Ep2 : ก้นขาวๆของเจ้านายหนุ่ม

                                                         (ก้นขาวๆของเจ้านายหนุ่ม)

เพราะเสียงเรียกจากเจ้านาย ขวัญฤทัยจำต้องขานรับอย่างช่วยไม่ได้ โดยพยายามไม่นึกถึงฉากวาบหวามพาให้ใจสยิวด้านในที่คอยจะทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำ ไหนจะเสียงครางระโหยราวกับคนกำลังกินของเผ็ดร้อน ขวัญฤทัยได้ยินชัดเต็มสองหูทำเอาขนลุกซู่ไปทั้งตัว

 “ค่ะ...อยู่ค่ะ...”

“ถ้าอยู่ก็ช่วยเข้ามาหาฉันเร็วๆหน่อยสิ โอ๊ย!...”

คนถูกเรียกให้เข้าไปหากะพริบตาปริบ พร้อมกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ ใจหนึ่งก็กล้าๆกลัวๆ ลังเลว่าจะเอาอย่างไรดี ไม่รู้เจ้านายกำลังคิดเล่น ิเรนรือเปล่าข้ามาหาฉันเร็วๆหน่อย้เด็ดขาดี่สาวข้างบ้านยังอยากเสนอให้มีการแลกตัวคนรับใช้ พิเรนอะไรอยู่หรือเปล่าถึงได้มาเรียกเธอให้เข้าไปหาตอนที่เขากำลัง...

”อี้..เจ้านายลามก”ขวัญฤทัยทำหน้าสยอง

สาวใช้วัยขบเผาะหวาดหวั่นถึงอย่างไรเธอก็ยังไม่ประสีประสากับเรื่องอย่างว่า ขืนสุ่มสี่สุ่มห้าเข้าไปเห็นภาพอุจาดตา เธอกลัวเป็นตากุ้งยิงน่ะสิ

“ขวัญ...ทำอะไรอยู่ ทำไมถึงช้านักล่ะ...เข้ามาหาฉันเร็วๆหน่อย”

เจ้านายเรียกดังกว่าเดิม เสียงเขาก็ฟังดูสั่นๆ เปล่งๆ พิกลด้วย

ขวัญฤทัยใจคอสั่นไหวกัดฟันตอบรับเจ้านาย

“ค่ะ...ค่ะ...เจ้านาย” รอเดี๋ยวสิ คนกำลังทำใจอยู่

“ค่ะแล้วก็รีบเข้ามาหาฉันเร็วๆหน่อยสิ ฉันจะแย่แล้ว...”

 เขาเร่งมาอีก คราวนี้ขวัญฤทัยตัดใจวางอุปกรณ์ทำความสะอาดในมือแอบไว้ข้างฝาผนังห้อง เอาว่ะ.เป็นไงเป็นกัน..ยังไงก็แค่เป็นตากุ้งยิงไม่ถึงกับตายซะหน่อย  แล้วค่อยขอเบิกเงินซื้อยารักษาเอาทีหลังก็ได้ สาวใช้ก้มหน้างุดค่อยๆหมุนลูกบิดผลักบานประตูแง้มออกทีละน้อย

“ขวัญเร็วหน่อย...” คนด้านในก็เร่งเหลือเกิน ไม่รู้จะรีบให้เธอมาดูเขาโชว์ลีลาเด็ดดวงกับสาวสุดเซ็กซี่ทำไมนักหนา สาวใช้นึกฉุนในใจ สีหน้างองุ้ม

หากสิ่งที่ขวัญฤทัยเห็นตรงหน้า กลับทำเอาสาวใช้วัยละอ่อนได้แต่อ้าปากค้าง ดวงตากลมโตทั้งสองข้างเบิกโพลง...

