บททั้งหมดของ โลกันต์คลั่งรัก : บทที่ 1 - บทที่ 6

"ไหมวันนี้เลิกเรียนมึงจะไปร้านคาเฟ่กับพวกกูเปล่าวันนี้นังเบลล่ามีนัดเจอผู้งานดีที่โรงเรียนSYขอบอกเดย์หนุ่มฮอตมาด้วยนะมึง" เทียนหอมเอ่ยถามสายไหมเพื่อนรักที่กำลังนั่งเก็บของอย่างเร่งรีบเมื่อเสียงออดแจ้งเตือนหมดเวลาเรียนของคลาสเรียนพิเศษวันนี้"วันนี้แม่ไลน์มาบอกให้รีบกลับบ้านนะไว้เจอกันนะพวกมึงวันนี้กูรีบจริงๆ "ฉันที่เก็บของและหนังสือใส่กระเป๋าเรียบร้อยก็รีบลุกขึ้นลาเพื่อนและเดินออกจากห้องคลาสติวเตอร์ที่ฉันขอแม่ลงเรียนเพื่อติวเข้าสอบมหาลัยชื่อดังตามความฝันของฉัน ก่อนยกข้อมือมาดูเวลาก็เกือบหนึ่งทุ่มแล้วฉันจึงรีบเดินเพื่อไปขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้านเพราะวันนี้ลุงชิตคนขับที่มารับฉันประจำต้องออกไปทำธุระด่วนให้กับคุณแม่จึงไม่ว่างมารับเหมือนในทุกวันระหว่างทางเดินไปขึ้นรถไฟฟ้าที่ไม่ใกล้จากสถาบันติวเตอร์ฉันก็บังเอิญได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายของคนทะเลาะกันเสียงดังอยู่ข้างซอยด้วยความตกใจจึงจะรีบก้าวเดินหนีให้ไวแต่สายตาก็เหลือบไปเห็นคนจำนวนประมาณห้าหกคนกำลังรุมทำร้ายผู้ชายเพียงแค่คนเดียวงือออ ต่อมความดีของฉันก็ดันกระตุกเริ่มทำงานจึงตะโกนออกไปอย่างไม่คิดอะไร" คุณตำรวจ!!!!ทางนี้ค่ะ คนตีกันอยู่ตรงนี้ค่า!

" ที่ครูแจกให้คือตารางปฎิทินการลงทะเบียน TCAS ของแต่ละมหาลัยที่เปิดรับสมัครลงทะเบียนนักเรียนเข้าไปดูและเตรียมตัวให้พร้อมในการสอบด้วยครูหวังว่านักเรียนทุกคนจะตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อทำคะแนนให้ได้ดีที่สุดและครูขอให้นักเรียนที่กำลังจะไปสอบที่มหาลัยหรือคณะที่ฝันครูก็ขอให้สอบได้สอบผ่านตามที่ทุกคนตั้งใจไว้นะ "\\\อ๊อดดดด ////"หมดคาบโฮมรูมแล้วครูขอให้นักเรียนทุกคนโชคดี "ครูประจำชั้นเอ่ยขึ้นพร้อมเดินเก็บของและเดินออกจากห้องเรียน"สายไหมวันนี้มึงเป็นอะไรว่ะป่วยหรอถึงใส่แมสได้ทั้งวัน "เบลเอ่ยถามสายไหมขึ้นทันทีเพราะวันนี้ทั้งวันเพื่อนรักดูท่าทางเงียบขรึมและใส่แมสตั้งแต่เช้าไม่ยอมถอดออก" อือกูป่วย"ฉันตอบพร้อมกับหยิบกระเป๋านักเรียนและลุกเดินออกจากห้องเรียนทันที" หืออ อีไหมมม มึงอย่ามาสะตอใส่พวกกูนี่ใครกูเพื่อนมึงตั้งแต่อนุบาลยันตอนนี้รู้แจ้งเห็นชัดว่ามึงมีอะไรปิดบังพวกกูอยู่คิดว่าจะหลอกพวกกูได้หรือไงว่ะ "เทียนหอมเอ่ยขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือไปดึงแมสที่สายไหมออกทันที" เฮ้ยย ไหมมึงไปพลาดท่าโดนใครตบมามึงบอกพวกกูมาเดี๋ยวนี้นะกูจะไปตามตบคืนให้ หืออ ดูดิบวมแดงเป็นรอยนิ้วเลย" เบลดักหน้าของสายไหมไว้ทันทีพร้

โลกันต์ที่เห็นรอยยิ้มหวานของสายไหมหัวใจเขาก็แทบจะหยุดเต้นเหมือนโลกและทุกสิ่งในตอนนี้มันหยุดชะงักลงไปเขาตกหลุมรักน้องสายไหมอย่างเต็มเปาความน่ารักที่มันกระแทกเข้าไปที่ใจจนเขาอยากจะดึงตัวน้องเข้ามากอดเข้ามาหอมและอยากฟัดที่แก้มให้หน่ำใจจึงเผลอหลุดปากพูดในสิ่งที่ใจคิดออกไป" ขอพี่หอมแก้มทีดิ "" ห๊ะ!!! " ฉันถึงร้องออกมาเสียงหลงก่อนจะมองหน้าพี่โลกันต์ที่จ้องฉันนิ่งๆราวกับตกอยู่ในภวังค์บางอย่าง"เอ่อ ดึกแล้วหนูเข้าบ้านก่อนพี่ขับรถกลับดีๆนะคะ บายๆค่ะ" ฉันพูดจบก็รีบหันหลังแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็วโลกันต์ที่มองตามแผ่นหลังบางที่รีบวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็วเขาถึงกับยิ้มขึ้นมาก่อนจะสตาร์รถและขับออกจากซอยบ้านของน้องสายไหมกลับคอนโดทันที...ฉันที่เข้าห้องมาอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดอ่านกลุ่มแชทก็เห็นข้อความของเพื่อนรักทั้งสองที่แซวฉันอย่างบ้าคลั่งฉันเลือกที่จะอ่านแต่ไม่ตอบกลับเพราะพรุ่งนี้ยังไงฉันก็คงโดนซักฟอกจากพวกมันสองคนแน่นอนเมื่อนึกถึงใบหน้าหล่อของพี่โลกันต์กับลุคแบดบอยในคราบนักศึกษาก็ทำเอาฉันถึงกับยิ้มขึ้นมาได้กับความพูดตรงๆและท่าทางมึนๆที่พี่เขาแสดงออ