Chapter 3

CHAPTER THREE

Nicholas POV

Maaga akong umalis ng bahay para na `din masiguro na magiging maayos ang job interview mamaya.

"CEO Buenaventura, Maayos na po ang lahat para mamaya." wika ni Lacerna

"Great, okay let's talk about it later." pinaalis ko na siya para maayos niya pa ang mga dapat niyang gawin.

Ilang oras din akong nag intay sa isang room kung saan magaganap ang interview job. I'm searching for my new secretary dahil yung isa kong secretary ay nag resigned na kasi siya dahil nga buntis daw ang asawa niya at kailangan niyang mag focus muna sa pamilya niya.

Nilibot ko ang room na iyon, dahil na rin sa kabagutan kaya ayun ang ginawa kong pampalipas oras. Hindi ito sapat para punan ang pagka-bagot ko kaya lumabas muna ako ng room at lumabas ng kumpaniya para mag take ng coffee since maaga pa naman at 10am pa ang umpisa. Puwede naman ako mag-utos pero dahil sa bored ako kaya ako nalang ang pupunta.

Nasa harap lang ng Gaido group ang Capucano Cafeteria na kilala dito sa lugar na ito kaya malabong hindi mo ito maabutan ng may maraming tao.

Nang makapasok na ako isang babae ang bumunggo sakin. Fvck! Natapunan ako ng ice cream na kinakain niya.

"Miss are you blind?!" galit na tanong ko sa kaniya. Nakakainis. Hindi ba niya alam kung magakano bili ko rito sa suot ko ngayon para lang sa interview.

"Wow? Am I? Eh ikaw nga 'tong bigla biglang sumusulpot eh." sabi niya. Ang kapal ng mukha siya pa may ganang magalit, samantalang ako ang naperwisiyo niya.

"Alam mo bang mas mahal pa sa buhay mo ang binayad ko para sa damit kong ito?! At mas mahal pa sa pipitchugin mong damit."sabi ko pa, ang bobo niya. Nakakabadtrip.

"Wala akong pake! Gago!" aba ako pa ang gago ngayon ah.

"You should pay for my clothes, or else-"

"Or else what?" pandudugtung niya pa. Ang kapal talaga ng mukha wala pa`ng  babae ang nambastos sa akin ng ganito.

"Or else I will make your life miserable!" pag babanta ko sa kaniya at umalis para makapag palit ng bagong suits at nag antay na lang sa interview room dahil ilang minuto na lang mag uumpisa na ito. Wala ako sa mood ngayon dahil sa baliw na iyon.

******

"Sir, nandiyan na po ang mga applicants natin at ito ang kanilang mga resume." wika ng isa sa manager ng kumpanya at inilapag ang mga resume na pinasa nila.

"Miss, Natalia Hermosa." tawag ko hindi ko tinitingnan ang picture ng applicants ko dahil gusto ko i-surprise nila ako.

Maya maya pa ay may pumasok na pamilyar ang mukha. Pamilyar siya, tiningnan ko ng mabuti ang mukha niya… siya nga! 'Di mga ako nagkakamali siya nga yung babae kanina sa Cafeteria. It's my time to shine, get ready lil`bitch. Makakaganti na ako sayo, Miss War-freak. Napangiti na lang ako dahil sa emosyon na ipinakita niya ng makita niya ako. Ngayon ay naka upo na siya sa harap ko at parang hiyang hiya.

"Miss Natalia Hermosa, bakit ayaw mong tumingin sa akin?" pang aasar ko pa sa kaniya. “I want to see your beautiful face, paano kung na-hire ka tapos ganiyan ang asta mo? Interview pa lang `to, dapat ilabas mo ang confidence mo kagaya ng kakapalan ng mukha mo kanina sa cafeteria.”

"What are you doing here?" tanong niya habang hindi pa rin makatingin ng deretso sa akin.

"I am the CEO of this company that you applying for. Bakit di ka ba makapaniwala? Kailangan ba tumawag ako ng isang empleyado para ipakilala ako sa `yo, para lang maniwala ka?" sabi ko pa at sumandal sa upuan ko at nag crossed arm.

"I'm sorry sir for what I've done." pagpapaliwanag niya pa sakin.

“Sorry about?” pang-aasar ko pa. Naiinis talaga ako sa kaniya, sarap niyang kaltukan kaso hindi puwede, ayokong masira ang image ko dahil lang sa butiking `to.

“Kasi po na-”

"Umalis ka na." putol ko sa sasabihin niya. Mahinahon ang pagkakasabi ko para hindi siya masaktan, halatang nangangailangan ang isang `to. Ininis mo ako kanina remember? Tingin niya ganun ganun na lang `yun. Like what I`ve said, she need to pay for it.

