"N-Nate." sambit ko ng mas lumalim ang halik.
Ngunit unti unti niyang hinihiwalay ang mga labi niya sa akin.
"Fvck it." he cussed again at bigla na lamang siyang lumayo. His eyes are now full of emotions I can't name.
"Nathan.."
What did just happened??
Tumingin siya sa akin. Ngunit agad din siyang nag-iwas ng tingin, tumalikod, at naglakad papasok ng bahay nang Parang walang nangyare.
Habang ako, nakatingin lang sa likod niya at nakatulala dahil sa hindi parin ako maka move on doon sa isang simpleng halik na Yun.
<NATHANI slowly opened my eyes and the sun's intense heat greeted me dazzlingly. I raised my right arm in front of my face to cover my eyes from the sun's glare and peeked beneath it to see what time it is.The clock says 7 am in the morning.I scanned the whole room that is illuminated by the sun's rays through the glass window, and my eyes landed on the woman sleeping peacefully beside me.I stared at her beautiful face and tugged some strands of her hair that's covering her face behind her ear.Last night.. What happened last night was extremely mind blowing. At inaamin ko.. I missed her so fvcking much. Every inc
NATHANI stared at the ceiling. And the picture of my son smiling at me popped up in my head.I miss my son so much.Every time I think of what my son had been through during that fucking fire brought a million needles pierced straight to my heart.He's just 3 months old for heaven's sake!And every time I think of Janess being with her shithead ex while my son's suffering and being scorched by the fire wants me to kill anyone!!Hindi ko lubos maisip ang sinapit ng anak ko habang nilalamon ng apoy. Dinudurog ang puso ko sa sakit, pagsisisi, at galit. This is the worst fe
From Janelle:Hinihintay kana ng anak natin. Where are you naba??Paulit ulit kong binasa ang text na iyon ni Janelle-- umaasa na sana ay nagkamali lamang ako ng pagkakabasa.Nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa mga luha ko at napupuno na din ng mga patak ng luha ang screen ng cellphone ni Nathan dahil sa walang tigil na Pagtulo ng mga ito.'Hinihintay kana ng anak natin. Where are you naba??''Hinihintay kana ng anak natin. Where are you naba??''Hinihintay kana ng anak natin. Where are you naba??'
Janelle's POV"M-mommy! D-d-addy??"My eyeballs rolled nang marinig ko na naman ang boses ng bata'ng nasa paanan ko ngayon.Nakakainis!!Yumuko ako upang magkapantay kami.Nginitian ko ito ng matamis."Daddy's on his way here. Just wait baby, okay?"Nasaan na ba kasi 'yun? Kanina ko pa tinext na pumunta na dito pero wala pa din."Wait?" gaya nito sa sinabi ko at tumango naman ako.Ngumiti it
"Hi Na--" unti- unting nawala ang ngiti sa mga labi niya at nanlaki ang mga mata."Janess.." she muttered.Natulos naman ako sa kinatatayuan ko pagkakita ko sa kanya. Ngayon ko na lang ulit siya nakita pagkatapos ng halos tatlong taon simula ng mapagpasyahan niyang umalis daw muna para manirahan sa London at hayaan kaming mamuhay ng tahimik ni Nathan.At masasabi kong mas lalo siyang gumanda. We're not identical, at hindi maikakailang mas higit na maganda siya. Bigla akong nakaramdam ng insecurity at biglaang pagkirot sa puso ko.Siya na nga yung nakakahigit sa lahat sa'kin, siya pa ang mahal ng mahal ko.."Daaddyy!!" biglang ti
Tumingin siya sa'kin. Nandito kami ngayon sa bakuran ng bahay niya."So... You knew na pala. Ang bilis mo naman ata'ng makaagap ng balita?" nakangising sabi niya sa'kin.Kinuyom ko ang mga kamay ko. Gusto kong Alisin ang ngisi sa mga labi niya."W-why are you doing this? Umalis kana diba? Bakit kapa bumalik?" tanong ko sa kanya."Oh? That." bumuntong hininga pa siya kunwari na para bang namroblema."Naisip ko kasi na.. Kailangan din ng ama ng baby ko. Kailangan ng anak 'ko' si Nathan. Tsaka.. Wala na din naman ang anak niyo diba? Patay na. Actually, this past few months ko lang nalaman. At alam kong nangungulila din siya sa anak
'Wala kang kuwentang ina, wala kang kuwentang asawa, wala kag kuwenta sa lahat ng bagay''You. Have. No. Worth.''Maybe he did love you but not as much as does to me.''Isa ka lang asawa na walang kuwenta. Accept it, Janess. Na wala ka nang halaga pa sa buhay niya dahil nandito na ako.''Dahil 'di tulad mo, Kaya kong punuan ang mgapangangailangan niya. Kaya kong maging ina sa anak namin at asawa sa kanya. Kayang kaya kitang palitan Janess.''I can definitely take Nathan back away from you. Babawiin ko siya. At maggiging isang buong pamilya kami. Watch me.'Nagpau
Napahinto ako sa paghihiwa ng karne para sa agahan namin ni Nathan ng biglang tumunog ang doorbell.Dali-dali ko namang hinugasan ang kamay ko pagkatapos ay pinahid sa suot kong apron.Sino naman kaya ang nag doorbell? Wala naman akong inaasahang bisita ngayon eh.Inaayos ko ang buhok ko habang naglalakad palabas ng bahay.ding! dong!"Sandali lang!" sigaw ko nang nasa labas na ako."JANESSS!!" Napahinto ako sa paglalakad ng marinig ang pamilyar na matinis niyang boses.