ไม่มีสาวเซ็กซี่ทรงสะบึม ไม่มีการร่วมรักรุนแรง ไม่มีกิจกรรมเข้าจังหวะที่จะทำให้ขวัญฤทัยเป็นตากุ้งยิง มีเพียงเจ้านายหนุ่มรูปหล่อนอนคว่ำหน้าบนพื้นพรมแล้วก็โชว์ก้นขาวจั๊วะผิวเนียนนุ่มยิ่งกว่าผิวสาวแรกแย้มอย่างเธอซะอีก 

ขวัญฤทัยกลืนน้ำลาย รีบก้มหน้าดึงสายตาตื่นตะลึงมองเพียงมือที่กุมไว้ตรงหน้าของตัวเอง ไม่ให้มองซอกแซกลงลึกกว่าก้นขาวๆที่เห็นชัดเต็มสองตา

“เอ่อ...เจ้า....เจ้านาย...ทำไมถึงไปนอนบนพื้นอย่างนั้นได้ล่ะคะ? เตียงนุ่มๆมีทำไมถึงไม่ขึ้นไปนอน...” เธอพูดเพื่อให้คลายอาการประหม่ามากกว่าความอยากรู้ เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่เกือบจะยี่สิบเอ็ดปี...ก็เพิ่งเคยเห็นก้นผู้ชายเต็มๆตาเอาวันนี้นี่แหละ

“อย่าเพิ่งถามเลย  ขวัญมาช่วยฉุดฉันลุกขึ้นหน่อย ฉันลุกไม่ไหว มันเจ็บสะโพก...”

ออสติน โคลเอี้ยวใบหน้าหล่อเหลามาทางสาวใช้คนงามพร้อมกับขอความช่วยเหลือด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์โดยขวัญฤทัยไม่ทันสังเกตเห็น จะให้เห็นได้อย่างไรก็สาวน้อยเอาแต่ก้มหน้างุดอยู่อย่างนั้น

  เมื่อคืนเขาดื่มหนักไปหน่อย ตื่นมาตอนเช้าจึงรู้สึกมึนศีรษะเล็กน้อยจึงยังไม่อยากลุกขึ้น นอนคิดอะไรเพลินๆก็สะดุดเข้ากับคำพูดของนายมารุตที่เป็นทั้งเพื่อนแล้วก็น้องชาย

‘เด็กนั่น...’ มารุตพยักหน้าไปยังสาวใช้ที่เพิ่งยกน้ำมาเสิร์ฟ ออสตินหันมองตามด้วยแววตาเรียบนิ่ง ต่างจากใจที่มันกำลังเดือดคลั่ก

‘ทำไม?...’ ถึงจะพอรู้แต่ออสตินก็แกล้งทำเป็นถาม

นายมารุตคนนี้เป็นทั้งเพื่อนทั้งน้องชาย เขากับมันใช้ชีวิตคลุกคลีกันมาตั้งแต่จำความได้ ทำไมเขาจะไม่รู้ถึงความคิดชั่วร้าย เห็นสาวสวยเข้าหน่อยเป็นไม่ได้คิดจะเอาเขาลูกเดียว แต่ก็นั่นแหละกับบางสิ่ง...เขาก็หวงเกินกว่าจะยกให้ใครได้ง่ายๆ ถึงจะสนิทมากแค่ไหนก็ตาม

‘อยากได้...ช่วยหน่อยได้ไหม? ถือว่าน้องคนนี้ขอร้อง...’

 มารุตขยับตัวมองตามร่างอวบอิ่มตาเป็นมัน อึดอัดตรงเป้ากางเกงเพราะมันตุงขึ้นมาจนออสตินถึงกับส่ายหัว นึกระอากับไอ้นิสัยหื่นกามของมันนัก หากลึกๆนั้นเขาเองกลับรู้สึกหวงแหนสาวใช้ของตัวเองจนเผลอขึ้นเสียงดัง ...

‘คนนี้คงยกให้ไม่ได้...’

