Chapter 10

"Hi Na--" unti- unting nawala ang ngiti sa mga labi niya at nanlaki ang mga mata.

"Janess.." she muttered.

Natulos naman ako sa kinatatayuan ko pagkakita ko sa kanya. Ngayon ko na lang ulit siya nakita pagkatapos ng halos tatlong taon simula ng mapagpasyahan niyang umalis daw muna para manirahan sa London at hayaan kaming mamuhay ng tahimik ni Nathan.

At masasabi kong mas lalo siyang gumanda. We're not identical, at hindi maikakailang mas higit na maganda siya. Bigla akong nakaramdam ng insecurity at biglaang pagkirot sa puso ko.

Siya na nga yung nakakahigit sa lahat sa'kin, siya pa ang mahal ng mahal ko..

"Daaddyy!!" biglang ti