"Huh?" sabi niya pa.

"Bingi ka ba?  Sabi ko umalis ka na, ano pa hinahantay mo, Pasko? Bagong Taon?" sabi ko ulit sa kaniya para naman maintindihan niya lalo.

"Hindi mo pa nga po ako nainterview tapos papaalisin mo po na ako agad." `pag mamaktol niya pa. Wala akong time para aksayahin ang oras ko sa babaeng ito.

Walang pasabi at umalis siyang malungkot, ang sarap lang sa feeling na nakaganti ako sa kaniya ng sa ganitong paraan. Alam kong hindi siya makakahanap agad ng trabaho dahil sa panahon ngayon kahit construction worker ang pasukin mo mahirap pa rin.

NATALIA'S POV

Pauwi na ako ngayon, nakakabadtrip biruin mo isali ba naman sa away namin ang pag a-apply ko as secretary. Dapat pala sinapak ko muna para atleast hind ako luge duh! Hindi ba nila alam na mahal ang ginastos ko dun para sa mga papeles na iyon. Paano na? wala na akong pera at mahirap mag hanap ng trabaho ngayon at parang may balak pa na pabayaran ng mayamang hilaw na iyun yung damit niyang natapunan ko kanina, haystt!  Nakakainis. He`s getting into my nervous system. Sarap bugbugin ng bente baytus.

"Anak musta ang interview?" sabi ni itay habang nag hahanda ng makakain para sa tanghalian.

"Sorry po Tay pero bigo eh." lumbay kong saad sa kaniya, ngunit napangiti na lamang si Tatay sa di ko malamang dahilan.

"Ayus lang yan nak, siguro hindi mo araw ngayon, malay mo may mas better pang mangyayari sa iyo ngayong araw. Kaya think positive lang nak." kahit kailan talaga ang galing magpalakas ng loob ni tatay, galing talaga sa puso. That`s why hindi ako napapagod na maghanap ng trabaho dahil sa napaka-supportive kong tatay.

"Salamat po tay. You're the best tatay ever." sabi ko at niyakap siya, simula noong mamatay si mama noong 8 year's old pa lang ako ay siya na ang tumayong ama`t ina sa akin, ako lang rin ang anak nila kaya alagang alaga nila ako and masaya ako dahil naging magulang ko sila.

Natapos na kami kumain ni tatay at pinauna na niya ako para daw makapag pahinga na daw ako ng maayos. Hihiga na sana ako para matulog ng may tumawag sa aking cellphone.

"Sino ba ito!?" irita kong saad bago ito sinagot.

"Hello" sagot ko s tumawag.

"You`re hired, Ms. Hermosa." ano pinag sasabi nito, niloloko ba ako nito?! Pano ako matatanggap eh wala naman akong ibang inapplayan maliban lang sa Gaido Group Company na nag palayas sa akin.

"This is CEO of Gaido Group, bukas ka na mag sisimula as my personal secretary, wag kang male-late kung ayaw mong mawalan ka agad ng trabahong. Before 6:30am dapat nandito ka na." wika ng CEO kuno. Peste talaga siya. Hindi ko alam kung anong emosyon ang paiiralin ko excitement ba or inis sa mokong na iyon, napaka yabang niya akala mo guwapo e napatungan lang nman ng pulbong tag-ten thousands.

"Pero paa—" di ko na natapos ang sasabihin ko, hindi lang siya mayabang kundi bastos pa. Agad na nagbago ang mood ko dahil sa wakas mag kakatrabaho na din ako. Lumabas ako papunta kay itay.

"Tay!" sigaw ko sa kaniya.

"Bakit anak! May problema ba?! May ipis ba o ano pa man sa kuwarto mo?!" kahit kailan over protective talaga niya.

"Wala po itay, may good news lang ako."

"Akala ko pa naman kung napano ka." wika niya.

"Ganito kasi yun tay." ilang minuto ako pa akong tumigil sa pagsasalita at bumuwelo saglit para sabihin ang good news ko. "Natanggap ako sa trabaho!" sabay tili ko niyakap ko si tatay dahil sa tuwa.

"Akala ko ba hindi ka natanggap?" tanong niya pa sa akin.

"Ewan ko ba dun tay, baka walang nagustuhan sa mga aplikante nila." sabi ko ng pabiro at tumawa ang saya ko kasi sa wakas mag kakaroon na ako ng trabaho.

"Congrats anak sabi ko sa iyo may mas better na mangyayari sa buhay mo eh. Hintay at tiyaga lang ang kailangan mo.

"Thanks Tay." muli ko siyang niyakap.