All Chapters of บำเพ็ญเพียรในฝันเป็นพันปี ฉันตื่นอีกทีไร้เทียมทาน: Chapter 1 - Chapter 10

"ฉันคือฉินเสวี่ยเหยา"หญิงสาวพยายามสงบสติลง: "คุณจำอุบัติเหตุเมื่อสามปีก่อนได้ไหม?"อุบัติเหตุ?ความทรงจำเริ่มถาโถมเข้ามาหลินไป๋หลุดออกจากความฝัน แล้วกลับสู่โลกแห่งความจริงในที่สุดเขาก็นึกออก คืนนั้นหลังงานเลี้ยงเรียนจบมหาวิทยาลัย เขาเดินออกมาจากคาราโอเกะพลังร้องเพลงเสร็จในสภาพเมามาย ถูกรถชนจนกระเด็นลอยไปเดี๋ยวก่อนนะ ฉินเสวี่ยเหยา?"เธอคือฉินเสวี่ยเหยาดาวอัจฉริยะแห่งมหาวิทยาลัยเจียงเฉิงเหรอ?"จู่ๆ หลินไป๋ก็นึกชื่อนี้ขึ้นมาได้ ตอนนั้น ฉินเสวี่ยเหยาโด่งดังมาก ครองแชมป์ดาวมหาลัยตลอดทั้งปี ถึงแม้จะอายุมากกว่าเขาแค่ปีเดียว แต่ปีที่เขาเรียนจบมหาลัย ฉินเสวี่ยเหยาจบปริญญาเอกไปแล้วบ้าเอ๊ย ดาวมหาลัยที่ปีนั้นเขาแทบไม่มีโอกาสได้เจอหน้า ตอนนี้กลับอยู่ในอ้อมแขนของเขางั้นเหรอ?หลินไป๋ตื่นเต้นขึ้นมาทันทีโอกาสดีๆ แบบนี้ จะพลาดไม่ได้เด็ดขาด ต้องขอจับสักหน่อย!หลินไป๋โอบเอวของฉินเสวี่ยเหยาเอาไว้อย่างไม่ลังเล แล้วยังเลื่อนมือไปบีบก้อนนุ่มสองก้อนด้านล่างเบาๆ สองทีสัมผัสดีจัง!"นะ นี่นาย อย่าจับมั่วสิ..."หลินเสวี่ยเหยาใบหน้าแดงซ่าน เจ้านี่ฟื้นมาก็ลามกขึ้นมาเลยเหรอ?"ขอโทษนะ ฉัน ฉันชนนา

ทุกคนในตระกูลฉินตกตะลึงจนพูดไม่ออก"ไอ้บ้านนอก ทำไมแกไม่ไปปล้นเอาวะ?"ฉินฉางเฟิงโกรธจัด "แกรู้หรือเปล่าว่าห้าร้อยล้านมันเท่าไหร่?""คุณปู่ครับ ดูสิครับ ไม่ได้รักพี่ผมจริงเลย ไม่ต้องให้เงินมันหรอกครับ ไล่มันไปเลยครับ!""คุณปู่คะ หลินไป๋แค่ประชด เขาไม่ได้ต้องการห้าร้อยล้านจริงๆ หรอกค่ะ!"ฉินเสวี่ยเหยารีบแก้ต่างทันที แล้วจึงกันไปกระซิบข้างหูหลินไป๋ "นายคิดอะไรอยู่เนี่ย? ปู่ฉันไม่มีทางให้เงินมากขนาดนั้นหรอก แค่ห้าสิบล้านก็ไม่ให้นายจริงหรอก!""ฉันก็แค่พูดไปงั้นแหละ ถ้าได้ขึ้นมาจริงๆ ล่ะ?"หลินไป๋หัวเราะเจ้าเล่ห์ยังไงเสวี่ยเหยาก็ไม่ใช่แฟนเขาจริงๆ เขาแค่อยากได้เงินไปใช้ชีวิตมากกว่า"ห้าร้อยล้านใช่ไหม ได้!"เสียงหนึ่งดังมาจากทางประตู ปรากฏชายหนุ่มผิวขาวร่างสูงเดินเข้ามา"เห็นไหม มีกระเป๋าตังค์เดินได้อยู่นี่?"หลินไป๋พอใจมาก "เธอรู้จักกระเป๋าตังค์เดินได้นี่ไหม?"แน่นอนว่าเป็นคนที่ฉินเสวี่ยเหยารู้จัก เมื่อเห็นว่าใครมา ก็ปรากฏความรังเกียจอยู่ในแววตาของเธอทันที"คุณชายเฉียวซาน มาแล้วเหรอครับ!"ฉินฉางเฟิงรีบเข้าไปต้อนรับยิ้มประจบประแจงทันที"คุณชายเฉียวซาน"ฉินเจิ้นเจียงเองก็ทันทา

