OIAL 2.0

Nakaka-inis dahil nakuha ni Cosmo ang first kiss ko nang ganun-ganon lang!

Hanggang ngayon ay hindi maalis sa isip ko ang malambot niyang labi. Sa tuwing ipinipikit ko ang mga mata ko ay nararamdaman ko uli ang pag dampi noon.

I must be crazy!

Inis na sinabunutan ko ang sarili ko. Kung hindi sana ako nag restroom ay hindi sana mangyayari iyon.

The humans who interrupted our dinner last night was the current secretary of kuya.

The old lady says that she wants to retire already at may nahanap na siya na papalit sa posisyon niya at pumayag naman si kuya.

Today is Saturday, walang pasok sa trabaho si Kuya kaya ngayon ay ginugupitan nya ako ng kuko.

He is the only one that I'm letting to touch my nails. Never pa akong nag pa-manicure and pedicure dahil ayoko na may ibang humahawak sa kamay at paa ko lalo na sa mga kuko ko.

"Ouch kuya! Binabali mo ata ang buto ng daliri ko!" Pag reklamo ko. Natutuwa namang naka-masid lamang si manang sa amin.

Manang is my mother figure through out the years, dahil nga inabandona kami ng mga magulang namin.

"Shut up! Hindi ko pa naitatanong kung bakit mo sinampal ng libro ang kaklase mo kahapon," Pang babalewala niya sa reklamo ko at seryoso ang tingin sa nail cutter.

Admit it or not, Cosmo saved me that day. Kung hindi siya dumating ay baka mas nag tagal pa ang away namin ni Felicity.

Lumapit sa amin si manang na may hawak na baso na may lamang orange juice at inilapag iyon sa coffee table sa sala.

"Nako ikaw na bata ka! Bakit ka naman nanakit ng kapwa mo? Aba'y masama iyon!" Nananakot na saad ni manang.

Tsk, Felicity's family is no match on me, she thought that I will beg for her forgiveness? That's not happening in this lifetime.

They know that I wouldn't hurt someone without a valid reason, and they are waiting for that reason. Hindi ko naman masabi dahil nahihiya ako.

Umirap ako at tinignan ang kuko na maiksi na ang kuko. My perfect nails.

"Nakaka-inis kasi siya, manang!" Pag tatanggol ko sa sarili, I pouted and drank the juice.

Baka isipin nila na ang tanga ko dahil wala na ngang pakielam sa amin ang nanay namin pero heto ako at nais siyang ipag tanggol sa iba na nag sasabi ng masama sa kanya.

"And why is she annoying?" Tanong ni kuya Azarius habang ginugupit ang kuko sa hinliliit ko.

My lips are still pouted, still not wanting to answer. Mariin akong tinignan ni kuya.

"Iha, iho. Doon muna ako sa kusina," Pag paalam ni manang at mabilis naming pinaunlakan iyon.

She must have sensed that I'm not confortable sharing it with others, although, kasama ko na siya simula bata pa lamang, ay hindi pa rin ako komoportable na pag usapan ito sa hindi parte ng pamilya.

"I've heard her talking shits about mom." Napabuntong hininga ako at napa-yuko. Kuya put my hand on my lap when he's done cutting my nails.

"And you're hurt?" Tanong ni Kuya.

Mabait akong tumango, I still couldn't look at him. Nasaktan ako dahil ang mga sinabi ni Felicity ay totoo.

Hera, the woman who abandoned us was being insulted by one of my schoolmates.

I mean, hindi naman ako ang ininsulto kaya bakit ako ang nasaktan? Pero kasi kahit bali-baliktarin ko man ang mundo, hindi man nya ginampanan ang responsibilidad nya sa amin, ay siya pa rin ang ina namin.

"Kuya kasi, ang hirap. Alam ko naman na wala---" Pinutol ni kuya ang akmang sasabihin ko nang yakapin ako ni kuya.

"Shh, I understand. Alam ko ang pakiramdam noon, Devyn." I sobbed and cried like a child.

"Bakit ang dali sa kanila na iwan tayo? Galit ako sa kanya pero bakit ako nasasaktan sa mga sinasabi nila kay Hera, kuya?" Umiiyak na tanong ko. Alam ko na hirap na hirap na din si kuya.

Mula bata ay wala syang ibang ginawa kundi ang isipin ang kapakanan ko. Ang alagaan ako kesa na gawin ang gusto niya. Kuya loves playing basketball, pero hindi niya na iyon nagagawa mula noong namatay si lolo.

"Because deep inside, you still love Hera. Pilit mong tinatabunan ng galit ang pagmamahal na nararandaman mo sa ina natin. And don't blame yourself for that." Inilayo ni kuya ang sarili niya sa akin at hinawakan ako sa balikat.

His eyes says a lot of words that he couldn't said.

"Don't ever blame yourself for feeling that." Pag halik at pag gulo nito sa aking buhok.

"T-Thank you, kuya." I hugged him tight kagaya ng ginagawa ko kapag nag lalambing ako o may nagawang kasalanan.

"Tsk, hindi mo dapat ipinagpapasalamat sa akin iyan, Devyn. Masaya ako na ikaw ang kapatid ko." Pag ganti nito sa yakap ko.

Sana ay maka-bawi ako sa lahat ng kabutihang nagawa sa akin ni kuya Azarius.

It's 6 AM in the morning nang mapagpasyahan kong bumangon mula sa kama.

I'm still wearing my beige night gown. Hanggang pulso ang haba nito at hanggang sa talampakan ko. I did not bother to brush my hair, nag hilamos lamang ako at nag sipilyo tsaka lumabas sa kwarto.

Naka-salubong ko si manang at halatang aligaga siya. Nagtataka kong kinalabit si manang.

"Ano pong mayroon? Nasaan si Kuya?" Pinasadahan muna ako ng tingin ni manang mula ulo hanggang paa bago sagutin.

"Na--"

"Manang, can you wake Devyn for me?" Magalang na pag hingi ng pabor ni kuya mula sa sala.

"Tinatawag ka na pala, tara na." Pag-aya ni manang, she's holding my arm.

Bumaba kami sa sala at gulat na gulat sa nasaksihan.

It was Cosmo and his family!

Why are they here?! Hindi ko alam na magka-kilala ang pamilya namin.

Oh my god! Wala pa akong ligo at kaka-gising ko lamang! Pinagsisihan ko ang hindi pag suklay ng buhok dahil baka mukhang pugad ito ng ibon.

"Yeah, Tito Gregory. Ako na ang bahala sa mga investors nat--"

Akmang tatakas ako nang makita ang tingin nila sa akin.

"Devyn, honey!" Pag bati ni Mrs. Buenaventura. Lakad takbo itong pumunta sa akin. Namumukhaan ko siya.

Si Cosmo ay walang emosyong naka-tingin sa namumula kong mukha at pinasadahan ako ng tingin.

"Wow, it's been 8 years since we had met! Ang laki at ang ganda mo na!" Pag beso nito sa akin. M-Maganda daw? Hindi pa ho ako ligo at hindi pa nag susuklay. Gusto kong pabulaanan ang sinabi niya ngunit minaigi kong ngumiti na lamang.

"Good morning din po, Mrs. Buena---"

"Tita Delilah! Or better yet, mama nalang! Hindi ba babe?!" Umagang-umaga ay ang hyper na ni Mrs. Buenaventura.