan ang sinabi ko. This is the first time na hinintay ko siya mismo sa harap ng pintuan so I understand his confusion.Tiningnan niya muna ang papel na nilalaro ko bago tipid na ngumiti sa akin saka lumapit. Hinayaan kong halikan niya ako.“Anong meron?” he asked after pulling out from the kiss.Hindi ako sumagot. Tumingin lang ako sa papel na nilalaro ko kaya napatingin din siya roon.“What’s that?” he
Golden Embrace of Hope Chapter 31
I somehow managed to get out of his damn house after that heaviness feeling I felt.Ilang beses kong tinatawagan si Cali habang nasa daan pero hindi niya pa rin talaga ‘yon sinasagot! Wala akong mapupuntahan. Ayokong malaman ni Kuya ang nangyari at mas lalong ayokong umuwi sa dati naming mansyon!Bahala na! Sumakay na lang ako ng taxi at sinabi ang address ni Cali. Siya na lang talaga ang malalapitan ko. Hindi naman ako agad-agad makikilala dahil nakasuot ako ng sunglass, pantakip din sa namumula kong mga mata.Nang makarating ako sa building ng apartment ay mabilis akong naglakad papasok. May nakasalubong pa akong isang babae pagbukas ng elevator. Mag-isa lang siya roon habang tahimik na lumuluha kaya bahagya pang kumunot ang noo ko.Nang magtama ang mga mata namin ay hindi ko alam kung nakilala niya ba ako dahil namilog din ang mga mata niya saka agad na pinunasan ang luha. Bumaba ang tingin
Golden Embrace of Hope Chapter 32
Nagising ako nang marinig ang tunog ng mga latang inilalagay sa plastic. Namumungay pa ang mga mata ko nang matanaw si Cali na iniipon pala ang mga lata ng beer na ginamit namin kagabi.“Good morning,” bati niya nang makitang gising na ako.Bumangon ako mula sa couch at bahagya pang masakit ang leeg at ulo. Dito na pala kami nakatulog kagabi. Inabot ng madaling araw ang kwentuhan namin at hindi na nagkaroon pa ng lakas para matulog sa kwarto. He slept on the couch across me. Grabe, ang sakit ng leeg ko! Ngayon lang ako nakatulog sa couch.“Morning,” bati ko habang hinihilot ang sintido. Medyo masakit din ang ulo ko.Pero pareho kaming natigilan nang makarinig ng sunod-sunod na pagkatok sa pintuan. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko saka kami nagtinginan ni Cali.Maya-maya ay tumayo rin siya saka naglakad patungong pintuan at binuksan ‘yon.“Where’s Sachiko? Ilabas mo ang asawa ko.”Agad akong napatakbo sa cr
Golden Embrace of Hope Chapter 33
Kanina pa ako hindi mapakali sa inuupuan. Hapon na pero ngayon araw ay hindi pumunta si Aries. But I don’t know, I should be happy kasi tumigil na rin siya, but there’s something in me na para bang inaabangan siya.“I see. Waiting for him, huh?”Agad akong napalingon kay Cali nang sabihin niya ‘yon. Abala ito sa laptop niya at sa tingin ko ay inuumpisahan niya nang pag-aralan ang mga gagawin niya sa company nila. Nakaupo lang siya sa couch habang tahimik na nakatutok sa laptop, may specs pa itong suot pangproteksyon sa mata. Habang ako naman ay kanina pa palakad-lakad. Madalas napapatingin sa pintuan at baka bigla na lang may kumatok.“Huh? Hindi ah.” Depensa ko.Dahil doon ay umiling siya pero sa laptop pa rin ito nakatingin.“I didn’t even mention a name.”Bigla akong natauhan. Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko saka inirapan siya.“Iisang tao lang naman ang tinutukoy mo.”Muli siyang umiling saka hindi na ak
Golden Embrace of Hope Chapter 34
Hindi ko na matandaan kung paano ako nakabalik sa apartment. Tulala lang ako dahil sa mga sinaabi ni Daddy. Ni hindi ko namalayang nandito na ako sa loob!I checked my phone. Hinihingal pa ako habang nakaupo sa couch na akala mo ay nakipagkarera. Pero mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko nang biglang mag-ring ‘yon at pangalan ni Aries ang nagflash sa screen.Halos dagain ang puso ko sa kaba habang nakatingin lang doon pero nakakadalawang ring pa lang ito ay bigla rin itong namatay. Kumunot ang noo ko. Hindi kaya napindot niya lang?Humugot ako ng isang malalim na hininga. Hinintay ko pa ng ilang minuto kung tatawag siya ulit pero wala na. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko habang naglalaban ang isip kung tatawagan ko ba siya o hindi.But in the end, pikitmata kong pinindot ang callback. But I was more surprised when the first ring didn’t even ended and he answered it already, para bang hinihintay niya lang ang tawag ko.“S-Sachi.”
Pinakabagong kabanata
- Golden Embrace of Hope Chapter 44
- Golden Embrace of Hope Chapter 43
- Golden Embrace of Hope Chapter 42
- Golden Embrace of Hope Chapter 41
- Golden Embrace of Hope Chapter 40
- Golden Embrace of Hope Chapter 39
- Golden Embrace of Hope Chapter 38
- Golden Embrace of Hope Chapter 37
- Golden Embrace of Hope Chapter 36
