กงซุนจื้อเหมิงก็ตกตะลึงกับคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงเช่นกันพวกเธอเฝ้าดูกันและกันเติบโตมาตั้งแต่เด็กเธอย่อมรู้จักนิสัยของผู้อาวุโสหงเป็นอย่างดีว่าอีกฝ่ายนั้นดื้อรั้นมากเพียงใดเมื่อตัวเองตัดสินใจแล้ว ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงได้ดังนั้น ตอนที่อีกฝ่ายพูดออกมาว่าจะไม่ไปอธิบายอะไรกับซีเหมินฟู่กุ้ยอีกแล้วกงซุนจื้อเหมิงจึงไม่โน้มนาวเธออีกเธอรู้ว่าการโน้มน้าวนั้นไร้ประโยชน์ผู้อาวุโสหงจะไม่ฟัง และแน่นอนว่าเธอจะไม่เปลี่ยนการตัดสินใจของเธอมันจะดีกว่าสำหรับเธอที่จะทำมันด้วยตัวเองแต่ตอนนี้ ผู้อาวุโสหงได้ก้มหัวและขอโทษซีเหมินฟู่กุ้ยไปแล้ว!ในมุมมองของกงซุนจื้อเหมิง นี่เป็นเพียงปาฏิหาริย์เท่านั้นเพราะนิสัยของมนุษย์นั้นเปลี่ยนแปลงได้ยากดังสุภาษิตที่ว่าแม่น้ำอาจเปลี่ยนเส้นทางได้ แต่นิสัยของคนจะไม่เปลี่ยนและไป๋หลี่เหยียนหงก็มีชีวิตอยู่มาเกือบสองพันปีแล้ว ไม่มีทางที่จะเปลี่ยนแปลงไปได้ง่ายๆยิ่งไปกว่านั้น ด้วยการสนับสนุนของนิกายแก้วเจ็ดแสงและผู้อาวุโสสูงสุดสี่คนในอาณาจักรเซียนที่สนับสนุนเธอ ซีเหมินฟู่กุ้ยก็ไม่กล้าทำอะไรเธอเลยแล้วผู้อาวุโสหงกำลังก้มหัวและขอโทษเพื่อหลินตงอยู่หรือไม
Read more