"ตะวันกูมีเรื่องจะคุยกับมึง เรื่องสำคัญ"'เรื่อง???""กูว่ากูกับมึงกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเหอะว่ะ กูว่ากูกับมึงคงไปด้วยไม่รอด""แล้ว???""เราเลิกกันเหอะ""อืม""หมายความว่ามึง...""เลิกก็เลิก""ทำไมมึงพูดง่ายขนาดนี้วะมึงไม่โวยวายสักหน่อยเหรอ""จะให้กูโวยวายเพื่อ??กูรู้ว่าสักวันมึงต้องพูดคำนี้""แล้ว...มึงเสียใจมั้ย""หึ ไม่อ่ะกูทำใจไว้นานละ""แล้วพ่อแม่มึงกับพ่อแม่กู...""มึงไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกูเคลียร์เอง""มึงแน่ใจว่าเคลียร์ได้โดยเฉพาะพ่อมึง""หรือมึงจะไปเคลียร์กับพ่อกูเอง""กูยอมรับว่ากูขี้ขลาดว่ะ กูยังไม่อยากตายตอนนี้เพราะโดนพ่อมึงเอาปืนมาไล่ยิงกะบาลกู""เหอะมึงกลัวตายด้วยเหรอได้ซัน""ลูกชายกูยังใช้งานไม่คุ้มเลยจะให้กูรีบตายไปไหนวะ""หึ มึงก็คิดได้แค่นี้อ่ะเนอะ"" ตกลงกูกับมึงเลิกกันแล้วนะ""เออ""แต่เรายังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมใช่ไหม""อืมมึงอยากเป็นอะไรก็เป็น""ขอบใจว่ะมึงนี่โคตรเข้าใจกูเลย" มันดึงฉันเข้าไปกอดอย่างดีใจก่อนจะเดินเอามือล้วงกระเป๋าผิวปากไปอย่างอารมณ์ดีและนั่นคือการโดนบอกเลิกจากแฟนคนแรกและคนเดียวในชีวิตฉันแฟนที่เหมือนไม่ใช่แฟนแฟนที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่จำคว
Terakhir Diperbarui : 2025-05-04
Masuk
