Amiera Sheiyahna "Look, nand'yan na siya." "Balita ko may ginawa na naman siyang kalokohan." "I knew it! Nakita ko siyang nakikipag-usap sa may-ari ng bagong bukas na coffee shop d'yan sa street. Pumapatol sa old man, eew. Manang-mana sa nanay niya." There it is, I closed my eyes habang naglalakad sa hallway ng building namin. Again, I am the center of attention. I clenched my fist. Hindi ko sila papatulan hanggang kaya ko. Mababa na nga ang tingin nila sa akin, mas papababain ko pa ba? "Kakaiba talaga. I wonder kung inaakit niya ba ang mga profs at instructors natin kaya siya pumapasa. At pati mga exams, recitations, and quizes, mataas ang nakukuha niya." "Nagtataka ka pa? Saan ba siya nagmana? Edi sa nanay niyang gano’n din ang gawain,” they all laugh in unison. "Truth! Saan mo ba sa tingin nagmana 'yang si mang-aakit? Syemp

Amiera Sheiyahna "So, friends?" nakangiting tanong niya. Teka, tama ba ang narinig ko? "Did you just say, friends?" tanong ko habang nakakunot ang aking noo. Ngumiti naman siya sa akin. "Yep, I want you to be my friend," nakangiti pa rin siya, habang ako naman ay natawa ng pagak. "Are you sure? Pfft. You want me to be your friend? Are you even aware kung anong pinagsasasabi mo? Naka-drugs ka ata,” sabi ko bago ko siya inirapan na siyang ikinatawa niya. "Na-ah. Sure ako at saka isa pa kilala kita,” natatawang sabi niya kaya inirapan ko siya ulit. “At isa pa, hindi ako nagda-drugs, 'no! Para namang makakagamit pa 'ko no'n,” sabi pa niya ng may pilit na ngiti. "Ewan ko sa'yo! Bahala ka nga sa buhay mo,” sabi ko na mas lalong nagpatawa sa kaniya. Hindi ko na siya pinansin pa at umupo na ulit