LINZIE's POV:
Tapos na ang kasal ni Ace at ganap na bagong mag-asawa na sila ng asawa niya. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala, noon ay mukha pa lang siyang bata sa aking paningin.
Ngayon ay hindi na. Para na siyang isang nakakatakot na tao na hindi dapat binabangga. Matipuno at bakat na bakat na rin ang dibdib nito sa sobrang sikip sa kaniya ang damit na pangkasal.
Napalingon naman ako sa katabi niya. Masaya itong pinagmamasdan ang asawa, halata talaga sa mukha na kontento na siya. Ganon din si Ace. They really fall in love with each other.
I hope ganon din sa akin, sana kung hindi ako naging tanga noong mga panahon na 'yon sana katulad din ako ni Ace na masayang pinagmamasdan ang kaniyang minamahal.
At sinasabi sa sarili na… Sa wakas! T
Thank you for the person's who read my story silently. There's an upcoming book 2 of this story, I hope you like it too. That's it, and god bless.
(Jack And Kreiah is only 29 years old this time)JACK'S POV:"What are you doing here?" Walang emosyon kong tanong sa kakarating pa lang na si Rizhui pagkapasok sa opisina ko.Wala itong kahiya-hiyang umupo sa may sofa na malapit sa direksyon ko at malamig din akong tinignan.Akala mo naman madadala niya ako sa ganitong tingin lang. Baka gusto niyang tuluyan kong gawin ang pagpaslang sa kaniya.'Yung wala ng halong pagpapanggap at sarili kong kagustuhan lang ang namamayapa sa aking sarili."Where's my wife and son? Don't lie to me Jack.""Oh! That woman? Akala ko ba nag-divorce na kayo? Saka, I don't know either, kasama niya ba ako sa bahay niya ng mga panahong nagpapanggap kayong dalawa na nagkakasakitan?""We're not hurting each other. And she's still my wife. Tsk!" Salungat naman niya sa sinabi ko na agara
JACK'S POV:"Here's the mafia king! Are you ready?" Kakalabas ko pa lang sa kotse ko pero ang dami na agad ang pumunta sa direksyon ko. Pawang mga kasamahan ko at ang iba naman ay nagbabantay sa iba't ibang pwesto.Hindi na sa akin bago ang ganitong ekena. But not in this way, ginagawa lang nila ito kapag natapos na nila ang misyon na target namin sa araw na ito."Yeah. So, what are you doing here, Giro? You should—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng patigilin niya ako mula rito.Did he already forgot who is me? Hindi niya ba alam kung sino ang pinuputulan niya ng salita. But...whatever!"We already killed the enemies inside. Ang bagal mo kasi 'e." Napataas naman ang aking kilay sa narinig.Matalim ko pa siyang tiningnan at mabilis na iginalaw ang aking kanang kamay.Hinawakan ko ang kaniyang necktie at mahigpit na inilapit sa
JACK'S POV:"Hoy Jack! Anyare sa mukha mo? Para kang pinagsakluban ng lupa? Oh! Matagal ka na palang nasa lupa, 'di ba?" Matalim ko namang tiningnan si Froyd. "Joke lang naman. Hindi ka mabiro kahit ilang saglit lang. Ano ba talagang nangyari? Mukha ka kasing papatay riyan sa itsura mo?" Dagdag niya pa sa kaniyang sinabi.Kakapasok ko pa lang sa loob ng bahay boses na agad niya ang bumungad sa harapan ko. Ni hindi man lang ko pinagpahinga kahit ilang minuto lang bago siya magsasalita. Minsan gusto ko na talagang wasakin ang pagmumukha niya para hindi ko na marinig ang boses ng isang palaka. Kokak na lang nang kokak.But no... ayokong ilabas niya ang tunay na katauhan niya. Hindi naman ako natatakot sa maaaring mangyari, ayoko lang maniwala sa mga bagay na hindi ko iniisip na totoo. Bakit naman kasi may katulad pa niya sa mundo? I'm not against with him. I'm just worried about this guy. Tatanga-tanga pa naman kahit
