Kagabi lang ay kilig na kilig ako, ngayon naman ay kabaligtaran.
Totoo pala yung kasabihan, na kapag sobrang saya mo ngayon ay may paparating na kalungkutan.
Humiga muna ako para makapagpahinga, may gagawin pa akong trabaho pero tinatamad ako. Mamaya na lang siguro.
Hindi pa rin mawala sa isip ko kung sino yung babaeng yun.
Mugto na ang mga mata ko ng dahil sa kakaiyak. Hindi ko na din nagawang kumain ng dinner at nagkulong na lamang sa kwarto.Hindi ko pa rin matanggap ang sinabi ni Mr. Montano. Hindi mawala sa isip ko ang galit nyang mukha at kung papano nya ako sinigawan kanina.Tuloy tuloy pa rin sa pagpatak ang aking mga luha habang nakadapa sa kama.Sa totoo lang ay hindi ko s
Bukas na nga pala ang huling araw namin dito sa Hong Kong. Tyak na magiging busy dahil may isa pang meeting si Mr. Fuentez at Mr. Montano bago ang flight namin bukas ng alas-5 ng hapon.Pabalik na kami sa hotel at naglalakad na ng sumulpot sa harap ko si Mr. Fuentez. Kanina lang ay nasa tabi ito ng boss at may pinaguusapan kaya naman medyo nagulat ako dito."Why don't we take a stroll around the city?" Nakangiting tanong nito sa akin."Hindi na po, gusto ko po kasi sanang magpahinga." Pagdadahil
Napabuntunghininga na lang ito. Ako naman ay pinipigilang matawa sa reaksyon nito. Seryosong seryoso kasi to sa pagtuturo sa akin. Mahirap turuan ang ayaw matuto noh?Napasulyap naman ako sa dako kung saan nakahiga si Mr. Montano. Nagbibilad ito sa araw at nakasuot ng sunglasses. Hindi ko tuloy makita ang mga mata nito kung natutulog ba ito o nakamasid sa amin."Let's try again, okay?" Sabi ni teacher Fuentez.
Sabay kaming napalingon ni Mr. Montano sa tumawag sa pangalan nito.Ah, ang misteryosang payat na babae pala. Mukhang may lakad ito kasama ang boss. Bihis na bihis kasi ito na nakacocktail dress at heels pa.
Nasa gitna kami ng pagkukuwentuhan ng biglang tumunog ang celphone ni Mr. Fuentez. Agad naman nito iyong sinagot."Alright... yes...good.." Puro ganun lang ang sagot nito sa kausap.
Ano ba talagang nagawa ko kagabi? Hindi ko maintindihan kung ano sinasabi ng boss ko.Ang mga mata nito ay nakatingin lang sa akin na parang nanguusig, pilit ipinapaala sa akin ang isang bagay na nangyari nung gabing nakainom ako.
Iginala ko ang mga mata sa loob ng kwarto. Nasa sahig pa rin ang swimsuit at roba na ni hindi ko na pala nagawang ligpitin kagabi. Sa nakasarang kurtina ay sumisilip ang sinag ng araw mula sa labas ng kwarto ko. Umaga na pala pero halos wala pa akong tulog.Sariwa pa sa ala-ala ko ang nang
Monday ng umaga. Panibagong araw, panibagong simula.“Good morning, sir.” Bati ko sa amo. As usual, diretso lang itong pumasok sa loob ng opisina niya na hindi ako tinapunan ng pansin. Ako naman ay kunwaring busy sa pagtatype sa computer na parang walang nangyari.