Nanginginig ang mga mata ni Verian. Nakatuon ang mga mata niya sa painting na may title na ‘A Family of Three’.“Jelly Bean, pakiramdam mo ba lonely ka?”Ipinatong ng bata ang baba niya sa kanyang kamay habang kumikislap ang malaki at itim niyang mga mata. Seryoso siyang tumango at malungkot na nagsabi, “Yes! Walang friends si Jelly Bean at ‘di rin ako binibisita ni mommy dahil nasa Mars siya! Yung mommy ni Cherry maganda mag-braid ng buhok araw-araw, gusto ko rin ng mommy na tutulong sakin mag-braid ng hair ko!”‘Di mapigilan ni Verian na ngumiti. Inangat niya ang kamay niya para haplusin ang ulo ng little munchkin, “Maikli ‘yung hair ni Jelly Bean, mahirap i-braid ang maikling buhok.”Sumimangot si Little Jelly Bean. Para siyang pinagtaksilan nang sumagot ito, “Ginagawang maikli ni daddy yung hair ko kasi walang marunong magbraid ng hair ko. ‘Di marunong magbraid si daddy. Daddy is stupid.”Natawa nang malakas si Verian. Pumasok sa isip niya ang itsura ni Heaton na sinusubukang

Mukhang kalmado sa labas at in love ang itsura ni Verian habang nakatingin ito kay Heaton. Sa katotohanan, mabilis ang tibok ng puso niya sa kaba. Kapag inalis ni Heaton ang kamay niya at itinanggi ang relasyon nila sa harap ni Wanelle at Jensen, baka magpakain na lang siya sa lupa. Tumulong naman si Little Jelly Bean – inunahan niyang magsalita si Heaton gamit ang cute at malambing niyang boses. “Daddy, uwi na po tayo! Ayaw namin ni Monty sa kanya!”Nakatuon lang ang mga mata ni Heaton sa magandang mukha ni Verian. May munting bakas ng panunukso sa mga malamig niyang tingin. Inangat niya ang kamay niya para makaalis sa kapit ni Verian. Halos tumalon ang puso ng babae at sumama ang kutob niya…‘Di niya inaasahan na sa susunod na sandali ay may naramdaman siyang bigat sa balikat niya –Niyakap ng mahabang braso ni Heaton si Verian at Little Jelly Bean at may marahang ngiti sa mukha nito.“Sige. Umuwi na tayo.”Nataranta si Verian. Sa kabila ng pagkagulat nina Jensen at Wanell

Kinaumagahan nang may namumukhaan si Verian na itim na Maybach na papasok sa harap ng kindergarten nang siya ay dumating.Ang matipunong lalaki ay nakasandal sa kanyang sasakyan na para bang may hinihintay.“Mr. Fudd?”Inaninag ni Heaton gamit ang kanyang maiitim na mata ang maganda nitong mukha. Saka ang kanyang manipis na labi ay bumukas ng kaunti. “Ms. Mont, sumama ka. Kailangan nating mag usap.”Mag-usap?Hindi mapakali si Verian ng sumakay siya sa sasakyan. Katulad ng dati ay kalmado ang itsura ni Heaton at inilapag niya ang kasunduan sa harap nito. Walang pagbabago ang tono ng kanyang boses. “Basahin mo. Kung wala nang problema ay pirmahan mo na.”Nalilito si Verian. Natuon ang kanyang atensyon sa kasunduan sa harap niya. Kaysa sabihin na ito ay isang kasunduan, mas mabuti pa na tawagin itong kasulatan para ibenta ang kanyang sarili.Ngunit ang mga batayan ay higit na nakaka engganyo: ang Mont Family Mansion ay hindi na magigiba, at ito ay mapupunta sa kanyang pangalan.

Sa loob ng kwarto, ang halimuyak ng amber gris ay naamoy sa hangin. Tanong ng matanda habang hawak ang kanyang tungkod, “Iyong babae ba talagang iyon ang totoong nanay ni Little Jelly Bean?”Inabot ni Heaton ang resulta ng DNA kay John Fudd, “Kung hindi ka naniniwala, maari mo itong tingnan ng maigi. Ito ang resulta ng DNA test.”Kinuha ni John ang resulta at sa unang tingin ay nakita agad niya ito. Ang pagkakapareha ay 99 porsyento. Ibig bang sabihin nito na… Si Verian talaga ang tunay na ina ni Little Jelly Bean?Tumango-tango ang matanda na para bang sumasang ayon. “Dahil siya nga ang totoong ina ni Little Jelly Bean. Wala akong problema sa pag-iisang dibdib ninyo. Pero ang pinagmulan ni Ms. Mont ay hindi natin alam at hindi ako kampante. Sa panahong iyon, bakit niya naisipang maging surrogate... ”Inabala ni Heatong ang sagot ng matanda, pagkatapos ay ang kanyang labi ay tumikom, “Hindi mahalaga ang background niya, ang importante ay kaya niyang alagaan siLittle Jelly Bean nan

“Pinaimbestigahan mo ba ako?”Suot ang puti nyang damit, lumabas si Verian sa CR. Ang kanyang mukha ay medyo namula. Hindi niya alam ang dahilan kung bakit namula, kung galing ba sa init ng singaw o sa kahihiyan.Kung paano tumingin ang lalaki sa kaniya ay mas lalo pang lumala, mas lalo pang namula ang maliit na mukha ni Verian.“Kung hindi kita pinaimbestigahan, paano ako magiging kampante na iuwi sa bahay at makatabi ka sa kama?”Ang kanyang boses ay walang emosyon, at tunog na walang pakielam at may katarayan, pero ng marinig ni Verian ang “makatabi ka sa kama”, ay biglang tumibok ng mabilis ang kanyang puso.Ngumuso ang kaniyang mga labi at mahinahong tinanong. “ Dahil pinaimbestigahan mo ako nang mataimtim President Fudd at alam mo na ako ay nag-kaanak sa iba, bakit mo ako pinili?”Ang lalaki ay kalmado at seryosong nakatingin sa kanya. “Dahil ikaw ay nagbigay ng buhay sa isang bata at ikaw ay mas lalong magiging matiyaga at mapagmahal pa sa mga bata. Hindi ako naghahanap ng