Nagulat si Dixon at napatanong, “Anong pakulo yan?”Nagsimula nang mag-snow sa labas. Sa loob ng dalawang buwan ay ika-dalawampu’t tatlong taong kaarawan ko na.Sa gabing din iyon ay bisperas ng Bagong Taon.Hindi ko alam kung aabot pa ako sa panahong ‘yon.Hinihimas ko ang aking mga labi, pagkatapos ay ngumiti at iminungkahi, "Alam mo na gusto kita. Kaya't nais kong palayain mo ang lahat ng hindi matwid na opinyon na mayroon ka sa akin at i-date mo ako sa loob ng tatlong buwan."Nagalit si Dixon at sumagot, “Managinip ka.”‘Yung boses niya sa phone ay wala man lang bahid ng pagmamalasakit. Dito sa malaking silid, napalibutan ako ng kalungkutan at tumulo ang aking luha. Sa sobrang sakit ng puso ko, wala na akong maramdaman.Itinago ko ang kalungkutan na nararamdaman ko at nagsalita nang pangiti, “Dixon, hindi ba gusto mo na makipaghiwalay? I-date mo ako sa loob ng tatlong buwan, maging lalaki ka na mag-aalaga at maga-alala para sa akin. Kahit na hindi mo ako mahal, kailangan mong magpa
Read more