Jack's POV: "What? Are you insane?!" Pag-uulit niya pa sa kaniyang sinabi. Napaismid na lang ako dahil sa lalaking ito at tuluyang lumayo sa kaniyang direksyon. Napaupo ako sa mahabang sofa at napahawak muli sa aking sentido. Pumikit pa ako saglit upang mag-isip na naman ng tama. At naalala ko na bukas ay pupunta ako ng bookstore. Kailangan kong alamin kung ano na bang nangyayari. Nagagawa ba ni Samantha ang kaniyang trabaho.'I hope so... halata rin sa babaeng iyon na may tinatagong kalandian. Tsk!'"Hoy!" Pambubulabog na naman ni Froyd sa aking pagmumuni. Nawalan na tuloy ako sa konsentrasyon. "Can. You. Please. Shut. Up." May diin ngunit malumanay kong saad.Napanguso naman siya at napabaling ang tingin sa bintana na aking tiningnan kani-kanina lang. Dahil sa nawalan na ako sa pagko-konsentrasyon sa pag-iisip, ay pinagmasdan ko na lang ang lalaking ito. Napansin ko naman kung paano magbago ang kaniyang itsura, hindi n
JACK'S POV:"What are you tryin' to say? May nagawa ba kami kaya naisipan mong pag-usapan ngayon ang tungkol sa organisasyon ko?" Komento ko sa naging tanong niya.Umiling naman siya sabay labas ng buntong-hininga. Hinawakan niya pa ang kaniyang tuxedo at may kinapkap sa loob nito. Pinagmamasdan ko lang ang bawat kilos niya–ang bagay na nasa kamay niya. Anong meron doon?'An envelope?'"Saktong ikaw pala ang namamahala sa Black Rose, pinabibigay ng isang kalaban. Noong una nakakapagtaka na dinala sa akin ang sulat. I thought I don't have any relation with Black Rose Organization. Pero ngayon nasagutan na." Hindi makapaniwala niyang sabi.Napatango-tango na lang ako at kinuha sa kamay niyang nakalahad na sa akin ang envelope. Muli ko pa siyang pinasadahan ng tingin at maging si Tita na nakatitig din sa akin."Haist...ano bang meron sa envelope na ito at nagaw
JACK'S POV:"HAIST! I'M F*CKIN' TIRED!" Paika-ika akong pumasok sa bahay. Pagod na pagod kong isinigaw ang katagang iyon bago mapatumba na lang sa sahig. Hindi ko man lang nakita na may matatamaan ang aking mukha. Oh! Sh*t!"AWW!" Napapikit ako nang mariin. Hindi ko mahawakan ang noo na natamaan ng b'wisit na laruang kotse-kotsehan. Namamanhid ang aking paa't kamay. Hindi ko man lang magalaw kahit isa.'Pagod na pagod na talaga ako. Gusto ko ng magpahinga.'"Haist..." Wala sa sariling sambit ko na naman at hindi na tumayo pa sa aking pagkakadapa. Dito na lang ako matutulog.
JACK'S POV:"Naks, 'a! Grabe sobrang laki at lawak naman nitong bookstore mo. May second floor pa para sa mga English Novel. Saka 'yung price–oww holly sh*t! 'E di ikaw na ang mayaman. Sana all na lang ako, may mga story ba na wolf din dito sa bookstore mo?" Naparolyo na lang ang aking mata sa pagiging madaldal ng lalaking ito. Sana hindi ko na lang siya sinama sa bookstore. Imbis na makakagawa ako nang maayos at walang pagkakamali, hindi! Dahil kay Froyd mabuburyo ang lahat ng gagawin ko. Bakit ba sobrang daldal niya? Hindi na lang niya hanapin pa ang kagustuhan niya.And what? About wolf? Sobrang laki ng banner sa second floor para sa mga section ng novels hindi niya man lang napansin."Tanga ka ba o tanga kang talaga? Sa laki ng mata mo hindi mo nakita. Baka gusto mong dukatin ko na lang 'yan. Wala rin namang pakinabang." May pagbabanta kong saad at itinaas pa ang aking
JACK'S POV:After 8 and ½ hours of my cleaning in tagalog novels, napahiga na lang ako sa sahig dahil sa sobrang pagod ngayong araw. Naramdaman ko ang lamig mula rito sapagkat hapon na.Hindi pa rin ako nakakalahati dahil may mga libro pa akong tinatapon sa sako na pinapatabi ko lang sa loob ng facility. At may iba rin na ayos pa naman kaso sira na ang front page at back page. Readable pa naman ang iba lalong-lalo na ang 'Noli Me Tangere' at 'El Filibusterismo' ng pambansang bayani ng ating bansa na si Dr. Jose Rizal.Napag-isip-isip ko na rin na ipamigay sa mga nangangailangan ng mga libro na ito sa mga studyante. Kaysa itapon sa basurahan, baka magkaroon pa ng halaga. Sayang din naman at saka dapat iniingatan ang mga gawa nila. Hindi basta-bastang akda ito, doble ang kahulugan nito na masarap sa pakiramdam.Lahat naman ng nasa loob ng bookstore ay iniingatan at minamahal. Bagay lang sila, pero par