A Sprinkle of Pixie Dust

Sa isang malaking studio at sa gitna ng mga abalang tao, sampung malalaking camera at limang malalaking ilaw ang nakatapat sa isang babae na nakabusangot at halatang walang gana sa kaniyang ginagawa.“Ms. Isla, now that your business is booming, what can you say to future entrepreneurs who wanted to enter the industry of furnitures?” tanong ng babae na nakaupo sa katapat na sofa ng babaeng ini-interview niya.“Well, make sure your works are flawless and beautiful,” maiksing sagot nito at tsaka iniangat ang matatalim na mata sa host.“O-okay! Moving on, ngayon ay successful ka na. Is it because you have a special someone in your life right now?”Malakas na hiyawan ang pinakawalan ng mga tao sa studio dahilan para mas lalong ma-irita ang babaeng nagngangalang Isla.Bakit ko ba tinanggap ang interview na to? tanong niya sa sarili habang hinahawakan ang magkabilang tenga para ipakita ang iritasyon na nadarama.

Ilang araw matapos ang maikling usap ni Isla at Nia sa telepono, si Isla ay nasa harap ng kaniyang malaking salamin habang nilalagyan ng kolorete ang kaniyang kilay at labi. “Kailan ba naging mahirap ang pagmi-make up?” tanong niya sa sarili habang dahan-dahang nililinyahan ang kaliwang kilay. Pagkaraan ng ilang minuto ay natapos na rin si Isla sa kaniyang pag-aayos at ngayon ay tila nahihilo dahil sa sobrang dami ng damit na kaniyang pamimilian. Isa sa hilig ni Isla ang pagbili ng damit ngunit tuwing aalis siya ay limang damit o terno lamang ang kaniyang pinamimilian. Sa huli, pinili niya ang magarbong itim na damit na tila niyayakap ang kaniyang buong katawan dahilan para makita ang hubog nito. Nagsuot siya ng kwintas na gawa sa purong perlas at ang kaniyang braso ay pinalamutian niya ng mamahaling relo at isang ginto na bracelet. Bago umalis ng kaniyang tahanan ay sinuot niya ang kaniyang salaming pang-araw at nag-pose sa harap ng salamin ng ilang minuto.

“You wouldn’t hear any gratitude from me,” paunang sabi ni Isla nang ibaba siya ni Henry mula sa pagkakabuhat.Nagkibit-balikat lamang si Henry at mahinang itinulak si Isla papasok sa isang dressing room.Sa loob ng kulay kahel na silid, makikita ang dalawang hilera ng mga damit at isang malaking salamin na pinaliligiran ng ilaw at isang lamesa na naglalaman ng iba’t-ibang klaseng kolorete sa mukha. Pumasok si Isla sa banyo upang maghilamos ng kaniyang mukha at linisin ang sugat na natamo kanina.Matapos ang ilang minuto ng paghihilamos, lumapit si Isla sa mga damit na nakasabit sa isang bakal upang makapili ng damit na kaniyang susuotin sa shoot mamaya. Isang kulay kayumangging dress na abot hanggang tuhod ang kaniyang napili at nang makita niya ang sarili sa salamin,“I am pathetic today,” dismayadong sambit ni Isla habang nakatingin sa salamin. Napailing na lamang siya at umupo upang maglagay ng kaunting make up para

“There, I look good.” Kinuha ni Isla ang kaniyang cellphone at kinuhaan ng litrato ang sarili sa harap ng salamin.Matapos ang matinding pag-aaway ni Isla at Terence kaninang umaga, hinayaan niya na umalis si Terence at saka natulog maghapon. 4 pm na nang lumabas si Isla sa kaniyang kwarto at nakita ang isang lunch box na nasa lamesa at may Sorry na note sa itaas nito.Isa sa ugali ni Isla ang matulog kung mayroon siyang mabigat na pinagdadaanan o di kaya ay may di pagkakaintidihan katulad ng nangyari sa kanila ni Terence. Isa ito sa kaniyang paraan para makalimot at umiwas sa sariling problema.Isang kulay itim na backless dress ang suot ni Isla kahit kakaiba ito sa kaniyang tipikal na estilo. Gumamit rin siya ng lipstick na kasing pula ng isang mansanas na taliwas din sa karaniwang lipstick na ginagamit ng dalaga.Maaga nagsimula ang party sa Vale, isang sikat na club sa lungsod. Marami ring sikat na personalidad ang nagagawi sa Val