"ซ่งอวี้เจียว ทำไมที่ไหนๆ ก็เจอแต่เธอกันเนี่ย?"ฉินเสวี่ยเหยาสีหน้าไม่พอใจซ่งอวี้เจียวคือคุณหนูของตระกูลซ่ง เรียกได้ว่าเป็นคู่ปรับกับฉินเสวี่ยเหยาตระกูลซ่งกับตระกูลฉินเป็นตระกูลชั้นนำกลุ่มเดียวกันในเจียงเฉิงฉินเสวี่ยเหยาทุ่มเทดูแลแฟนหนุ่มที่เป็นเจ้าชายนิทรามานานหลายปีโดยไม่ทอดทิ้ง จนได้รับชื่อเสียงว่าจงรักภักดีตรงกันข้ามกับซ่งอวี้เจียว ประธานสาวเซ็กซี่ยั่วสวาทชื่อดังแห่งเจียงเฉิง เปลี่ยนแฟนเร็วราวกับสายฟ้าแลบคนที่สอดรู้เรื่องคนอื่นชอบเอาเขาสองคนมาเปรียบเทียบกัน เพราะเหตุนี้ ซ่งอวี้เจียวจึงเกลียดฉินเสวี่ยเหยาแน่นอนว่า ที่สำคัญที่สุดคือ ฉินเสวี่ยเหยาสวยกว่าซ่งอวี้เจียว"ทำไม? อายจนโกรธเลยรึไง?"ซ่งอวี้เจียวหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ถ่ายคลิปฉินเสวี่ยเหยากับหลินไป๋เอาไว้ "ฉันจะให้ทุกคนดูท่าทางยั่วสวาทของประธานผู้บริสุทธิ์อย่างเธอเอง!""ฉันว่านะฉินเสวี่ยเหยา เรื่องที่เธอแอบไปกินเจ้าชายนิทราแฟนของเธอก็พอเข้าใจ แต่ทำไมไม่หาให้ดีๆ หน่อยล่ะ?"ซ่งอวี้เจียวมองหลินไป๋อย่างมีนัยยะ "ตัวเล็กอย่างเขา จะทำให้เธอพอใจได้เหรอ?""เธอหาแฟนที่ทำกับเธอแค่สามวิก็พอใจแล้วเหรอ อย่างฉันขั้นต่ำก็ส

