Bittersweet Melody (Tagalog)

Nakatitig ako sa singsing na kanyang binigay. Kumikinang ito at sobrang ganda kabaliktaran sa relasyon naming dalawa. Unti unti nang nawawala ang respeto at walang araw na hindi kami nag-aaway. Kahit dinudurog ang aking puso ay nagawa ko pa ring tanggalin ang singsing mula sa aking daliri. Pigil na pigil ko ang aking luha habang dahan-dahan ko itong nilalapag sa lamesa.“Ayoko na. . .” bulong ko.Nag-angat ako ng tingin sa kanya at kitang kita ko ang gulat sa kanyang mga mata. Lumipat ang kanyang tingin sa akin at sa singsing. Ilang beses siyang umiling.“No, no, no! Love, please huwag naman ganito.” Aniya at tumayo sa pagkakaupo.I bit my lower lip to stop myself from crying. I need to do this. I’m tired. I am finally awake and I am not blind anymore to see the red flags. Eight years. I suffered for eight fucking years because I love him so much. I gave him so many chances because I thought that he will change. But he didn&r

“I want you all to read and analyze the Prognosis by Paz Marquez Benitez because next meeting you will make a thematic analysis, okay? That’s all for this afternoon. Class dismiss,” ani Ma’am Weena.Huminga ako ng malalim bago ko inayos ang aking mga gamit. World Lit ang huli naming subject sa araw na ito at mamayang ng alas sinco ang audition sa glee club. Hindi ko na dinala ang gitara ko since uuwi pa naman ako sa dorm para magbihis.“Gwen, mag au-audition ka rin?” Nabaling ang aking atensyon sa kaibigan. Nasa labas na pala siya at kausap si Gwen. Isinukbit ko ang strap ng aking bag sa aking balikat atsaka lumabas.“Ah, oo.” Sagot ni Gwen, kaklase namin.“Hala! Si Michelle rin mag au-audition!” bulalas ni Anna.Pinanlakihan ko ng mata si Anna. Natatawa naman siyang inirapan ako. Kahit kailan talaga hindi matikom ang bibig nitong babaeng ‘to.Bumaling sa akin ang tingin ni Gw

Anna keep on insisting that I am crushing on Aziel Almazan. Naiirita na 'ko dahil habang tumatagal ay parang nag-iiba na rin ang aking nararamdaman sa kanya. Hindi ko alam kung kailan ko tuluyang tinanggap sa sarili na nagkakagusto na nga 'ko sa kanya. May mga kaibigan talaga tayo na inaasar tayo sa isang tao tapos ikaw naman na marupok, mahuhulog! Ugh. Kairita.Ewan ko... basta isang araw nagising na lang ako na kapag lumalapit siya... bumibilis 'yong tibok ng puso ko. Kapag ngumingiti siya... napapangiti na rin ako. Kapag dumadapo ang tingin niya sa akin ay para akong nawawala sa sarili niyang mundo. Damn it! I know I should protect myself from this kind of feeling but I just can't help it! Muli akong napailing nang maalala ang nangyari noong nagkapalit kami ng gitara."I'm sorry... I didn't know," nahihiya kong sabi sa kanya.

Nagising ako kinabukasan nang bandang alas diez na. Wala si Ate Kim sa kwarto namin nang magising ako pero may iniwan siyang sticky note na nakadikit pa sa noo ko. I groaned. Ano ba 'yan, Ate! Mukha bang pader itong noo ko at dito mo pa talaga dinikit? Tamad akong binasa ang sulat niya.Mich,Parehas tayong pagod kagabi. Tinatamad din akong magluto kaya sa canteen ka na lang kumain.Ps. Wala akong nakita kagabi. Hindi ko nakita 'yong paghatid sa 'yo ni Aziel. Hihi!Ate Kim <3My eyes widened. What the hell! Akala ko ba ay tulog na siya?! Kinuha ko ang unan at tinakpan ang aking mukha. I rolled myself on my bed and scream. Tangina! Naalala ko na

Hindi ko alam kung paano ako nakauwi. Wala ako sa sariling naglalakad papunta sa kung saan. Alam kong wala akong karapatang masaktan pero naiiyak ako. I was hoping for him to call me that night. Tangina, naghintay ako hanggang alas dose kasi sinabi niyang tatawagan niya 'ko ulit pero hindi. Nag-alas tres na lang ng madaling araw ay wala pa rin, at oo ang tanga ko sa part na hanggang madaling araw ay hinintay ko ang tawag niya."Mich," gising sa akin ni Ate Kim.I groaned. Nagtalukbong ako ng kumot at nagpalit ng posisyon pero patuloy pa rin si Ate sa paggising sa akin."Ano ba 'yon?" tanong ko habang nakapikit at nakatalukbong pa rin. Inaantok pa."Andito siya."