The Woman Named Eden

"Hi guys, it's already 10:27 PM. Narito ako sa bahay ngayon at kauuwi ko lang galing sa grocery store.  Guess what? I sa-saw my husband there, nakakapagtaka lang dahil ang alam ko ay nasa Cebu siya para sa isang business meeting and project proposal presentation. Hindi niya ako nakita, but with my own eyes nasaksihan ko kung paano siya halikan ng babaeng kasama niya. Hi-hindi ko akalain na he will betray me. That bastard, he's a f*cking liar." -recorder Habang nakalubog ang katawan sa malamig na tubig ng bathtub , hindi ko mapigilan ang sarili na matulala sa dingding na nasa harapan ko. Hindi iniinda ang ginaw at tila ba napakalalim ng iniisip. Hindi ko naman itatanggi na niilalamon ako ng lungkot ngayon at tanging ang usok lamang ng sigarilyo na gumuguhit sa aking lalamunan at aking ibinubuga ang nagbibigay buhay sa akin ng mga sandaling 'to. Tumayo ako at tumambad sa salamin ang hubad kong katawan, lumapit ako sa aking replek

I cannot deny the fact that he's a perfect husband, halos lahat na ata ng mga magagandang katangian ay nasa kaniya na. Napakasipag, napakabait, at napaka mapagmahal. Minsan nga naiisip ko kung sapat ba ang kung ano at meron ako para tumbasan ang binibigay at ginagawa niya para sa akin pero paulit-ulit niyang sinasabi na ang mahalin ko lang siya ay sapat na. The next day, "Hon, what do you want for dinner?" I asked him. Nakasandal ako sa door frame habang baka pangkrus ang braso. He's busy packing his documents, lumingon siya sa akin at ngumiti "Anything, basta luto mo." "Favorite mo?" "Hmmm. Napakaswerte ko naman talaga." He hugged me then kissed me on my forehead.

Hindi ko na namalayan pa ang pag-alis ni David ng mga oras na 'yon.Alas tres na ng hapon ng magising ako, napakatindi ng sinag ng araw. Agad akong tumayo para hanapin si Ashley, sandali, nasaan na nga ba si Ashley?Agad akong lumabas ng kwarto, doon ko nakita ang aking anak na nakaupo sa sofa, nanonood ng TV."Are you okay? I'm sorry, sobrang tagal ba ng naitulog ko?" Tanong ko sa kaniya."Oh, you're back. Where have you been? " She confusedly asked.Tumingin ako sa kaniya at bakas ang takot mula sa mga mata niya. Her eyes turned teary, a sign of being nervous and afraid."I'm just a little confuse po sa suot ninyo, are you going to a funeral? Who are you?"

Araw-araw napapansin ko ang pagmamadali ni David na pumasok sa opisina, bukod rito ay lagi naman siyang ginagabi kung umuwi. Sa pagkakaalam ko ay 6 p.m dapat tapos na ang kaniyang trabaho ngunit minsan ay inaabot siya ng alas dose sa iba't-ibang dahilan. Sino ba naman ang hindi maghihinala sa ganitong sitwasyon ? Maliban sa oras ng kaniyang pag-alis at pag-uwi, madalas ko rin siyang makitang may katawagan sa cellphone. Ayos lang naman sana pero sa hindi malamang dahilan ay agad niyang pinuputol ang linya sa oras na palapit ako. Parang may itinatago.Ilang araw pa ang lumipas na ganito ang sitwasyon, para akong mababaliw sa pag-iisip. Ayaw ko mang itanong sa kaniya ay para namang may kung anong pwersa ang nagtutulak sa akin para mas maghin

Magkasama kaming nanonood ni David ng TV, siya nakaakbay sa akin at ako naman ay hawak ang mangkok ng popcorn. He kissed me on my forehead and scratched my shoulder."Do you still love me?" I asked."Ano bang klaseng tanong 'yan?""It's just a yes or no question, David. Hindi ganoon kahirap ang sagot.""I mean, ofcourse Hon. Mahal na mahal kita.""Napansin ko lang lately , hindi tayo nakakapag-usap ng ayos. Are there things na gusto mong ikuwento sa akin? Or mga bagay na dapat nalalaman ko? ""Paulit-ulit lang ang nangyayari sa araw ko, wala namang bago."Hinawak niya ang palad ko