‘อะ...ทำไมล่ะ ทีกับคนอื่นไม่เห็นนายหวง’

‘แต่คนนี้ฉันหวงไง...’ ออสตินย้ำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แววตาทอประกายวาววับ มารุตที่เห็นเข้าก็เกิดนึกสนุก ของบางอย่างยิ่งห่วงเขาก็ยิ่งอยากได้

‘ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยขยายความไอ้คำว่าหวงของนายให้ฉันเข้าใจหน่อยสิ...จะหวงไว้กินเอง หรือว่าขี้เกียจจะหาคนใช้รายใหม่’

‘ทั้งสองอย่าง...แล้วก็ไม่มีคำอธิบายอื่นเพิ่ม’

มารุตหัวเราะ

‘แต่ว่าตอนนี้เครื่องฉันกำลังร้อน...’

‘เดี๋ยวโทรตามซ่าร่ามาให้...รายนี้รับรองว่าลีลาเด็ดไม่แพ้สาวหมวยทรงอินเตอร์รายล่าสุดของนาย...’มารุตยิ้มกริ่มกับสิ่งที่พี่ชายกึ่งเพื่อนสนิทเสนอให้

เอาเถอะ...ขอกันกินตรงๆไม่ให้ก็ไม่เป็นไร เอาไว้เขาจะลองตะล่อมกล่อมสาวเจ้าเอาเองวันหลังก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา ของแบบนี้ไม่น่าจะยาก ก็แค่สาวใช้ธรรมดาไม่น่าจะเล่นตัวถ้าเงินหนาพอ...

 และเพราะไอ้รู้จักนิสัยใจคอพร้อมสันดานกันดีนี่แหละ เลยทำให้ออสติน โคล ไม่ไว้ใจ...ระแวงว่าสักวันถ้าเขาเกิดเผลอ ไอ้มารุตตัวดีจะดอดแอบมาขโมยของของเขาไปกินฟรีๆ...

ออสตินนอนครุ่นคิดอยู่สักครู่ ไอ้ตอนจะลุกขึ้นเข้าห้องน้ำขาเขาดันสะดุดเข้ากับอะไรก็ไม่รู้ จนเซแล้วก็ล้มหน้าทิ่มกระแทกพื้นจนมีสภาพอย่างที่เห็น ดีตรงหูเข้าได้ยินเสียงกุกกักดังอยู่ด้านนอก ออสตินจึงเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาในหัวสมอง...

“ค่ะ...” ขวัญฤทัยรับคำอย่างรู้สึกกริ่งเกรงกับสภาพเปลือยเปล่าของผู้เป็นเจ้านาย เธอเหลือบมองหาผ้าห่มผืนบาง กะว่าจะเอามาคลุมปิดท่อนล่างเอาไว้ไม่ให้ดูอล่างฉ่าง แล้วค่อยช่วยดึงเขาขึ้นนั่งดีๆ หากขาข้างหนึ่งกลับไปเหยียบเข้ากับขวดบนพื้นจนร่างเล็กพุ่งทะยานลงมาทับกับร่างกำยำที่อุดมไปด้วยกล้าม ลอนสวยงาม...ซึ่งก็ไม่รู้ว่าออสตินพลิกตัวนอนหงาย ตั้งแต่ตอนไหน

ร่างทั้งร่างจึงทาบทับกันไว้อย่างลงตัว...

“ว้าย!...”

ขวัญฤทัยหลุดเสียงร้องทันทีที่เธอสัมผัสได้กับร่างกายเจ้านายหนุ่มเต็มที่ นัยน์ตาสวยเบิกโพลง ก่อนจะค่อยๆหลุบมองใบหน้าหล่อคมคายของผู้เป็นเจ้านายซึ่ง ณ เวลานั้นเขาเองก็จ้องเธออยู่เหมือนกัน...

“เจ้านาย...ขวัญไม่ได้ตั้งใจ...”

-------------------------------------