Hindi ako makapaniwala..
I just slapped Shirley.. Gusto kong humingi ng tawad pero hindi ko magawa, dahil this time..nangingibabaw ang galit sa puso ko..
I can't bear her hurtful words anymore.. Alam ko namang nadadala lang siya sa galit niya pero hindi ko mapigilan ang sarili kong masaktan sa mga sinabi niya. Hindi ko napigilang sampalin siya..
I pursed my lips together and let my unwelcome tears flow..
Nanlalaki naman ang mga matang tumingin siya sakin habang nakahawak sa Kaliwang pisngi niya..
"O-of a-all people I-I know.. Y-you're the last p-person I s-suspected who w-would j-judge me, L-Ley.." Humikbi ako.. "I never thought
"Gutom na gutom kaba?" natatawang tanong ni kuya Sherwin habang tinitingnan lang akong mabilis na kumakain.Nginuya ko muna ang kinakain ko tsaka lumunok."Eh kuya, ang sarap naman kasi nitong pagkain na dala mo." sabi ko tsaka lumamon ulit. "At shakto pa kashi wala pagkain dyito." hindi na maayos ang mga salitang dagdag ko dahil sa pagnguya ko.Natawa nalang ulit si Kuya."Ano'ng sabi mo? Hindi kita Naintindihan." mukhang amaze Na amaze pa siya habang tinitignan ako.Nilunok ko ulit ang kinain ko saka nagsalita."Wala nang pagkain dito sabi ko. Naubusan na ng stocks a--
Janess' POVNanlaki ang mga mata ko at gulat na gulat sa biglaang paghalik sa'kin ni kuya Sherwin..Hindi ako makagalaw, Natulos lang ako sa kinauupuan ko at nakatingin lang sa mga mata niya na nakapikit.Kuya Sherwin kissed me.. What should I do?Hindi parin kasi talaga ako makapaniwala.. W-why did he kiss me..?Mas lalong nanlaki ang mga mata ko ng gumalaw ang mga labi niya dahilan para matauhan ako at malakas na tinulak ko siya..B-bakit??"K-kuya.. Why d-did you do that..?" mahina ang boses na tanong ko sa ka
February 14, 2015Janess' POV"I still can't believe it.. Mrs. Na ako." Abot langit ang mga ngiti ko habang nakayakap sa bewang niya. It feels so good having him so close to me like this-- with our naked bodies touching.He chuckled then caressed my hair."Me too. I still can't believe that you're officially an Alvarez. My Mrs. Janess Alvarez. Hmm.. It sounds so good." Tapos ay hinalikan niya ang noo ko.Mas lumaki ang mga ngiti ko..Nandito kami ngayon sa kwarto ng bahay namin na kakatapos lang gawin last month. At kakatapos lang din namin gawin yung ano.. Yung 'ano' ba
Janess' POV"October twenty six." Basa ko sa kalendaryo dito sa loob ng kwarto ko pagkagising ko pa lang..October 26..Malapit na ang araw ng mga patay.. Araw ng mga taong pumanaw na.. Araw ng pagalaala sa mga minamahal natin na nang-iwan na.. At ang araw na pinakamasakit sa lahat..Pinikit ko ang mga mata ko at nag usal ng maikling panalangin,Pagkatapos ay bumuntong-hininga ako saka hinawakan ang dibdib ko sa bandang puso. Kumikirot kasi Iyon sa emosyonal na sakit na nararamdaman ko ngayon.."Nathaniel baby.." Sambit ko sa pangalan ng anak ko kasabay ng pagpatak
Nathan's POVI stared at her face and I tried hard just to suppressed my laughter at her shocked expression.. So cute.So I just smiled. And I stopped myself from striding towards her and kissed her when her eyes widened when I smiled at her. So I just turned my back and continued cooking and smiling..I don't know what has gotten into me when I woke up this morning and just want to cook.. For her. For my wife..••I was descending the stairs when I heard her voice.. Crying..I hastily went to the room she's occupying then leaned my ear at her door.
Janess' POV"N-Nate.. Uhm, h-hindi kaba papasok ng opisina?" maingat kong tanong sa kanya habang dahan dahan'g naglalakad papunta sa ref para uminom ng tubig.Matagal bago siya sumagot.."No. I'll stay here for the day." sagot niya dahilan para muntik akong masamid sa iniinom ko.'No, I'll stay here for the day.'T-tama ba ang narinig ko??"T-talaga?? Hindi b-ba magagalit sa papa Nante?" nanlalaki ang mga mata'ng tanong ko sa kanya.Lumingon naman siya sa'kin at nginitian ulit ako dahilan para mas lalong manlaki
Ang saya. Sobrang saya ang nararamdaman ko ngayon.Marami kaming ginawa at isa na doon ang pag s-swimming nang sabay, maligo ng sabay gaya ng ginagawa namin dati.. Nung una, nahihiya at awkward pa para sa'kin, pero kalaunan ay hinayaan ko nalang din ang sarili kong.. Mag enjoy, na magsaya para lang sa araw na'to. Hindi ko muna inisip ang iba at ang kung anu-ano pa na magdudulot ng sakit sa puso ko at hinayaan lamang ang sarili kong magpatangay.. Magpatangay sa agos ng kaligayahan.We kissed, we touched like it's a usual thing we do as a husband and wife but we didn't make love.Hindi kami nagtalik pero kuntento na ako doon. Sa mga simpleng halik at haplos niya. H-hindi naman sa gusto k-kong makipag a-ano p-pero.. Arghh! Oo na.. Gusto ko. Guston
Nakatulala lang ako habang tinitignan ang mukha niyang wala'ng bahid ng kahit na anong emosyon.Nagtatanong ang mga mata ko at puno ng luha habang nakatingin lamang sa kanya..H-hindi ko na alam.. Hindi ko na talaga alam.. Ano ba'ng nangyayare?? Bakit nandito si Janelle?? At bakit hinahayaan lang ni Nathan ang mga lalaki'ng 'yun na ipasok ang mga gamit ng babae'ng to?? Hindi ko na talaga maintindihan.. Eh parang kahapon lang, ang saya saya ko tapos ngayon.."Nathan baby.. I miss you sooo much!" rinig kong tili ni Janelle. Nilingon ko siya at naglalakad na siya papunta sa asawa ko, nilagpasan niya ako habang bitbit parin si Nathanelle."Daddyy!!" tili ng bata tsaka inangat ang dalawang b