หลินไป๋หันไป ก็เห็นรถมาเซราติคันหนึ่งจอดอยู่ไม่ไกล พร้อมหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังเดินลงจากรถผู้ชายใส่สูทสวมรองเท้าหนังกับผู้หญิงในชุดราตรีและรองเท้าส้นสูง ทั้งตู่แต่งตัวดูดีและดูมีมูลค่าสูงส่วนเรื่องหน้าตา ทั้งคู่ก็นับว่าดูดีใช้ได้ แต่ก็แค่ใช้ได้ล่ะนะ"ขอบคุณที่เป็นห่วง ฉันฟื้นแล้วล่ะ"หลินไป๋ขมวดคิ้วเล็กน้อยผู้ชายคนนั้นคือเฉาจวินเพื่อนสมัยมหาลัยของเขา ตอนนั้นก็ถูกเขาแกล้งอยู่บ่อยครั้งเมื่อเห็นเฉาจวิน หลินไป๋ก็นึกถึงความทรงจำในคืนเกิดอุบัติเหตุนั้นขึ้นมา ถึงแม้ตอนนั้นเขาจะเมานิดหน่อย แต่ตอนนี้พอนึกย้อนกลับไป เขาพอจะจำได้ว่า ก่อนถูกรถชน มีคนผลักเขาอย่างแรงจากด้านหลังตามที่ฉินเเสวี่ยเหยาบอก หลังเกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครอยู่ข้างๆ เขาเลย ไม่มีเพื่อนคนไหนมาหาเลย แต่เขาจำได้ว่า ตอนนั้นมีคนอยู่ข้างหลังเขาหลายคน"ชุดแบบนี้ จะไปโชว์ศิลปะการแสดงเหรอ? หรือว่าโดนรถชนจนสมองพังไปหมดแล้ว?"เฉาจวินมองหลินไป๋อย่างดูถูก น้ำเสียงเต็มไปด้วยการประชดประชัน "จะว่าไป นายมาทำอะไรที่นี่?""ที่นี่บ้านของตระกูลเฉียว ตระกูลอันดับหนึ่งในเจียงเฉิง! ไม่ใช่ที่ที่พวกยาจกบ้านนอกอย่างนายจะมาได้!"ตอนนี้หลินไป๋แ

"เฉาจวิ้น แกเห่าอะไรอีกแล้ววะ?"หลินไป๋เริ่มเบื่อหน่าย "หน้าหายเจ็บแล้วรึไง?""หลินไป๋ เราเคยเรียนด้วยกัน นายเป็นเจ้าชายนิทราอีกสามปี ตอนแรกฉันก็สงสารนายอยู่หรอก!"เฉาจวิ้นสีหน้าโกรธจัด "แต่นายกลับยอมทำตามคำสั่งของฉินเสวี่ยเหยา มาก่อกวนที่บ้านตระกูลเฉียว งั้นฉันจำเป็นต้องเปิดโปงแผนชั่วของพวกนาย!""ทุกท่านโปรดฟังที่ผมพูดหน่อยครับ!"เฉาจวิ้นพูดเสียงดังขึ้น "เมื่อครู่ตอนผมอยู่ข้างนอก ได้ยินหลินไป๋กับฉินเสวี่ยเหยาคุยกันว่า จะมาทำลายงานเลี้ยงคืนนี้ หลินไป๋ตบหน้าผมสองครั้งเพื่อข่มขู่ผม พวกคุณดูนี่ รอยฝ่ามือยังอยู่อยู่เลย!"เมื่อเห็นรอยมือชัดเจนบนหน้าเฉาจวิ้น ทุกคนจึงเชื่อในสิ่งที่เขาพูดเพียงแต่ว่า ทำไมฉินเสวี่ยเหยาถึงต้องทำลายงานเลี้ยงนี้ด้วยล่ะ?"ฉินเสวี่ยเหยา เธอบ้าไปแล้วรึไง?"น้ำเสียงโกรธจัดดังขึ้น มาพร้อมกับฉินฉางเฟิงที่เดินเข้ามา"เธอกับไอ้บ้านนอกหลินไป๋นี่กำลังทำให้ตระกูลเฉียวไม่พอใจนะ ตอนนี้ยังจะทำให้ตระกูลฉินซวยไปด้วยอีกหรือไง?""ทำไม? พอรู้ว่าตัวเองไม่มีทางได้ร่วมมือกับคุณหนูเฉียว ก็เลยอยากให้ทุกคนฝังไปพร้อมกับเธองั้นเหรอ?"ได้ยินเช่นนั้น จึงเกิดเสียงฮือฮาขึ้นฉินเสวี